มหาสุขาวตีวยูหสูตร
วรรค ๒๕ เหตุแห่งการถืออุบัติ
ดูก่อนอานนท์ หากมีกุลบุตร กุลธิดาที่ได้สดับธรรมกถานี้แล้ว จดจำ อ่านท่องสาธยาย ขีดเขียน สักการบูชาทุกทิวาราตรีมิได้ขาด เพื่อปรารถนาไปอุบัติที่เกษตรแห่งนั้น ได้ประกาศโพธิจิต สมาทานศีลาจารทั้งปวงแลธำรงรักษาไว้ล่วงละเมิด ได้ยังหิตประโยชน์แก่สรรพชีวิตและนำกุศลมูลทั้งปวงบริจาคเป็นทาน ยังให้บรรลุถึงความผาสุก จิตก็ตามระลึกถึงพระอรหันตสัมมาสัมพุทธอมตายุสะและประจิมทิศโลกธาตุแห่งนั้น บุคคลผู้นี้เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว รูปลักษณะทั้งปวง จักอลังการดุจพระพุทธะ แล้วไปอุบัติในรัตนเกษตร ได้สดับพระธรรมในทันที เป็นผู้มีเสื่อมถอยนิตยกาล
ดูก่อนอานนท์ หากมีสรรพสัตว์ที่ปรารถนาไปอุบัติในโลกธาตุแห่งนั้น แม้นจักมิสามารถกระทำความเพียร สมาธิฌานอย่างยิ่งยวด (มิอาจ) ธำรงพระธรรมและศีลาจารได้ทั้งหมดแล้วไซร้ พึงกระทำความดีงาม
มีหนึ่ง ละการฆ่า การเบียดเบียน
สอง ละอทินนาทาน เคารพกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินผู้อื่น
สาม ละการประพฤติผิดในกาม ไม่ล่วงละเมิดประเพณีทางเพศ
สี่ ละการพูดเท็จ ไม่ยอมกล่าวเท็จเพราะตนเอง ผู้อื่นหรือเห็นแก่ผลประโยชน์ใด ฃๆ ห้า ละการพูดคำส่อเสียด ช่วยสมานคนที่แตกร้าวกัน ส่งเสริมคนที่สมัครสมานกันชอบกล่าวถ้อยคำที่สร้างสามัคคี
หก ละคำหยาบ พูดแต่คำสุภาพอ่อนหวาน
เจ็ด ละการพูดเพ้อเจ้อ พูดแต่คำจริง มีเหตุผล มีสารประโยชน์ ถูกกาลเทศะ
แปด ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของผู้อื่น
เก้า ไม่มีจิตคิดร้าย คิดปรารถนาแต่ว่าขอให้สัตว์ทั้งหลายไม่มีเวร ไม่เบียดเบียน ไม่มีทุกข์ ครองตนอยู่เป็นสุขเถิด
สิบ มีความเห็นชอบเช่นว่าทานมีผล การบูชามีผล ผลวิบากของกรรมดี กรรมชั่วมี เป็นต้น ด้วยการระลึกนึกถึงสุขาวติโลกธาตุแห่งพระอมิตายุสสัมมาสัมพุทธเจ้า ถึงกุศลความดีนานาประการ ถึงความอลังการนานาประการเช่นนี้ แล้วมีจิตแน่วแน่น้อมเป็นสรณะ ถวายความเคารพด้วยเศียรเกล้าและสักการบูชาบุคคล ผู้นี้เมื่อคราสิ้นชีพ ย่อมมิตระหนก มิหวาดกลัวในหทัย มิวิปลาส แล้วไปอุบัติยังพุทธเกษตรแห่งนั้น
หากมีกิจการมาก ยังให้มิอาจไกลจากเรือน ปราศจากเวลาหยุดพักเพื่อบำเพ็ญมหาอุโบสถศีลให้จิตบริสุทธิ์ตั้งมั่นเป็นหนึ่ง หากว่างจากการงานแล้วได้สำรวมกายและจิต กำจัดความทะยานอยากและความหมองเศร้า มีจิตเมตตา พากเพียร ไม่อาฆาต พยาบาท อิจฉาริษยา ไม่โลภโมโทสันตระหนี่ถี่เหนียว มิคั่งแค้นใจและหวาดระแวง พึงกตัญญูรู้สำนึกพระคุณ ซื่อสัตย์ มีคุณธรรม จริยธรรม ศรัทธาในความแยบคายของพระพุทธธรรม เชื่อโดยชอบว่ากระทำดีย่อมบรรลุกุศล เมื่อน้อมรับธรรมเหล่านี้อย่างมิบกพร่อง จึงได้ตรึกคิดใคร่ครวญ แล้วปรารถนาจักหลุดพ้นทุกทิวาราตรี ระลึกปรารถนาไปอุบัติยังวิสุทธิประเทศของพระอมิตายุสอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเนืองนิตย์ ตลอดสิบทิวาราตรีจนถึงหนึ่งทิวาราตรี
หากระลึกถึงมิขาดหายแล้วไซร้ เมื่อเพลาที่สิ้นชีพแล้วจักได้อุบัติยังโลกธาตุแห่งนั้น เพื่อดำเนินโพธิสัตวมรรคทั้งสิ้น บรรดาผู้ที่ไปอุบัติเหล่านั้น ย่อมได้อภิเษกเป็นธรรมราชกุมาร มีวรรณะดุจทองคำ สมบูรณ์ด้วยมงคลลักษณะสามสิบสองประการ แลจะได้สำเร็จเป็นพระพุทธสัพพัญญูทั้งสิ้น หากปรารถนาตรัสรู้ยังโลกธาตุในทิศาใดๆ ก็จักได้สมตามความปรารถนานั้น อันจักเร็วฤาช้าในการตรัสรู้ ขึ้นอยู่กับความวิริยะของผู้นั้นเอง เมื่อปรารถนามรรคผลแล้วมิได้หยุดพัก มีความพากเพียรก็ย่อมบรรลุมิเสื่อมจากปณิธานเหล่านั้น
ดูก่อนอานนท์ เพราะคุณประโยชน์ไพบูลย์เช่นนี้ บรรดาพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งปวงที่ในโลกธาตุต่างๆ อันประมาณมิได้ นับมิได้ เป็นอจินไตย หาสิ่งมาเสมอมิได้ และปราศจากขอบเขตจำกัด ก็ล้วนสดุดีสรรเสริญกุศลบารมีแห่งพระอมิตายุสพุทธเจ้า
พระวิศวภัทร แปล
Aputi.com ภาพ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
