#อ่านคอนเสิร์ตวันพุธ Wednesday Song Vol. 9 Playlist นิ้วกลม Artist: Bodyslam
มาค่ะมา #อ่านคอนเสิร์ต วันพุธ
ที่คุณนิ้วกลมบอกว่าให้ใช้ใจฟัง
ส่วนพี่ตูนออกไมค์ว่า ...
ยัง ยั้งงง ยังไม่โดดอีก 555
ประหลาดมาก เราคงหาส่วนผสมที่แปลกประหลาดสุด ๆ แบบนี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนอกจากที่นี่แหละค่ะ ... ที่ Wednesday Song 🥰❤️❤️
==================
Wednesday Song Vol.9
Playlist คุณเอ๋ นิ้วกลม
Mini Concert Bodyslam
==================
สาบานนะว่านี่คือคอนเสิร์ตเดียวกัน 555 เป็นคอนเสิร์ตที่ทั้ง ... หัวคิด ... หัวจิต ... หัวใจ ทำงานหนักมากพอ ๆ กะข้อเข่า 🤣 คอนเสิร์ตที่มีความหลากหลายทางชีวภาพและความย้อนแย้งทางอารมณ์อย่างสู้งงงงง ช่วง playlist กะช่วงคอนเสิร์ตมีความ Contrast ม๊าก และแฟนของศิลปินทั้ง 2 คน + วง ก็น่าจะคนละ target มาก ๆ มากจนไม่น่าจะโคจรมาอยู่ด้วยกันได้เลย
เหมือนให้เรานั่งสมาธิเพ่งชีวิต ก่อนไปดีดกะวงร็อคอ่ะทุกคน ใครคิ้ดดดดด … บอกมานะว่าใครคิด ใครฟันธงให้เอานิ้วกลมมาอยู่เวทีเดียวกันกะบอดี้สแลม เวียร์ดสุด แอ๊บเสิร์ดสุด 555 แต่รวม ๆ แล้วออกมาดีสุด ๆ เฉยเลยยยย
ไอ่อารมณ์งง ๆ ว่านี่เรามาดูคอนเสิร์ตระเบิดพลัง หรือมาเข้าคอร์ส mindfulness ... นี่เรามาดู talk show ฮีลใจ หรือเรามา trance ไปกะพี่ตูน นี่แหละ ... ดี 555
อาจเป็นเพราะจุดร่วมนึงที่ทั้งคู่มีเหมือนกันค่ะ นั่นคือ “ความลึกลงไปในชีวิต” ทั้ง 2 ศิลปินต่างพาเราท่องไปในชีวิต ชวนเราเข้าไปถึงสัจธรรมแห่งชีวิต (เพลงบอดี้สแลมต่ะละเพลงลึกล้ำอยู่นะทุกคน เรือเล็กควรออกจากฝั่งงี้ แสงสุดท้ายงี้ ปรัชญาสุด ๆ)
เอ๊ะ ... หรือเราจะเรียกคอนฯ นี้ว่า “คอนเสิร์ตปรัชญาชีวิต” กันดี
ซึ่งถ้าไม่ใช่คู่นี้ (นิ้วกลม x บอดี้สแลม) มันก็อาจจะไม่พอดีแบบนี้ก็ได้นะคะ อ่ะ จะดีแค่ไหน จะพอดียังไง ป่ะ ตามเบ็นไปเข้าคอร์ส เอ้ยยยย ไปอ่านคอนเสิร์ตกัน 🥰
===================
The Mind Traveler Playlist
เพลย์ลิสต์ของนักเขียน
ที่ชวนเราท่องไปในจักรวาลใจ
===================
แม้แต่คุณเอ๋ยังออกปากถึงความแปลกนี้ 555 พอแนะนำตัวเสร็จปั๊บ สิ้นเสียงกรี๊ดปุ๊บ คุณเอ๋ก็แซวตัวเองว่าค่อยยังชั่วที่มีเสียงกรี๊ด แปลว่ายังมีคนพอจะรู้จักอยู่บ้าง เพราะที่มานี่ส่วนใหญ่น่าจะแฟนบอดี้สแลม
ว่าแล้วก็เลยโดนพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์จัดคำถามแห่งชีวิตคำถามแรก
“วันนี้ Bodyslam เลือกมาเล่นเพลง hits
แล้วเอ๋เลือกเพลงอะไร“
อ่ะ พี่ตุ้มก็ถามซะกดดันเลย 5555 ซึ่งคุณเอ๋ก็ตอบให้ทั้งพี่ตุ้ม พี่เอก และเราสบายใจกันทั้งโรงละครว่า … ที่เลือกมาไม่มีเพลงฮิตเลย ขายความลึกซึ้งอย่างเดียว … อ่ะ คนดูเริ่มจะตาลอยละนะ 555 ล้อเล่นค่ะ
คุณเอ๋ก็ล้อเล่นเช่นกัน ปล่อยมุกเสร็จก็ดึงกลับว่าน่าจะพอรู้จักบ้าง (บ้างงงง คือบ้างแค่ไหนก็แล้วแต่วัยล่ะค่ะ 🤣) ก่อนจะเฉลยว่าวันนี้เลือกเพลงที่ฟังบ่อยเวลามีความทุกข์มาฝากเรา สรุปว่าเพลย์ลิสต์วันนี้จะเป็นช่วง “แบ่งปันความทุกข์ใจ” ห๊ะ ... คอนเซ็แต์เราเป็นวันพุธเบา ๆ เติมใจกลางสัปดาห์นะ อ่ะ ไม่ใช่ นั่นมันเป็นมุก! วันนี้คุณเอ๋จะมาชวนเราฟังเพลงที่ช่วยบรรเทาทุกข์ เพลงที่ฟังแล้วชุบชูใจ ต่ะหากล่า 🥰💖💖
(เอ็นดูความคมทุกจังหวะ โบ๊ะบ๊ะทุกบทสนทนาจริง ๆ 555 นี่แป้นเลข 5 เริ่มสึกละนะ 🤣🤣🤣)
ขอบอกว่าช่วงเพลย์ลิสต์ของคุณเอ๋ เป็นช่วงที่ย้อนศร สวนทางกับทุกคน ปกติเค้าพูดเรื่องราวเรื่องเล่ากันมาก่อน ให้เราอยากรู้แต่ไม่อยากถาม ว่าเอ๊ะ เพลงอะไรน้อ 😆 แล้วค่อยเฉลยให้เรา อ๋อ เพลงนี้ ...
