28 ก.พ. 2022 เวลา 03:37 • หนังสือ
#14 CWG. 4️⃣ — บทที่ 3 (ตอนที่ 5) : คำเชื้อเชิญครั้งที่ 3 คือ การเชื้อเชิญเธอไม่ให้จุดไฟเผาโต๊ะออกแบบของตัวเอง
ผู้แปล : คุณซิม จากเพจ Books for Life
ผู้เรียบเรียง : แอดมิน (ซึ่งผมอาจแก้ไข เพิ่มคำแปล และ เรียบเรียงประโยคใหม่บางส่วน)
Q: There are still those who will say: You're the God here, not us. Instead of inviting humans to awaken their species, why don’t you just do it?
นีล : ก็ยังจะมีคนที่พูดว่า : พระองค์ต่างหากที่เป็นพระเจ้า ไม่ใช่พวกเรา แทนที่จะมาเชื้อเชิญมนุษย์ให้ปลุกเผ่าพันธุ์ของตนให้ตื่นขึ้น ทำไมพระองค์ไม่ทำเสียเองเลยล่ะครับ❓
A: Then repeat to them, over and over again: God’s function is to empower you to make happen what you wish to make happen, not to make it happen for you.
พระเจ้า : ถ้างั้นจงพูดให้พวกเขาฟังซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า : หน้าที่ของพระเจ้าไม่ใช่การทำความปรารถนาของเธอให้กลายเป็นความจริง แต่เป็นเธอที่ต้องลงมือทำสิ่งที่ตนปรารถนาให้กลายเป็นความจริงด้วยตนเองผ่านพลังที่พระเจ้ามอบให้
My role is to give you the freedom and the means to create your own reality, produce your own future, generate your own outcome.
บทบาทของฉันคือการให้อิสระภาพและเครื่องมือกับเธอ ในการสร้างสรรค์โลกแห่งความเป็นจริงของเธอเอง รังสรรค์อนาคตของเธอเอง และสร้างผลลัพธ์ของเธอเองด้วยน้ำมือของตนเอง
The point is to keep you in the role of Creator.
"จุดประสงค์หลัก" ก็คือ #การให้เธอดำรงอยู่ในบทบาทของการเป็นผู้สร้าง
I never intended for humans to be simply assembly line workers, putting together what I have designed. My intention from the beginning was to put you at the drafting board, coming up with your own design.
ฉันไม่เคยปรารถนาให้มนุษย์เป็นเพียงแค่คนงานในสายพานการผลิต เพื่อคอยประกอบสิ่งต่างๆตามที่ฉันออกแบบไว้ ความตั้งใจของฉันตั้งแต่แรกคือการมอบกระดานที่ใช้ออกแบบให้แก่เธอ โดยเธอเองนั่นแหละที่ต้องเป็นผู้ออกแบบเอง
1
.
Q: Then you are on the assembly line, putting together what we have designed!
นีล : งั้นก็เป็นพระองค์เองนั่นแหละที่อยู่บนสายพานการผลิต เพื่อคอยประกอบสิ่งต่างๆที่พวกเราออกแบบไว้❗
A: My turn to say, “Nice analogy.”
พระเจ้า : ถึงคราวที่ฉันต้องพูดบ้างว่า “เปรียบเทียบได้เยี่ยม”
The assembly line provides the means by which the designer turns ideas into reality. There are some constraints, however, in this case. I will not assemble the parts to blow up the whole factory.
สายพานการผลิตได้ให้เครื่องมือแก่เหล่านักออกแบบ เพื่อเปลี่ยนความคิดให้กลายเป็นความจริง แต่การเปรียบเทียบในที่นี้ก็ยังมีข้อจำกัด เพราะฉันจะไม่ประกอบชิ้นส่วนทั้งหลายเพียงเพื่อจะทำลายทั้งโรงงานทิ้งหรอกนะ
We're speaking metaphorically here, of course.
แน่นอนว่า สิ่งที่เรากำลังคุยกันในที่นี้ก็เป็นเพียงแค่การเปรียบเทียบ
.
Q: So we can end our way of life here on Earth . . .
นีล : งั้นเราก็สามารถหยุดวิถีการใช้ชีวิตในแบบที่เป็นอยู่ของพวกเราบนโลกได้ . . .
A: . . . if that’s what you choose . . .
พระเจ้า : . . . ถ้านั่นคือสิ่งที่เธอเลือก . . .
.
Q: . . . but we can’t “disassemble” the “assembly line.” We can affect our local reality, but we can’t affect Ultimate Reality.
นีล : . . .แต่เราไม่สามารถ "รื้อ" "สายการผลิต" ทิ้งได้ เราสามารถส่งผลกระทบต่อความเป็นจริงทางกายภาพได้ แต่เราไม่สามารถส่งผลกระทบต่อความเป็นจริงขั้นสูงสุดได้
1
A: That’s correct. You’ve got it. You understand.
พระเจ้า : ถูกต้อง เธอเข้าใจแล้ว
.
Q: So, sticking with your metaphor, you're inviting us to not set fire to our own drafting table.
นีล : หากยึดเอาตามการเปรียบเทียบของพระองค์ พระองค์กำลังเชื้อเชิญเราไม่ให้จุดไฟเผาโต๊ะออกแบบของตัวเอง
A: Exactly. And to notice that, right now, some of you—a small percentage of you, but enough of you to be dangerous to yourselves—are behaving like children playing with matches.
พระเจ้า : ใช่แล้ว และสิ่งที่สังเกตเห็นได้ก็คือ ในตอนนี้ พวกเธอบางคน —จำนวนไม่มากนัก แต่ก็มากพอที่จะทำอันตรายแก่ตนเอง— กำลังทำตัวเหมือนเด็กที่กำลังเล่นไม้ขีดไฟ
.
Q: Uh-oh
นีล : โอ๊ะโอ
A: Yes. But that’s what makes this The Perfect Time for Advancement.
พระเจ้า : นั่นแหละ แต่นั่นก็ทำให้นี่เป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุดแล้วสำหรับการเติบโต
.
Q: Because we're starting to feel the heat?
นีล : เพราะพวกเราเริ่มรู้สึกถึงความร้อนแล้วใช่มั้ยครับ❓
A: Nice metaphor.
พระเจ้า : เปรียบเทียบได้ดี
So . . . to stick with it . . . yes, you're feeling the heat and you can still take those matches out of their hands.
ดังนั้น . . . หากเอาตามที่เธอว่า . . .ใช่ พวกเธอเริ่มรู้สึกถึงความร้อนแล้ว แต่เธอก็ยังพอมีเวลาที่จะเอาไม้ขีดไฟนั่นออกจากมือคนเหล่านั้นได้อยู่
(จบ — บทที่ 3)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา