• เกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐฯ
ต่อไปนี้คือ 10 เรื่องที่เป็นเกร็ดน่ารู้ในประวัติศาสตร์เกี่ยวกับประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐฯ คือ จอร์จ วอชิงตัน (George Washington) ที่ดำรงตำแหน่งระหว่าง 30 เมษายน ปี 1789 ถึง 4 มีนาคม ปี 1797
(Source: The History Junkie)
1. จอร์จ วอชิงตัน ต้องยืมเงินเพื่อเดินทางไปทำพิธีสาบานตนเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ
ในปี 1789 นายพลจอร์จ วอชิงตัน ยอมรับตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีคนแรกของประเทศที่เกิดใหม่ที่เมืองนิวยอร์ก (ในตอนแรกที่ทำการรัฐบาลอยู่ที่นิวยอร์ก จากนั้นจึงย้ายไปที่ฟิลาเดลเฟีย และมีเมืองหลวงถาวรที่วอชิงตัน ดีซี) ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของที่ดินจำนวนมากนับ 50,000 เอเคอร์ที่เวอร์จิเนีย แต่จอร์จ วอชิงตัน ไม่มีเงินมากพอที่จะใช้ในการเดินทางไปรับตำแหน่ง
สิ่งที่เขาทำในตอนนั้นคือยืมเงินจากนายธนาคารเพื่อนำไปใช้หนี้สินและใช้ในการเดินทางไปนิวยอร์ก ระหว่างการเดินทางผ่านเมืองต่าง ๆ เขาได้รับการต้อนรับเยี่ยงผู้มีชัย และเดินทางไปถึงนิวยอร์กเมื่อวันที่ 23 เมษายน
จอร์จ วอชิงตัน ทำพิธีสาบานตนบนชั้นสองของ Federal Hall และมีการตะโกนโดยผู้ที่ทำพิธีว่า “Long live George Washington, President of the United States!” มีนักประวัติศาสตร์ลงความเห็นว่าจอร์จ วอชิงตันเป็นผู้ที่เพิ่มคำพูดว่า "so help me God" เข้าไปในคำปฏิญาณตนซึ่งกำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญด้วย
พิธีสาบานตนเข้ารับตำแหน่งครั้งแรก เมื่อวันที่ 30 เมษายน ปี 1789 (Source: Wikipedia)
2. จอร์จ วอชิงตัน มีฟันแท้แค่ซี่เดียวเมื่อเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดี
จอร์จ วอชิงตัน มีปัญหาเรื่องฟันตั้งแต่ตอนช่วงอายุ 20 ปี ทั้งปวดฟัน ฟันผุ และฟันหลุด ซึ่งน่าจะมาจากปัจจัยเรื่องอาหารการกินในเวลานั้น โรคที่เป็นอยู่ และพันธุกรรม แต่บ้างก็ว่ามีสาเหตุมาจากการที่เขาชอบใช้ฟันปอกเปลือกวอลนัท
ดังนั้นเมื่อช่วงที่เขารับตำแหน่งประธานาธิบดี จอร์จ วอชิงตัน มีฟันเหลือแค่ซี่เดียว ซี่อื่น ๆ ที่เหลือเป็นฟันปลอมทั้งหมด มีเรื่องเล่าขานกันมาว่าฟันปลอมของเขาทำมาจากไม้ แต่แท้จริงแล้วฟันปลอมของเขาได้มาจากฟันคน (เล่ากันว่าฟันเหล่านี้ถูกดึงมาจากคนยากไร้และแรงงานทาสของเขาเอง) ฟันวัว และทำมาจากโลหะและงา
จอร์จ วอชิงตัน มีฟันปลอมหลายชุด ซึ่งการสวมฟันปลอมสร้างความเจ็บปวดและทำให้ใบหน้าของเขาผิดรูปไปและทำให้เขาปากยื่น จึงทำให้เขาเป็นคนยิ้มยาก แถมทำให้เวลากินเวลาพูดเต็มไปด้วยความยากลำบาก อาหารมื้อเช้าของเขาจึงเป็นอะไรที่นุ่มและทานง่ายคือเค้กที่ตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ กับน้ำเชื่อม