แต่ไม่ข่ะทุกคน การเล่าเรื่องแบบฉบับเอ๋ นิ้วกลม มันต้องไม่ธรรมดา (ซึ่งเบ็นคิดเอาเองว่าเพราะเล่าไปเราก็เดาไม่ได้อยู่ดี ฮ่าฮ่า ... ก็เพลงส่วนใหญ่เราเคยฟังซะที่ไหน๊ ลึกลับยิ่งกว่าเพลงหน้าบีไปอีก)
- คุณเอ๋เลยเริ่มจากบอกไปก่อนเล้ยว่าเราจะฟังเพลงนี้กัน
- แล้วค่อยอธิบายว่าทำไมเลือกเพลงนี้ (บางทีก็สลับกัน)
- แถมด้วยประโยคทดว่าชอบวรรคไหนในเพลง
- ไม่พอ ... มีคำคมกลมนิ้ว เอ้ย นิ้วกลมปิดท้ายแต่ละเพลงไปอีก
นี่มันกฏการเล่าเรื่องอะไรครับเนี่ยยยย … กฎนิ้วกลม ซึ่งแปลว่า … ไม่มีกฎ 555 เท่อ่ะ
และบทเพลงทั้ง 5 คือบทเพลงที่อุ้มชูใจให้คุณเอ๋ผ่านทุกข์ของแต่ละช่วงวัยมาได้ ทุกข์ที่เราทุกคนก็ล้วนแล้วแต่เคยผ่านมันมาแล้ว ... เช่นกัน
-----------------------------
🎼 เพลงบรรเทาทุกข์ที่ 1
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา (พี่จิกเร่งมา 555) เริ่มเพลงแรกกันเลย และเพลงนั้นก็คือ “อื่น ๆ อีกมากมาย” ของวงเฉลียง ยังไม่ทันจะอะไรต่อ สองพี่โปรโมเตอร์ได้โอกาสตบมุกโบ๊ะบ๊ะ ไทอินแบบไม่เนียน 555 พี่ตุ้มชงเข้มเลยว่า volume หน้าเฉลียงมานะ พี่เอกตบเบา ๆ … ขึ้น QR จองบัตรเลยป่ะล่ะ พักก่อนนนนน ให้พี่เอ๋เล่าเพลย์ลิสต์ก่อนนน 🤣
Why? ทำไมจังหวะชีวิตแรกถึงต้องใช้เพลงนี้ชุบชูใจ
ตอนหนุ่ม ๆ ขัดใจเยอะ ตั้งคำถามเยอะ ใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปหมด ทุกข์แรกมันคือทุกข์ของวัยรุ่น ทุกข์ของคนชอบตัดสินค่ะ คุณเอ๋ชอบเพลงนี้เพราะเพลงนี้บอกเราให้ … หยุด และ คิด …ว่าไม่ว่าจะเหตุการณ์ไหน ๆ ไม่ว่าจะใครคนใด ก่อนมาถึงวันนี้ มันมีอะไรมาก่อนหน้านั้นเสมอ
คุณเอ๋ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ทำให้ ... ฉุก ... คิด 3 เหตุการณ์ค่ะ
🔴 เหตุการณ์แรก
Workshop ครั้งหนึ่ง คุณเอ๋เป็นกระบวนกร นำผู้คนทำกิจกรรมไปแล้ว 1 ชั่วโมง มีคนเพิ่งเปิดประตู … แอ๊ดดดดด … เข้ามา (เออ เท่ดี เสียงพ้องกะ “add เข้ามา” ด้วย … เอ้า แล้วจะมาภาษาพาสนุกอะไรตอนนี้ 555 กลับไปเข้าเรื่อง!)
ก็คือมีคนมาสายชั่วโมงนึง โห… คุณเอ๋หัวร้อนขึ้นมาเลยทุกคน เป็นเราก็โกรธแหละเนอะ มีคนมาช้าเบอร์นี้ มันแอบเสียกระบวนอ่ะเนาะ ในใจคุณเอ๋คือด่าเช็ด ทำไมเพิ่งมาวะ ไม่รับผิดชอบ โน่น นี่ นั่น คิดไป … แต่ภายนอกก็คือฮึบไว้ ยิ้มหวาน รันกิจกรรมต่อไป
พอตอนพักคนที่มาสายเดินมาขอโทษ แล้วบอกว่าดีใจจริง ๆ ที่ยังมาเรียนได้ นึกว่าจะไม่ได้มาแล้ว (ฮึ? มีคำว่า “ยัง” ว่ะทุกคน ในใจเราก็คิดตามคุณเอ๋ไป ทำไมนะ ดูคดีจะพลิกแฮะ) ... เพราะเมื่อเช้าตอนที่กำลังจะขับรถมา ปรากฎว่าคุณแม่เดินหายออกจากบ้านไป เค้าเลยต้องไปวิ่งตามหาทั่วละแวกบ้านกว่าจะเจอ
พอเจอท่าน เก็บท่าน เอ้ยยย พาท่านกลับบ้าน ดูแลท่านเรียบร้อย ถึงได้รีบบึ่งรถมาจากระยอง ใช้เวลาขับรถมา 2 ชั่วโมง สายไปหน่อยแต่ก็ดีใจที่ยังมาทันได้ฟังบางส่วน … 🟢 จากแดงเป็นเขียวไหมล่ะค้า ณ จุดนี้ ถ้าใจเราไม่นิ่มลง เราคงต้องไปทำบุญกล่อมเกลาจิตใจบ้างละนะทุกคน
อื่น ๆ อีกมากมาย ...
