12 เม.ย. 2020 เวลา 02:59 • วิทยาศาสตร์ & เทคโนโลยี
วันนี้นึกมุกเก่าได้ล่ะ....วันนี้เบื่อโควิดล่ะ... อีกอย่างผมไม่อยู่เวรฉะนั้นจะพาไปเที่ยวในโลกมังงะกันนะขอรับ...
กับ...ดาบล่าพญามาร โดโรโระ.....แม้เกิดมาต้อยต่ำ แต่ก็ฝ่าฟันจนยิ่งใหญ่ขึ้นมาได้...
มุกนี้เป็นของผู้ใหญ่นะครับ ถ้าไม่ถึง18+
โปรดใช้จักรยานในการอ่านบทความ
เอาล่ะครับ....มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
เรื่องราวเกิดขึ้นในญี่ปุ่นยุคเซ็นโกคุ
เริ่มต้นที่ว่า ชายคนหนึ่งชื่อ คาเงะมิตสึ ไดโกะ
คาเงะมิตสึ ไดโกะ ซามูไรผู้เป็นบิดาได้ทำข้อตกลงกับเหล่าปีศาจ(มาจินส์)ทั้ง 48 ตน โดยมีเงื่อนไขให้ตนชนะสงครามและเป็นผู้ยิ่งใหญ่
และไม่พ่ายแพ้แก่ผู้ใดไม่ว่าจะเป็นการรบที่ไหนก็ตาม
คาเงะมิตสึได้ให้ 48 อวัยวะสำคัญของลูกชายที่ยังมิได้ถือกำเนิดของเขา.... ไว้เป็นสิ่งค้ำประกันกับพวกปีศาจ
ต่อมาลูกของคาเงะมิตสึได้ถือกำเนิดขึ้น
โดยไร้อวัยวะสำคัญของร่างกายทั้ง 48
จนดูเหมือนตัวหนอน ไม่แม้แต่เสียงร้อง...
คาเงะมิตสึจึงให้หมอตำแยเอาไปฆ่าทิ้ง
แต่หมอตำแยกลับนำเด็กน้อยใส่ตะกร้า
แล้วปล่อยลอยไปตามน้ำ.....
เป็นโชคดีของเด็กน้อยที่ได้รับการช่วยเหลือจากแพทย์ผู้มีนามว่า จูไค
เด็กน้อยที่ถูกเก็บมาได้รับการขนานนามจากจูไคว่า เฮียกกุมารุ
จูไคได้ทำการคิดค้นเรื่องการทำอวัยวะเทียมได้อย่างยอดเยี่ยม...(ใครมีห่วงฝากระป๋องน้ำอัดลมส่งไปให้ท่านได้นะขอรับ ท่านยังขอรับบริจาคอยู่...อันนี้..ล้อเล่น.....)
ทำให้ในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมาทำให้เด็กน้อย เฮียกกุมารุ สามาถดำเนินชีวิตได้อย่างคนปกติทั่วไป
และเฮียกกุมารุยังมีพลังเหนือธรรมชาติหลายประการ เช่นเขาสามารถมองเห็น พูดคุยได้ยินทั้งๆที่ไม่มีตา ปาก หรือ หู
และจูไคก็ได้ตีดาบขึ้นมา 4 เล่ม และติดในแขนและขา ให้กับเฮียกกุมารุ พร้อมกับสอนเพลงดาบให้
เพราะมาวันหนึ่ง... ดันฟลุก ไปฆ่าปีศาจได้ตนนึง จึงได้ขากลับคืนมา
พ่อบุญธรรมของเขา.. จึงสรุปได้ว่า.....
เมื่อเฮียกกุมารุฆ่าปีศาจไป 1 ตน ก็จะได้อวัยวะคืนมา 1 ชิ้น
เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่เฮียกกุมารุ จึงได้ออกเดินทางเพื่อกำจัด มาจินส์ทั้ง 48
เพื่อนำเอาร่างกายของเขากลับคืนมา
หลังจากเดินทางได้ไม่นานเขาก็ได้เพื่อนร่วมทาง
เป็นเด็กน้อยผู้มีความสามารถเกินวัย เป็นหัวขโมยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นนั่นคือ โดโรโระ
ทั้งเฮียกกุมารุและโดโรโระเดินทางไปทั่วอาณาจักรญี่ปุ่น
ช่วยเหลือชาวบ้านที่ถูกกดขี่และต่อสู้กับเหล่าปีศาจ
โดยมีความหวังว่าวันหนึ่ง
เฮียกกุมารุจะได้ร่างกายทั้งหมดคืนกลับมาจากมาจินส์ทั้ง 48 ตน
เรื่องดาบล่าพญามารนี่ เป็นอีกผลงานหนึ่งของอ.โอซามุ ที่กระผมชื่นชอบ เพราะชอบไอเดียการนำเสนอ...
ที่พระเอกจะเก่งขึ้นเรื่อยๆ หลังปราบศัตรูได้
ซึ่งน่าจะเป็นต้นแบบแนวทางพัฒนาของตัวเองในฉบับการ์ตูน
ในยุคต่อมาน่าเสียดายที่ต้นฉบับ
เฮียกกุมารุดันปราบปีศาจได้ไม่หมด....
เลยชอบตอนจบในฉบับภาพยนตร์คนแสดง
ที่ดูจบได้ลงตัวกว่า...
อารมณ์จะเหมือนการ์ตูนมังงะ... ครั้งที่แล้วที่ผมนำเสนอไป... เรื่องBerserk (เบอร์เซิร์ก) ของ อ.มิอุระ
ที่เคยเขียนให้อ่านกันครั้งที่แล้วโน้นนนนนนนนนน
ส่วนเวอร์ชันเกมเป็นของเครื่อง PS2
ได้คนวาดฤทธิ์ดาบไร้ปราณี
มาวาดภาพอาร์ตเวิร์คให้ด้วยนะเออ
ซึ่งโคตรเหมาะเกมก็ทำออกมาได้ดีด้วย
ตัวเรื่องตัวเอกมีพัฒนาการแบบเห็นได้ชัดตลอด
ชอบมุกที่ให้ฉากเริ่มเกมเป็นภาพขาวดำ
หลังจากปราบปีศาจตัวแรกได้ เราจะได้ดวงตามา
ทำให้มองเห็นเป็นภาพสีปกติ
ชอบมากๆ
แค้นใจอย่างเดียวกับเกมนี้คือ ไอ้เบฮีมอธ...
ผมไม่เคยไล่ปุ่มกดปราบมันได้สักที
โดโรโระ ดาบล่าพญามาร
ตีพิมพ์ครั้งแรกปี 1967 - 1969
เคยถูกสร้างเป็นอนิเมะเมื่อปี 1969
จำนวนตอน 26 ตอน
และ ถูกสร้างเป็นเวอร์ชั่นหนังคน
แสดงเมื่อปี 2007

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา