มหาสุขาวตีวยูหสูตร
วรรค ๒๙ กำลังแห่งปณิธานไพศาลแยบยล
ดูก่อนอานนท์ ในพุทธเกษตรแห่งนั้น บรรดาโพธิสัตว์ทั้งปวงที่ในกาลปัจจุบันและอนาคต ที่สุดแล้วล้วนเป็นผู้เกี่ยวเนื่องกับการเกิดเพียงชาติเดียวทั้งสิ้น เว้นแต่ผู้มีมหาปณิธานจักเข้าสู่สังสารโลก เพื่ออนุเคราะห์เวไนยนิกร กระทำซึ่งบันลือสิงหนาท ทรงเสื้อและหมวกเกราะ คือมีกุศลแห่งปณิธานยิ่งใหญ่เป็นเครื่องยังตนให้อลังการ แม้นจักมาถืออุบัติยังโลกแห่งความเสื่อมห้าประการ* ก็เสมือน(ว่าอยู่ในสุขาวตี)นั้น มุ่งมั่นจักสำเร็จพระบรมโพธิญาณ มิต้องเสวยอบายภูมิทุกสถานที่ถืออุบัติจักเป็นผู้มีปุพเพนิวาสานุสสติญาณ ปรีชาล่วงรู้กุศลแลอกุศลที่กระทำมาแล้วในบุพชาติเป็นนิจ พระอมิตายุสอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้ามีพระทัยจักอนุเคราะห์สรรพสัตว์ในทศทิศโลกธาตุ ให้มาอุบัติยัง(สุขาวตี)โลกธาตุแห่งนั้น บรรลุถึงมหายานพุทธมรรค ดำรงตนเป็นโพธิสัตว์ แล้วสำเร็จเป็นพุทธะ
เมื่อได้เป็นพระพุทธะแล้ว จึงมีการอนุศาสน์ที่เปลี่ยนไป มีการอนุเคราะห์ที่เปลี่ยนไป ดั่งการแปรเปลี่ยนเช่นนี้ที่เกิดขึ้นนับคำนวณครั้งมิได้ บรรดาสาวก โพธิสัตว์และสรรพสัตว์ในทศทิศโลกธาตุที่ไปกำเนิดยังพุทธเกษตรแห่งนั้น ย่อมบรรลุถึงมหายานพุทธมรรค ได้กระทำซึ่งความเป็นพระชินพุทธะแล้วจำนวนมิถ้วนในพุทธเกษตรแห่งนั้น ย่อมเป็นนิจอยู่ด้วยธรรมประการหนึ่ง มีเพิ่มมากไปกว่านี้ เช่นดังฤา อุปมามหาสาครอันเป็นราชาแห่งชลชาติ กระแสธาราทั้งปวงต่างไหลสู่ห้วงสาคร แต่วารีแห่งมหาสาครนั้น ก็มีเพิ่มขึ้นแลพร่องลง พุทธเกษตรจำนวนอสงไขยที่ในทิศทั้งแปด ตลอดจนเบื้องบนแลเบื้องล่าง ดินแดนแห่งพระอมิตาสพุทธเจ้า มีความกว้างใหญ่ไพศาล รุ่งเรือง งดงามและสุขารมณ์ ประเสริฐยอดยิ่ง(กว่าโลกธาตุทั้งปวง)
เมื่อสมัยที่(พระอมิตายุสพุทธะ)เสวยพระชาติเป็นโพธิสัตว์อยู่นั้น เพราะมีปณิธานปรารถนามรรคผลจึงได้สั่งสมบุญญาธิสมภารเอาไว้ พระอมิตายุสอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงมีพระบารมีคุณแผ่อนุเคราะห์ไปในทิศทั้งแปด ตลอดจนเบื้องบนแลเบื้องล่างปราศจากขอบเขตสิ้นสุด คัมภีรภาพไพศาลมิอาจประมาณจะกล่าวคำใดให้ประเสริฐยิ่งกว่ามิได้เลย
*ความเสื่อมทางพระพุทธศาสนาแบ่งไว้ ๕ ประการคือ
๑. ความเสื่อมแห่งทิฐิ ด้วยหากพระสัทธรรมดับสูญแล้ว มิจฉาทิฐิย่อมจักรุ่งเรืองเข้าแทนที่ กุศลกรรมอันดีงามย่อมมิอาจจะเจริญได้
๒. ความเสื่อมเพราะกิเลส สรรพสัตว์ถูกอวิชชาครอบงำให้ไร้ปัญญาญาณ ยึดมั่นเคลือบย้อมในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ตัณหาราคะทั้งปวง ให้ละโมบโลภมาก ทำการรบราฆ่าฟัน เพื่อแย่งชิงทรัพย์สินต่างๆและลวงล่อโป้ปดแก่กัน
๓. ความเสื่อมของสัตว์สรรพสัตว์ไม่รู้กตัญญูต่อบุพการี มิละอายต่อบาปและมีเกรงกลัวต่อผลของบาป มีสร้างกุศลความดี ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอย่างไร้ความปรานีและเป็นผู้ไม่มีศีล
๔. ความเสื่อมแห่งอายุด้วยเพราะมีอกุศลกรรมเพิ่มพูน จึงบั่นทอนอายุขัยของมนุษย์โลกให้เหลือสั้นลงและ
๕. ความเสื่อมแห่งกัลป์ คือกัลป์ที่เราดำรงอยู่นี้ย่อมมีการเสื่อมสลายไปในอนาคต อาจจากอุทกภัย อัคคีภัย โรคาภัย และวิบัติภัยทั้งปวงเป็นต้น
พระวิศวภัทร แปล
Aputi.com ภาพ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