#ก่อนหน้าจุดนี้มันมีอะไรมาก่อนมากมาย
🔴 เหตุการณ์ที่สอง
อีกครั้งอีกกิจกรรม มีคนที่พกร่มตลอด ออกกลางแจ้งนิด เดินข้ามตึกหน่อย ก็ต้องเอาร่มมากางตลอด ในใจคุณเอ๋ก็คิดว่า “ทำไมสำอางจังวะ”
สักพักพอได้คุยกัน เดาได้ไหมคะทุกคน เค้าไม่ได้สำอางค่ะ เค้าเป็นโรคแพ้แดด 🟢🟢🟢 ถึงจุดนี้อยากตีตัวเองเหมือนคุณเอ๋ไหมคะ โทษฐานที่ …
#เราเผลอตัดสินด้วยไม้บรรทัดตัวเองเร็วไป
🔴 เหตุการณ์ที่สาม
ตัวอย่างสุดท้ายคุณเอ๋เล่าถึงครั้งที่ได้มีโอกาสสัมภาษณ์เด็กบ้านกาญจนาภิเษก ในความดูแลของป้ามลค่ะ เด็ก ๆ ที่นั่นทุกคนทำผิดมา เวลาเรามองไปแว้บแรกเราก็จะมีภาพลบก่อน แต่พอได้คุย คุณเอ๋ก็ได้รู้ว่าเด็ก ๆ ไม่ได้ทำเพราะอยากทำ แต่มันเป็นเพราะชีวิตพาไป บางคนแม้แต่บ้านตัวเองก็อยู่ไม่ได้ การออกมาเร่ร่อนของน้อง อันตรายน้อยกว่าอยู่บ้านอีก และพอออกมาอยู่กับเพื่อนกับคนใหญ่ เพื่อให้เป็นที่ยอมรับก็ต้องทำเรื่องไม่ดีต่าง ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ
#ไม่มีใครอยากทำไม่ดี
อื่น ๆ อีกมากมาย ... ไม่รู้
ชีวิต ... ทั้งของตนเองและคนอื่นจึงสอนคุณเอ๋ว่า “ทุกอย่างมีที่มา” เหมือนในเพลงนี้ที่บอกเราว่า ที่เด็กโดดเรียน มันอาจมีเหตุอื่น ๆ อีกมากมายนะ ไม่ใช่ว่าขี้เกียจหรือเกเร
“…เด็กหนีไม่ยอมเรียน โดดเรียนเพราะเหตุใด ลองตอบกันไหม เด็กไปเพราะใจเบ่ง แม่ให้ไปขายของ ครูสอนไม่ดีเอง เด็กรักเป็นนักเลง อื่น ๆ อีกมากมาย…”
#ไม่รู้อย่าตัดสิน
[ประโยคทดจากในเพลง]
ที่คุณเอ๋ชอบและนำมาใช้
บรรเทาทุกข์ตัวเองเสมอคือ
“อาจจะจริงเราเห็นอยู่
เผื่อใจไว้ที่ยังไม่เห็น”
--------- มิวสิกกกก ---------
คุณพละและพี่หมู the voice
ร้องเพลง “อื่น ๆ อีกมากมาย”
ของวงเฉลียง
-------------------------------
จบเพลงพี่ตุ้มมีขยี้ซ้ำย้ำไปอีก ตั้งข้อสังเกตว่าคุณพละมีวิธีใช้ไมค์ที่แปลกมาก คือปกตินักร้องเวลาจะให้เสียงเบาลง เค้าจะใช้วิธีดึงไมค์ให้ห่างออกจากปากไป แต่ตลอดเพลง “อื่น ๆ อีกมากมาย” คุณพละใช้วิธีดึงหัว (ปาก) ออกจากไมค์ล่ะทุกคน นึกภาพออกไหมคะ คือมือที่จับไมค์อยู่เฉย ๆ แล้วคุณพละดึงหัวออกไปข้างหลัง เสียงจะได้เบาลง
แปลกไหม?
.
.
.
ไม่แปลกถ้าเรารู้ว่าคุณพละคือมือกีต้าร์ที่เป็นนักร้องด้วย 🥰 ปกติมือกีต้าร์มือไม่ว่างไงทุกคน เค้าจะมีขาตั้งไมค์ เวลาจะให้เสียงเบาลงเลยต้องดึงหัวตัวเองออกจากไมค์ ... โว๊ะ ... อื่น ๆ อีกมากมาย ไหมล่า 😊
[โบนัสแทร็ค] แถมค่ะ แถม ๆ ... วันที่เบ็นไปดูไม่มีเรื่องนี้ (vol. นี้มีแสดง 2 วันค่ะ) ตอนเล่าวันที่สองคุณเอ๋พูดถึง “เฝือกที่มองไม่เห็น” ด้วยค่ะ มนุษย์ทุกคนต่างสวมเฝือกที่มองไม่เห็น นั่นก็คือความทุกข์ ความเจ็บปวด เหตุการณ์ก่อนหน้าใด ๆ
คุณเอ๋จึงปิดท้ายด้วยข้อความท้ายเพลงแรกนี้ว่า ...
