ไหนๆจะรวมโลกทั้งที ก็ทำลายอารมณ์ในตัวตนเองก่อนให้สิ้นซาก ให้มันเกิดสันติธรรม
โลกที่ให้มายาอุปาทานปรุงแต่งด้วยอารมณ์ปกคลุมจิต อารมณ์มายาชอนไชไปในขันธ์ห้า เหมือนกงเล็บเหยี่ยวขยุ้มจิตน้อยๆ ให้เป็นทาสเป็นเหยื่อของอารมณ์ อารมณ์นั้นเป็นอย่างไร มีตัวอะไรบ้าง น่าศึกษา อยู่กับโลกก็หลงโลก ก็ลองอ่านตัวประกอบอารมณ์ดู จะได้รวมโลกเป็นจิตดวงเดียว เกิดมาเพียงจิตมาคนเดียวไปคนเดียวไปด้วยการเก็บเกี่ยวบุญกุศลบารมีที่กระทำมา ดูเพื่อเรียบเรียงเหตุผลตรวจสอบดีชั่วภายในจิต แยกแยะออกไปแก้ไขไม่หลงเอาทั้งดีทั้งชั่วให้เป็นภาระกายภาระจิตให้จิดยึดถือกับอารมณ์พาสร้างแต่กรรม สะสางได้ทำได้ก็ได้บรรณาการที่สุขใจเกิดขึ้นที่จิตของตนดวงเดียว