หลังจากที่ร้องไห้อยู่ในถ้ำเป็นเวลานานสองนาน ตัวของฉันก็ค่อยๆ ปาดน้ำตาออกไปจากใบหน้าลวกๆ แล้วค่อยๆ พยุงตัวเองให้ลุกขึ้น เมื่อคิดได้ว่าตัวเองร้องไห้มานานเกินไปแล้ว ก็ก้าวเท้าเดินลึกเข้าไปในถ้ำ ผ่านสถานที่ ที่คุ้นตา จนเข้าไปหยุดยืนอยู่ในห้อง ห้องหนึ่ง
ฉันรู้สึกเหมือนเคยฝันเห็นถ้ำแห่งนี้มาก่อน ทั้งด้านนอกและด้านในห้องนี้ ฉันเดินตรงเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงหิน ก่อนหน้านี้ฉันเคยนอนบนเตียงนี้มาแล้ว แต่ตอนนั้นฉันอยู่ในร่างเด็ก อย่าบอกนะว่าฉันอยู่ในร่างของเด็กผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว แต่ตอนนี้เป็นร่างในวัยโตเป็นสาวแล้ว
เฮ้ออออ...คงใช่จริงๆ สินะ เพราะดูจากที่พูดคุยกันเมื่อกี้แล้ว ชื่อที่ผู้ชายคนนั้นเรียกออกมา ก็บอกอยู่แล้วว่าใช่ ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างเซ็งจิต
ฉันเข้ามาทำอะไรในความฝันนี้อีกแล้วเนี่ย…ก่อนที่หน้าของผู้ชายคนนั้นจะลอยเข้ามาอีกครั้ง งั้นผู้ชายคนนั้นก็น่าจะใช่เด็กผู้ชายหน้าหล่อที่ชื่อเทวทิณณ์แน่ๆ เลย แต่ทำไมกันนะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ หรือว่าตัวของอันธิกา ยังไม่ยอมตกลงปลงใจกับผู้ชายคนนั้นที่อยากแต่งงานกับเธออีก ทำไมถึงไม่ยอมล่ะ ดูๆ ไป เทวทิณณ์ก็หล่อดีนะ ไม่ใช่หล่อเฉยๆ แต่ว่าหล่อมากกกก นิสัยก็น่าจะดี น่าจะรักอันธิกามากด้วย แล้วทำไมถึงไม่ยอมแต่งล่ะ ฉันนั่งคิดเรื่องของอันธิกาอยู่คนเดียวเงียบๆ อย่างไม่เข้าใจ
“เป็นอย่างไรบ้างลูก” ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่นั้น เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา พร้อมกับสัมผัสอุ่นนุ่มจากมือหนาใหญ่ที่แตะลงมาข้างแก้มซ้าย ฉันหันไปมองด้วยความประหลาดใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นเล็กๆ
นี่มัน…ท่านพ่อท่านแม่ของอันธิกานี่ พวกเขายังคงหน้าตาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ดูไม่แก่ขึ้นเลยสักนิด พวกท่านไม่ต่างจากตอนที่ฉันเคยฝันเห็นมาก่อนหน้านี้เลย ถึงแม้ตัวของอันธิกาจะโตขึ้นมากแล้วก็ตาม
พวกท่านเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่อง หรือไม่ได้ยินเสียงของพวกท่านเลย ทั้งๆ ที่พวกท่านเข้ามานั่งอยู่บนเตียงหินข้างๆ ฉันแล้วแท้ๆ ท่านพ่อนั่งประกบทางฝั่งด้านซ้าย ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบที่แก้มของฉัน ส่วนท่านแม่นั่งประกบทางฝั่งด้านขวา
“ใจลอยไปไหนหือออ...ลูกแม่” เสียงของพิมพิกาพูดขึ้น แล้วยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบหลังของฉันเบาๆ ส่วนมืออีกข้างก็จับกุมมือที่วางอยู่บนหน้าขาของฉันเอาไว้
“หน้าเจ้าดูซีดเซียวมากเลยรู้รึไม่ พ่อว่าใกล้จักถึงเพลาแล้ว หากยื้อเอาไว้นานกว่านี้ ตัวเจ้าเองจักไม่ไหว”
“ข้ารู้ ข้ารู้ แต่...”