“โปรดเมตตาต่อกัน
เพราะทุกคนมีสงครามภายใน
ที่เรามองไม่เห็น”
ดีงามมาก ๆ เลย
ถ้าเราไม่ด่วนตัดสิน
ทุกข์ของเราก็จะ ... เบาลง
----------------------------
🎼เพลงบรรเทาทุกข์ที่ 2
----------------------------
พอถึงวัยทำงาน มีช่วงนึงที่คุณเอ๋แบกปัญหามากมายไว้บนบ่า ไอ้ที่มากอยู่แล้วก็มาเพิ่มด้วยโจทย์ใหญ่ว่าจะรับงานใหม่ดีไหม มีคนเสนองานพิธีกรเวที debate มาให้ ... หน้าที่ของพิธีกรเวที debate คืออะไรคะทุกคน ... ทำไงก็ได้ให้แขกไม่รักกัน 55 ... คุณเอ๋นึกภาพตัวเองไม่ออกเลยว่าจะไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง งานนี้พี่ตุ้มแนะนำไป ถามพี่ตุ้มเพื่อความมั่นใจ พี่ตุ้มก็ว่า…ได้
คุณเอ๋แบกทุกข์มากมายหลายก้อนนี้ ไปปีน Everest Base Camp ด้วยค่ะ คุณเอ๋บอกว่าชอบการไปเอเวอเรสต์มาก เพราะมันทำให้มนุษย์เอ๋เห็นประจักษ์ชัดว่าธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน
ในเส้นทางเอเวอเรสต์ ที่ความสูง 3,300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลจะมี หมู่บ้านใหญ่หมู่บ้านสุดท้ายอยู่ ชื่อหมู่บ้านนำเช ที่นั่นมีทุกอย่างแบบที่เมืองใหญ่เมืองหนึ่งจะมี รถรา ร้านค้า โรงแรม ร้านอาหาร ผับบาร์ เรียกว่าคึกคักมาก … มนุษย์เอ๋รู้สึกว่าหมู่บ้านนี้ยิ่งใหญ่มาก
แต่พอเดินขึ้นไปถึงที่ระดับ 4,000 เมตร ถ่ายรูปกลับลงมา หมู่บ้านนั้นเหลือเล็ก ... นิดเดียว แค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น หมู่บ้านเหลือเล็กนิดเดียว
ยังค่ะ ยังเล็กไม่พอ เดินต่อไป…
ที่ระดับ 5,000 เมตร ถึงปั๊บถ่ายรูปกลับลงมาอีกครั้ง ท่ามกลางกรวดหินดินทราย เราเห็นมนุษย์ตัวเล็ก ... นิดเดียว ท่ามกลางหิมาลัย เราเหมือนเป็นฝุ่นผง เราตัวเล็ก ... นิดเดียว
และเพลงบรรเทาทุกข์ที่ 2 ก็คือเพลง “เรื่องนิดเดียว” ของวงเรียนเชิญผู้มีจิตศรัทธา (โอ้โหชื่อวง อินดี้ขั้นสุด) … เพลงนี้บอกเราว่าถ้ามีปัญหา ให้โยนไปบนฟ้า เห็นไหมว่า ... ปัญหานั้นมันนิดเดียว
[ประโยคทดจากในเพลง]
ที่คุณเอ๋ชอบและนำมาใช้
บรรเทาทุกข์ตัวเองเสมอคือ
“จะเอาอะไรกันมาก
อีกไม่นานก็ตาย
ตาย … เรื่ิองนิดเดียว”
--------- มิวสิกกกก ---------
คุณพละและพี่หมู the voice
ร้องเพลง “เรื่องนิดเดียว”
ของวงเรียนเชิญผู้มีจิตศรัทธา
-------------------------------
MV ประกอบเพลงนี้เจ๋งมาก ๆ ทุกคน เป็นภาพกราฟฟิก zoom out จากตึกหลังนึงค่ะ แล้วกล้องค่อย ๆ ถอยออกไปเรื่อย ๆ จนเห็นเป็นหมู่ตึก กลายเป็นท๊อปวิวของเมือง ประเทศ โลก กาแล็กซี่ และจักรวาล
คุณเอ๋ทิ้งข้อความท้ายเพลงนี้ว่า ...
“โลกคือเม็ดทรายของจักรวาล
เราคือเม็ดทรายของโลก
ปัญหาของเรามันจะใหญ่สักแค่ไหนเชียว”
เนอะ ... ดู MV และฟังเพลงแล้ว รู้สึกเลยว่าฉันมันตัวนิดเดียว เราทุกคนมักคิดว่าตัวเองสำคัญ ก็สำคัญแหละ แต่ไม่สำคัญขนาดนั้น ว่าไหม
พี่ตุ้มสรุปคมกริบว่า ทุกอย่างมันอยู่ที่เราใช้แว่นอะไรมอง เราใช้แว่นขยายมองมันเลยใหญ่ ลองเปลี่ยนแว่นดู 😊
โอ้ยยย ดูคอนเสิร์ต vol. นี้ คมในคมในคมไปอีก เลือดสาดบาดใจจริม ๆ อ่ะ กำลังจะจบดีละ คุณเอ๋ปล่อยมุกว่า ...
