มาลัย ตอน 7 : ห่าง
ผมลงไปรับลูกสาวที่กระบี่ไปหาตากับยายของน้องที่อุบลบ้าง ลูกสาวผมหน้าตาน่ารักเพราะได้แม่มาทั้งหมด ญาติๆ ของผมต่างลุมรักลูกสาวผมกับมาลัยกันทั้งนั้น เราใช้ชีวิตกันแบบนี้อย่างมีความสุขเรื่อยมา
จนหลังปีใหม่ปี 2553 มาลัยก็อ้อนผมว่าจะขอกลับไปอยู่ที่บ้านที่สร้างไว้ที่อุบล เธอบอกว่าพ่อแม่เธอตอนนี้ป่วยกระเสาะกระแสะเธออยากกลับไปอยู่ใกล้ๆ เพื่อดูแลพ่อแม่ ผมไม่ขัดใจมาลัยเพราะผมเข้าใจดีว่าบุตรที่ดีพึงมีความกตัญญูต่อบุพการี ข้อนี้ผมเห็นดีด้วยผมให้มาลัยกลับไปอยู่ดูแลพ่อแม่เธอที่อุบลพร้อมเงินก้อนหนึ่งให้เธอไปเปิดร้านขายของชำหน้าบ้าน
ผมเป็นคนไปช่วยเธอซื้อของเข้าร้านและดัดแปลงหน้าบ้านให้เป็นร้านขายของชำ หลังบ้านก็ปลูกพืชผักสวนครัวเอาไว้กินพอเสร็จเรื่องผมก็กลับมาทำงานที่ชลบุรีตามเดิมแล้วติดตามข่าวสารของมาลัยและลูกผ่านทางโทรศัพท์
มาลัยขายของก็ไม่ได้กำไรอะไรมากมายแค่พออยู่ได้ในแต่ละเดือน หลักๆ แล้วผมจะส่งเงินไปให้เธอมากกว่า
ส่วนลูกสาวผมที่กระบี่นั้นแม่ผมบอกไม่ให้ส่งเงินไปให้เพราะแม่ผมมีเงินเหลือเฟือที่จะเลี้ยง กลัวผมจะลำบากแม้จะอยู่ลำพังคนเดียวผมก็ไม่เคยเหลียวใจมองหาใครอื่น แม้จะมีสาว ๆ หลายคนมาให้ความสนใจผม โดยหน้าที่การงาน การเงินที่ดูพอจะมีอยู่บ้าง ผมคิดถึงนะลูกและมาลัยเสมอ…
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