“ได้เพลาแล้ว เจ้าอย่ารั้นอีกเลย ในเมื่อเจ้าไม่อยากตบแต่งกับเจ้าเทวทิณณ์ งั้นก็ตบแต่งกับเจ้าสินธุไปจักเป็นไร”
“ลองเชื่อพ่อดูสักครั้ง เปิดใจพูดคุยกับพี่เขาดูก่อน หากเจ้าเอาแต่หนีหาย จักได้ตบแต่งกันเมื่อใด นี่ก็ใกล้ถึงเพลาไปทุกที เจ้ายังมิเคยเจอหน้าค่าตาของพี่เขาเลย” ท่านพ่อพูดขึ้นมาเสียงเข้ม
“แต่ข้ามิอยากตบแต่งกับชายที่ข้ามิได้รัก!!!”
“งั้นเจ้าแต่งกับพี่เทวทิณณ์ดีหรือไม่ลูกแม่”
“แต่ข้ากลัว...” ฉันส่ายหน้าตอบกลับไป
“เจ้ากลัวอันใด เคยลองถามท่านพี่ของเจ้าดูหรือยัง ว่าเขารู้สึกเช่นไร เจ้าคิดเองไปเสียหมดทุกอย่าง ไม่สงสารท่านพี่ของเจ้าเลยรึ…ที่เจ้าทำอยู่ตอนนี้ มันไม่ดีกับใครเลยนะลูกพ่อ มิใช่เจ้าเพียงผู้เดียวที่เจ็บปวด ท่านพี่ของเจ้าก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน หากเจ้ายังทำเช่นนี้ตัวเจ้าเองจักแย่”
“หากท่านพี่รับไม่ไหว ข้าจักทำเช่นไร ข้าอยู่มิได้ หากมันเป็นเช่นนั้น...” ฉันพูดออกไปทั้งน้ำตา
“แล้วเจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่!! ว่าหากเจ้าเป็นอันใดไป!! แล้วพ่อกับแม่ของเจ้าจักอยู่เช่นไร!!” เสียงของอินศรพูดออกมาอย่างสั่นเครือ ก่อนที่จะยกมือทั้งสองข้างขึ้นไปเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้มของลูกสาวตนเองอย่างเบามือ
“ข้ารู้ ข้ารู้ ข้าผิดไปแล้ว ท่านพ่อท่านแม่อย่าได้เสียใจ ข้าจักไม่เป็นไร” ฉันพูดแล้วเอื้อมมือไปด้านหลังของพวกท่านทั้งสองแล้วกอดพวกท่านเอาไว้ พวกท่านทั้งสองเอนกายเข้ามาชิดตัวฉัน แล้วกอดตอบกลับมา
“เข้าพิธีเถิดหนาลูกแม่ อย่ายื้อต่อไปอีกเลย อาการเจ้าแย่ลงไปทุกที ไม่สงสารตนเองก็เห็นใจพ่อกับแม่ ที่ต้องเห็นเจ้าเจ็บป่วยเถิดหนา” ฉันที่อยู่ในอ้อมกอดของพวกท่านทั้งสองน้ำตาไหลพราก พยักหน้ารับออกไปอย่างยอมจำนน
“ได้เจ้าค่ะ ข้ายอมพวกท่านแล้ว ข้าจักตบแต่งกับพี่สินธุ” เมื่อท่านพ่อท่านแม่ได้ยินแบบนั้น ก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งอก ก่อนที่จะผละออกไป.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๓๓ ความทุกข์ที่อุ่นใจ📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/c9f8b2ad6a0bcb35f25343f5ce338a20
Fictionlog ฟิกชั่นล็อก 👉🏻 https://fictionlog.co/c/61c929d995cfb0001c2cb3f1
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่เพจเฟซบุ๊ก 👇🏻https://www.facebook.com/pkm.tongchan 🥰
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