ก็เหมือนชื่อหนังสือของนักเขียนดังท่านหนึ่ง เค้าว่าถามปัญหาใหญ่คำตอบก็ยาก ... จบประโยคพี่ตุ้มหันมา ไม่ใช่ว้อยยย หนังสือผมชื่อ “ชีวิตไม่ยากถ้าตั้งโจทย์ง่าย” 555 เอ็นดูวววว
ยั้ง ... คุณเอ๋ยังไม่จบ ยังแก้เกี้ยวต่อด้วยการบอกว่า “ถูกก็ไม่ขำสิครับ” ... ค่า 5555 (แป้นคีย์บอร์ดที่สึกอยู่ตอนนี้ได้ละลายหายไปหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า) อ่ะปิดดี ๆ เราเป็นนักเขียนดังนะคะ
ถ้าเราไม่สำคัญว่าสำคัญ
ทุกข์ของเราก็จะ ... เบาลง
----------------------------
🎼เพลงบรรเทาทุกข์ ที่ 3
----------------------------
ผ่านความทุกข์ผ่านเวลามาถึงช่วงนึง จู่ ๆ คุณเอ๋ก็มีความสุขง่าย ๆ กับปัจจุบัน ไปเที่ยวหัวหิน แค่นั่งอยู่ที่ชายหาด ลมตีหน้า ก็มีความสุขละ นั่ง ๆ ไปก็คิดขึ้นมาว่าชายหาดเดียวกันนี้คุณเอ๋เคยมาวิ่งกับเพื่อน จากวันนี้ถึงวันนี้ เราก็มาไกลเหมือนกัน รู้สึกว่า ณ ขณะนั้นตัวเองมีคุณค่า
ก่อนหน้านี้คุณเอ๋ก็เหมือนทุก ๆ คนค่ะ วิ่งไล่ตามความฝัน ไต่บันไดหาความสำเร็จ คนเรามักมองไปข้างหน้ากับข้างบน ทั้งที่แค่อยู่ตรงนี้แหละ ณ ปัจจุบัน แค่ดื่มด่ำไปกับมัน แค่ก๋วยเตี๋ยวชามนึงก็มีความสุขแล้ว แค่กาแฟดี ๆ ก็มีความสุขแล้ว แค่ได้ใช้ช่วงเวลากับคนดี ๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
สำหรับคุณเอ๋แค่ได้ดูหนังฟังเพลงก็รู้สึกว่าดีแล้ว ... ดีจังนะที่ยังมีชีวิตอยู่ ดีจังนะที่มีคนทำหนังดี ๆ ให้ดู ดีเหลือเกินที่มีคนแต่งเพลงเพราะ ๆ ให้ฟัง
และนั่นก็คือเพลงบรรเทาทุกข์เพลงที่ 3 ค่ะ “มันอยู่ตรงนี้” ของพี่เอก ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ใช่ค่ะ เฮียคณินในสงครามส่งด่วนนั่นแล พี่เค้าเป็นนักร้องดังในสมัยหนึ่งนะหนู ๆ แฟน Bodyslam ทุกคน 🥰
เพลงนี้พูดถึงชีวิตผู้คนที่พยายามไขว่คว่าสิ่งไกลตัว แต่ยิ่งคว้าเท่าไหร่ก็ยิ่งไกล ยิ่งไม่เจอ เพราะที่จริงแล้ว...
“มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว
ทุกอย่างที่อยากมี”
นั่นคือประโยคทดของเพลงนี้ค่ะ
ถึงตรงนี้พี่เอกบอกว่าแค่เพลงที่สาม ทุกคนในฮอลล์ก็กำลังจะได้บรรลุโสดาบันกันแล้ว 🤣 เดี๋ยวเพลงที่สี่ก็จะถึงชั้นอนาคามี และเพลงที่ห้าก็ “สาธุ 999” พอดี ... 555 เบ็นว่าถ้าได้เอาใจจ่อมลงไปกับเรื่องเล่าและข้อคิดของคุณเอ๋จนเป็นปกติธุระ เราก็น่าจะบรรลุได้จริง ๆ นั่นแหละค่ะ หรืออย่างน้อยใจเราก็จะสงบและนิ่งขึ้นมาก ๆ เลย
เพลงบรรเทาทุกข์เพลงนี้สอนให้เราอยู่กับปัจจุบันขณะ มองเห็นความสุข ที่ไม่ต้องไปหาที่ไหนเลย เพราะเรามีอยู่แล้ว
--------- มิวสิกกกก ---------
“...มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว
ทุกอย่างที่อยากมี
หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ
มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว
มันอยู่ตรงนี้
แค่เพียงเรายอมรับและพอใจ...”
คุณพละและพี่หมู the voice
ร้องเพลง “มันอยู่ตรงนี้”
ของพี่เอก ธเนศ วรากุลนุเคราะห์
-------------------------------
เพลงนี้ MV เท่และ meaningful อีกแล้วค่ะทุกคน ท่ามกลางพื้นฉากหลังที่กว้างใหญ่ ตลอดเพลงนี้มันปรากฎแค่ภาพเล็ก ๆ ที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตรงกลางจอ เล็กจนตอนแรกเบ็นคิดว่าทำไมไม่ขยายให้มันใหญ่ ๆ วะ ที่เหลือเยอะแยะ... ดู ๆ ไปอ๋อ ... คุณเอ๋ดีไซน์มาแหละ ให้เราชื่นชมกับ “สิ่งเล็ก ๆ” ... ที่เล็กในทุกนัยยะกันไปเลย
ภาพทั้งหมดคุณเอ๋ถ่ายเองค่ะ คุณเอ๋พบว่าคุณเอ๋มักถ่ายภาพสิ่งละอันพันละน้อยที่พานพบเก็บไว้ น้องดอกหญ้าที่ยืดตัวออกมาจากกำแพง คุณฝาท่อระบายน้ำที่บึ้งใส่ ป้าปลั๊กไฟที่ยิ้มให้ คุณเอ๋รื่นรมย์กับความงามของสิ่งเหล่านั้น ดื่มด่ำกับสุนทรียะจากสิ่งเล็ก ๆ รอบ ๆ ตัว
คุณเอ๋จึงทิ้งข้อความท้ายเพลงนี้ไว้ว่า ...
