ความผิดหวังที่เกิดขึ้นในชีวิต
คล้ายกับการที่เราพยายามสร้างบ้านบนผืนดินที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่ง
ซึ่งผืนแผ่นดินแห่งนี้รอบ ๆ ตัวเราก็มีคนที่สร้างบ้านเช่นเดียวกัน
แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่ง “ดันเกิดเหตุแผ่นดินไหว”
เล่นงานจนบ้านทุกหลังสั่นสะเทือน
บ้านบางหลังก็ยังยืนหยัดอยู่ได้
บ้านบางหลังก็มีความเสียหายหรือรอยแตกร้าวบ้างเล็กน้อย
และมีบ้านที่โชคร้ายหลังหนึ่งได้พังทลาย
ตัวเจ้าของบ้านที่พังพินาศหลังนั้น
อาจพูดออกมาว่า “ทำไมต้องเป็นฉัน…ทำไมมันซวยแบบนี้”
ท่ามกลางความสูญเสียครั้งใหญ่
เค้าอาจมองเห็นบ้านหลังอื่นที่ยังสวยงามและไม่โดนทำลาย
“จนเกิดเป็นความไม่พอใจ ความอิจฉาในใจ และคำถามในใจ”
ว่าเพราะอะไร…
ถึงไม่ได้ครอบครองบ้านที่แข็งแรงแบบที่ผู้อื่นมี
และทำไมตนถึงได้โชคร้ายอยู่คนเดียวแบบนี้