“การอยู่กับความจริง”
ให้อยู่กับความจริงอย่างรับผิดชอบ มิใช่อยู่กับความจริงอย่างละเลย
บทความส่งท้ายปีเก่านี้
ผมได้รับแรงบันดาลใจมาจาก
การจัดรายการวิทยุร่วมกับพี่น้องนักจิตฯ ครับ
โดยมีจังหวะนึงที่พวกเราพูดถึงเรื่อง “การยอมรับ”
ซึ่งเจ้าคำ ๆ นี้ ในบางครั้งบางที
มันก็อาจชวนให้เราตีความได้หลายแบบครับ เช่น
-ยอมรับในโชคชะตา
-ยอมแพ้/ยอมจำนน
-ยอมศิโรราบ
-ยอมกล้ำกลืนฝืนทน
-ยอมถูกกระทำ/ยอมโดนโขกสับ/ยอมโดนขูดเลือดขูดเนื้อ
เป็นต้น
ซึ่งการยอมทั้งหลายจากตัวอย่างเหล่านี้
ประกอบไปด้วยท่าทีของการปล่อยปละละเลย
(ไม่สนใจ-นิ่งเฉย-ไม่รับผิดชอบ)
แต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความหมายที่แท้ของการยอมรับครับ
“การยอมสยบ แตกต่างจาก การยอมรับ”
ความหมายที่แท้ของการยอมรับนั้นคือ
“การอยู่กับความจริง”
แล้วมันก็มีคำที่มีความหมายไปในทางเดียวกันด้วยครับ เช่น
-การต้อนรับความจริง
-การโอบรับความจริง/โอบกอดความจริง
-การยินดี
-การเต็มใจ
-การไม่ต่อต้านความจริง
เป็นต้น
ซึ่งเป็นท่าทีของ
“การอยู่กับความจริงตรงหน้าโดยไม่ต่อต้าน/หลบหนี/ละเลย”
ทั้งหมดนี้นั้น
จึงเป็นการทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างตรงตามความจริง
และเป็นการดูแลจัดการสิ่งเหล่านั้นให้ลงตัว
การอยู่กับความจริงจึงมาคู่กับการปรับตัว
(การรับผิดชอบต่อชีวิตและดูแลสิ่งที่เกี่ยวข้องให้พอดี)
ซึ่งเป็นการดำเนินชีวิตโดยไม่หลบหนีความจริง
โดยสมรรถนะเช่นนี้
จะช่วยให้เราดำเนินชีวิตอย่างเอาใจใส่
จนเกิดเป็นความเข้าใจว่า
“สิ่งใดพึงกระทำ สิ่งใดพึงหยุดกระทำ”
โลกแห่งความเป็นจริงนั้นผันแปรไม่สิ้นสุด
“ความเป็นจริงนั้นไร้หัวใจ แต่คนนั้นมีหัวใจ”
ในเมื่อทุกสิ่งในชีวิตนั้นสามารถเกิดขึ้นได้
(ทั้งที่คาดการณ์ได้และเกินคาดเดา)
เราจึงมิอาจหลบหนีในสิ่งที่ไม่ตรงใจ
และมิอาจหลบหนีในสิ่งที่ไม่ตรงตามความคาดหวัง
ดังนั้น สิ่งที่เรายังทำได้ก็คือ
“การอยู่กับความจริงแม้มันจะไม่ตรงกับใจ”
แล้วหาทางเข้าใจและปรับตัวเท่าที่เราจะทำได้” ^^
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