“มองเห็นความสุข
มิใช่ มองหาความสุข”
งือดีมากง่า คมสุด
ถ้าเราสุขง่าย ๆ
ทุกข์ของเราก็จะ ... เบาลง
----------------------------
🎼เพลงบรรเทาทุกข์ที่ 4
----------------------------
เพลงนี้เกิดจากความสูญเสียสองครั้งใหญ่ในรอบปีที่ผ่านมาค่ะ ครั้งแรกคือเสียคุณแม่ คุณเอ๋เห็นคุณแม่ค่อย ๆ แก่ลง มันเหมือนเห็นนาฬิกาทรายค่อย ๆ หมดไป … เห็น แล้วก็ได้แต่คิดว่าเราทำจะอะไรได้ดีกว่านี้อีกไหม อะไรที่ดีกว่ารอใบไม้แห้งเหี่ยวไป คุณเอ๋พยายามดูแลคุณแม่ให้ดีที่สุด จนคุณแม่จากไป แน่นอนว่าเสียใจและร้องไห้หนักมาก แต่นั่นก็เป็นกรณีที่คุณเอ๋มีเวลาเตรียมใจ
การสูญเสียครั้งที่สองเพิ่งผ่านไปไม่นานมานี้ คุณเอ๋สูญเสียเพื่อนรัก คือ อ.ตุลย์ไป อ.ตุลย์เป็นเพื่อนที่คุณเอ๋รักมาก และ อ.ตุลย์ก็รักและหวังดีกับคุณเอ๋มากเช่นกัน เป็นไม่กี่คนที่ด่าตรง ๆ เตือนจริง ๆ … วันที่เสีย ภรรยา อ.ตุลย์โทรมาตอน 3 ทุ่ม พอไปถึงโรงพยาบาล อ.ตุลย์ก็ไม่หายใจแล้ว ใจมันหล่นนะคะที่ต้องรับรู้ว่าเพื่อนจะไม่ลุกขึ้นมาอีกแล้ว
มันไม่น่าเชื่อที่คนในวัยนี้ วัยแค่ 44 ปีจะหมดเวลา
2 เหตุการณ์นี้บอกคุณเอ๋ว่า เรามีเวลาจำกัด ไม่เราก็คนรอบ ๆ ใครคนใดคนหนึ่งต้องเป็นฝ่ายจากลา เราอาจจะอยากให้ดีที่สุด แต่ทุกอย่างมีเงื่อนเวลาของมัน
เพลงที่ช่วยคุณเอ๋ไว้คือเพลง “แค่ไหนแค่นั้น” ของคุณบอย Imagine คุณเอ๋ชอบสัญลักษณ์ที่เพลงนี้ใช้ เพลงพูดถึงเราในห้องสอบ เมื่อหมดเวลา ครูบอกให้วางปากกา ถึงเราจะอยากทำต่อ ถึงข้อสอบจะยังไม่เสร็จ ครูก็จะบอกว่า “ได้แค่ไหนก็แค่นั้น” บางทีมันก็ยากที่จะทำใจ แต่ชีวิตก็เป็นแบบนี้ มันไม่มีทดเวลา
พี่ตุ้มแซวเบา ๆ ตรงนี้ว่า “ทดเวลาบาดเจ็บนี่ไม่มีนัยยะทางการเมืองใช่ไหม”
อ่า ... เราเข้าประโยคทดของเพลงนี้เลยดีกว่า 55
"บางทีไม่มีเวลามากพอ
จะทำทุกสิ่งให้มันดี"
--------- มิวสิกกกก ---------
“...ถึงแม้มันยากจะทำใจ
ถึงแม้ไม่ง่ายแต่ทำใจ
ที่บอกว่าได้ แค่ไหน ก็แค่นั้นละกัน
ถึงแม้มันยากจะทำใจ แต่มันก็ต้องทำใจ
คุณครูบอกได้แค่ไหน ก็แค่นั้น
หมดเวลา วางปากกา
หมดเวลา เดินออกมา...”
คุณพละ the voice
ร้องเพลง “แค่ไหนแค่นั้น”
ของคุณบอย Imagine
-------------------------------
ตอนนี้คุณเอ๋ก็ไม่รู้ว่าจะเหลือเวลากับคุณพ่อเท่าไหร่ จึงพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่พอจะมีเวลาเช่นกัน ล่าสุดพาคุณพ่อไปพิชิตกำแพงเมืองจีนมา 😊
คุณเอ๋จึงทิ้งข้อความท้ายเพลงนี้ไว้ว่า ...
“ไม่ต้องสมบูรณ์แบบ
ก็ “สมบูรณ์” ในแบบที่มันเป็น”
----------------------------
🎼เพลงบรรเทาทุกข์ที่ 5
----------------------------
เดินทางมาถึงความรู้สึกในวัยนี้วันนี้ค่ะ คุณเอ๋รู้สึกว่าได้รับอะไรมามากมายเหลือเกินจึงอยากจะขอบคุณและตอบแทนกลับให้กับผู้คนและโลกใบนี้ด้วยการทำสิ่งดี ๆ ทิ้งสิ่งดี ๆ ไว้เช่นกัน
อยากขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมในเพลงทั้ง 4 เพลง ที่ประคับประคองหัวใจคุณเอ๋ไว้ในวันที่แตกสลาย มาได้ถึงวันนี้คุณเอ๋ระลึกรู้ว่าเราอยู่คนเดียวไม่ได้ ชีวิตเราไม่ได้โดดเดี่ยว มีคนให้กำลังใจเราเยอะมาก มีคนให้เราเยอะเลย
อยากขอบคุณพี่ตุ้ม คุณเอ๋บอกว่าคงไม่มีวันนี้ถ้าไม่มีพี่ตุ้ม “พี่ตุ้มคือพจน์ อานนท์ของผม” ... โดนเลยค่า 555 โดนพี่เอกแซวว่าเป็นมอส หรือเต๋า สมชาย หรือว่าพี่ตุ้มจะเป็นพี่เอ ศุภชัยดี คุณเอ๋จะได้เป็นณเดชน์ 555 เราจะผ่านเรื่องนี้ไป ... กลับมาที่คุณเอ๋กับพี่ตุ้มดีกว่า พี่ตุ้มเป็นคนให้โอกาสคุณเอ๋ที่มติชน สุดสัปดาห์ คุณเอ๋จึงมีวันนี้
อยากขอบคุณทีมงานทั้งหมดของวันนี้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งทีมภาพประกอบที่แก้สไลด์จนนาทีสุดท้าย (สุดท้ายจริง ๆ ก่อนขึ้นเวทียังแก้อยู่เลย หูยยยย) ไม่ใช่แค่ผู้คนที่เราได้รับแรงบันดาลใจ คุณเอ๋อยากขอบคุณคนที่อาจจะมองข้ามไปด้วย คุณเอ๋รู้สึกว่าทุกคนล้วน contribute ให้โลกใบนี้
โลกนี้มีคน 2 แบบ
- คนที่มองว่าโลกเต็มไปด้วยความขาดแคลน ก็จะดึงทุกอย่างเข้ามาหาตัวเอง
- คนที่มองว่าโลกนี้เต็มไปด้วยความสมบูรณ์พร้อม มองว่าได้มาเยอะ ก็จะอยากให้คืน
เพลงที่ห้าคือเพลง “ฝากเอาไว้” ของวงเฉลียง คุณเอ๋รักวงนี้มาก ตอนที่พี่ ๆ คิดว่าจะเล่นในนามเฉลียงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่ธรรมศาสตร์ พี่ ๆ แต่งเพลงนี้แล้วเล่นเป็นเพลงสุดท้าย ฝากให้ทุกคนดูแล… คุณเอ๋บอกว่าฟังแล้วน้ำตาไหลพราก เพราะครั้งสุดท้ายไม่มีอยู่จริง 555 แซว ๆ ค่า ที่จริงคือ … มันทัชใจ
เพลงทำให้ตั้งคำถามกับตัวเองว่าในชีวิตกว่าจะมาถึงวันนี้มีใครฝากอะไรดี ๆ ไว้ให้เราบ้าง แล้วเราล่ะจะฝากอะไรไว้ เราจะใช้เวลาที่เรามีจำกัดนี้รับอะไรบางอย่าง แล้วให้อะไรกลับไป
ประโยคทดของเพลงนี้คือ
"เพราะฉันรู้ว่าเธออ่อนโยน
เพราะฉันรู้เธอเอาใจใส่
อยากจะฝากหัวใจดวงหนึ่ง
ซึ่งมีสิ่งของมากมายข้างใน"
--------- มิวสิกกกก ---------
จะฝากให้เธอไว้ จะฝากให้เธอ
จะฝากให้เธอไว้ จะฝากเอาไว้ที่เธอ
...
เพราะฉันรู้ว่าเธอห่วงใย
รักและหวงมากมายเช่นกัน
จึงได้ฝากของอันสำคัญ
ให้เธอเก็บมันให้นานเท่านาน...”
คุณพละและพี่หมู the voice
ร้องเพลง “ฝากเอาไว้”
ของวงเฉลียง
และนั่นคือชีวิตที่ผ่านมาของคุณเอ๋ นิ้วกลม ตั้งแต่วัยตัดสิน จนถึงความสุขง่าย ๆ ในวัยกลางคน ก่อนจะผ่านการสูญเสียจากความตายและได้เรียนรู้ว่าชีวิตมันมีวันหมดเวลา นับแต่นี้ก็จะให้และฝากสิ่งดี ๆ ไว้ จนกว่าจะถึงเวลาที่ต้อง “วางปากกา”
คุณเอ๋ทิ้งข้อความท้ายเพลงนี้ไว้ว่า ...
“การให้และรับ เหมือนลมหายใจเข้าออก
ชีวิตเราเคลื่อนไปด้วยสองสิ่งนี้”
ฝากเอาไว้ ... นะคะ
==================
Concert of Bodyslam
and The Chorus Dancers 😊
==================
ใจนิ่งพอแล้ว เราก็พร้อมโดด ... นี่น่าจะเป็นคอนเสิร์ตบอดี้สแลมในพื้นที่ที่เล็กที่สุดและเรียบร้อยที่สุดแล้ว 555 พี่ตูนและพี่ ๆ บอดี้สแลมอาจจะไม่เห็น แต่เบ็นคิดว่าทุกคนโดดสุดพลังอยู่ข้างในใจตั้งแต่เพลงแรกแล้วค่า
Wednesday Song เป็นคอนเสิร์ตที่เราได้ใกล้ชิดศิลปินที่สุด จากรัชมังคลาย่อมาเหลือสยามพิฆเนศ เราเอื้อมถึงพี่ตูนเกือบทุกที่นั่ง (เพราะพี่เค้าพุ่งลงมาหาพวกเราถึง 2 รอบด้วยกัน 555 และชั้นได้จับมือพี่ตูนด้วยทุกคน ... นี่ไม่ใช่เพจเบ็นโน้ตนะ นี่มันไร่ขิงงงงง 🤣)
และนี่เป็นคอนเสิร์ตที่มี magic moment เกิดขึ้นทุกครั้ง! ครั้งนี้ก็เช่นกัน พี่ ๆ เป็นวงร็อคที่โคตรฟูใจ เซอร์วิสคนดูมาก ๆ น่ารักมาก ๆ ๆ
เราไม่ต้องสงสัยในฝีมือ เสียงร้อง พลังและความเป็น entertainer ของพี่ ๆ สมาชิกทุกคนเลยค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เบ็นได้ดู Bodyslam แสดงสด ร้องเพลงได้ไม่เยอะมาก แต่กรี๊ดตามจนเสียงหมด พี่ให้ทำอะไรทำตามแบบ 300% โบกมือ เป็นคอรัส โยก ๆ ๆ และในที่สุดก็ลุกขึ้นแดนซ์กระจายไปเลยค่า 555
นับตั้งแต่ “เรือเล็กควรออกจากฝั่ง” ก็ทึ่งในพลังเสียง พลัง entertain ของพี่ ๆ มาก 2 ชั่วโมงผ่านไปไม่มีตกเลย เราหอบแฮ่ก ทำไมพี่ตูน พี่ชัช พี่ยอด พี่โอม พี่ปิ๊ดยังอาการเหมื๊อนเดิมเลยนะ ยังพลังได้อีกกกกก ชอบความแต่งตั้งให้คนดูเป็นคอรัสและแดนเซอร์ของพี่ตูนมาก ๆ 555 เอาวะ เกิดมาทั้งทีได้เป็นคอรัสและแดนเซอร์ให้บอดี้สแลม คุ้มละ 🤣
พี่ตูนเอาคนดูอยู่จริง ๆ ถึงแม้ว่าช่วงแรกพี่จะงงว่าจะเดาอารมณ์พวกเรายังไงดีนะ นั่งเฉย ๆ กันนี่สนุกใช่ไหม หรือบรรลุตามพี่เอ๋ นิ้วกลมกันไปหมดแล้ว แต่ในที่สุดพี่ก็จุดพวกเราจนติด ลุกขึ้นมาโยกกันได้ทั้งโรงละคร
เบ็นชอบช็อตที่พี่ตูนถือกล้องมาเล่นกับคนดูและพี่ ๆ ในวงมาก ๆ ค่ะ เป็นช่วงที่เซอร์ไพรส์และจุดไฟให้ทุกคนได้เลยจริง ๆ ภาพบนจอจากช่วงนี้ไปสวยมากจริง ๆ การได้เห็นพี่ ๆ รวมเป็นภาพเดียวกันกับพวกเรามันดีต่อใจ 3 ล้านเปอร์เซ็นต์ไปเลย
และที่ทำให้ความสุขของวันพุธทะลุเพดานโรงละครไปเลยก็คือช่วงที่พี่ตูนลงมาหาพวกเราครั้งแรกพี่ยื่นไมค์ให้น้องคนนึงที่น่าจะเป็น FC แบบเข้าขั้นอยู่ในกระแสเลือด น้องอยู่แถวหลัง ๆ ของโรงละคร น้องร้อเพลงพี่ตูนได้ดีโคตร พี่ตูนเลยจูงน้องพุ่งขึ้นเวทีมาด้วยกัน แล้วน้องก็ได้ร้องเพลงกับพี่ตูนและพี่ ๆ Bodyslam เต็มวงบนเวทีกันไปเลย โหวววสานฝันขั้นสุด ไหนจะได้เสื้อ ไหนจะได้กอดไหล่ ตีมือ ... งื้อ ฟินแทนนนน
เบ็นก็นึกว่าหมดแค่นี้แหละ ไม่น่ามีโมเม้นท์อะไรอีกละปรากฏว่าช่วงท้าย ๆ พี่ยอดไปดึงน้องตัวจิ๋วคนนึงที่เป็น FC พี่ยอด แต่งตัวตามพี่ยอดเป๊ะ ๆ ขึ้นมาบนเวทีแล้วยกกีต้าร์ให้น้องเล่น (กีต้าร์สวยมากแก๊) จังหวะนี้คนดูส่วนใหญ่ยังไม่เห็นค่ะ เพราะพี่ตูนไป service แฟนอยู่อีกด้าน น้องก็เล่นเนียนเชียะ (น้องเก่งมากจริงทุกคน)
สักแป๊บค่ะพี่ตูนหันมาเห็นว่า เอ้า มือกีต้าร์เราย่อส่วนซะละ 555 เท่านั้นแหละพี่ตูนก็ให้ซีนน้องเต็มที่ดึงมาเล่นกลางเวทีไปเลย น้องสุดมากนะคะ ไม่มีกลัว ไม่มีตื่นเวที ... มาเจอข้อมูลทีหลังว่าน้องมีวงด้วยค่ะ 🥰 มิน่า perform เหมือนเป๊ะ มีไปลีดหน้ากลองอะไรใด ๆ ... น่ารักมาก ๆ เป็นภาพที่โคตรทัชใจ เบ็นและพี่ตุ้ม (ที่พอดีมาดูอยู่ใกล้ ๆ ช่วงนั้น) ยิ้มไม่หยุดเลย
[โบนัสแทร็ค] วันพฤหัสก็มีน้องได้ขึ้นไปตีกลองแทนพี่ชัชด้วยค่ะ เป็นอีกที่สุดของโมเม้นท์เลย มีคนเล่าว่าน้องเตรียมไม้กลองมาจากบ้าน ไม่รู้จะได้ตีไหม แต่ฝันว่าอยากเล่นกับพี่ ๆ Bodyslam พี่ ๆ เห็นไม้กลองน้อง เลยชวนขึ้นมาเล่นค่ะ ... ฮือ ทำไมพี่ ๆ แสนดีจังคะ
ขอบคุณพี่ตูน พี่ชัช พี่ยอด พี่โอม พี่ปิ๊ด มาก ๆ ค่ะ พี่เป็นยิ่งกว่าแรงบันดาลใจจริง ๆ เลย
*ป.ล. ชอบความหมายของ Sunny Side Up มาก ๆ ค่ะพี่ตูน เสียงของพี่ตอนร้อง 2 เพลงใน Album นี้ก็จับใจและเรียกน้ำตามาก ๆ ค่ะ ขอบคุณพี่ ๆ ที่จริงใจกับตัวเอง และเขียนเพลงที่อยากเล่ามาให้พวกเราฟังนะคะ ทัชใจมาก ๆ ค่ะ
---------------------------
คอนเสิร์ตจบ 5 ทุ่ม แถมกระจาย ฟินได้อีก ขอบคุณทุก ๆ วินาทีที่คุณเอ๋ นิ้วกลม Sarawut Hengsawad และพี่ ๆ Bodyslam สร้างความทรงจำดี ๆ ให้กับพวกเราค่ะ ช่วงเวลาเหล่านี้จะอยู่กับเราไปอีกนานแสนนานเลย
ขอบคุณพี่ตุ้ม หนุ่มเมืองจันท์ หนุ่มเมืองจันท์ พี่เอก สยามพิฆเนศ Chayanun Tepwaninkorn พี่แพน อิศรา Pan Isara และทีมงาน Wednesday Song ที่สร้างสรรค์งานดี ๆ ค่ะ แล้วพบกันใหม่ใน Vol.9 กับพี่เจี๊ยบ พี่เกี๊ยงวงเฉลียง และ playlist พี่อั๋น วัชระ แวววุฒินันท์ค่า
ขอบคุณภาพสวย ๆ บางภาพจาก #GolfSirapopPhoto GolfSirapop Photography ค่ะ (ภาพไหนที่สวยชัด ภาพนั้นฝีมือตากล้องระดับเทพ คุณกอล์ฟค่า)
💖💖🥰🥰💖💖
#BennOte #bp_ben
#WednesdaySong
#RoundFinger #นิ้วกลม
#Bodyslam #บอดี้สแลม
#benji_went_there
#benji_is_learning
#inspiration
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