ฟันปลอมชุดที่สมบูรณ์ที่สุดของจอร์จ วอชิงตัน ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ (Source: Mount Vernon)
3. จอร์จ วอชิงตัน พยายามปฏิเสธที่จะรับเงินเดือนในตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ
เมื่อเข้ารับตำแหน่ง จอร์จ วอชิงตัน ตัดสินใจที่จะสละเงินประจำตำแหน่งประธานาธิบดีของประเทศ แต่สุดท้ายก็ต้องถูกบีบให้รับเพราะจะกลายเป็นแบบอย่างให้ผู้ที่มารับตำแหน่งประธานาธิบดีคนต่อ ๆ มา
ในรัฐธรรมนูญของสหรัฐฯ กำหนดให้ผู้นำสูงสุดของประเทศต้องรับเงินเดือน ซึ่งข้อกำหนดนี้มีเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้นำประเทศที่มีฐานะไม่ดีอาศัยช่องทางเลี้ยงชีพด้วยการรับสินบนหรือคอรัปชั่น
สภาคองเกรสในเวลานั้นจึงตัดสินใจให้ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ได้รับเงินประจำปีเป็นจำนวน 25,000 เหรียญต่อปี คิดคร่าว ๆ เป็นเงินมูลค่าในปัจจุบันประมาณ 644,000 เหรียญ ส่วนทุกวันนี้ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ได้รับเงินประจำปีเป็นเงิน 400,000 เหรียญ
เงินประจำตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ในช่วงเวลาต่าง ๆ (Source: The Complete Payroll Blog)
4. จอร์จ วอชิงตัน เป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ เพียงคนเดียวที่ไม่เคยเข้าไปอาศัยอยู่ในทำเนียบขาว
ก่อนที่จะมีทำเนียบขาว จอร์จ วอชิงตัน พำนักอยู่ทั้งที่นิวยอร์กและฟิลาเดลเฟีย จนกระทั่งเดือนกรกฎาคม ปี 1790 ที่สภาคองเกรสออกกฎหมายเลือกให้สหรัฐฯ มีเมืองหลวงถาวรอยู่บริเวณพื้นที่แคบ ๆ ที่เป็นแถบระหว่างเวอร์จิเนียกับแมรีแลนด์ บริเวณฝั่งแม่น้ำโปโตแมค (Potomac River) ปัจจุบันคือกรุงวอชิงตัน ดีซี ด้วยเหตุนี้จึงมีการสร้างที่พำนักถาวรของประธานาธิบดีสหรัฐฯ ขึ้น ณ ที่นั้น
เขามีส่วนร่วมในการสร้างเมืองหลวงและสร้างทำเนียบขาว โดยที่พำนักของประธานาธิบดีนี้เริ่มสร้างขึ้นในปี 1792 และแล้วเสร็จในปี 1800 ซึ่งถูกออกแบบตามความประสงค์ของเขา แต่กว่าจะแล้วเสร็จตัวจอร์จ วอชิงตัน ก็ไม่มีโอกาสได้เห็นเพราะเขาเสียชีวิตไปเสียก่อนเมื่อปี 1799
จอห์น อดัมส์ (John Adams) ได้เป็นประธานาธิบดีของสหรัฐฯ คนที่ 2 ต่อจากจอร์จ วอชิงตัน และเป็นประธานาธิบดีคนแรกที่ได้ย้ายเข้าไปอยู่ในทำเนียบขาว ซึ่งชื่ออย่างเป็นทางการในตอนแรกนั้นคือ “Executive Mansion” และเปลี่ยนมาเรียกเป็น “White House” อย่างเป็นทางการในสมัยประธานาธิบดีธีโอดอร์ รูสเวลท์ (Theodore Roosevelt)
ภาพทำเนียบขาววาดเมื่อปี 1807 (Source: Library of Congress)
5. จอร์จ วอชิงตัน ไม่เชื่อในเรื่องความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติ
จอร์จ วอชิงตัน มองว่าคนขาวสูงกว่าคนพื้นเมืองอเมริกันและทาสผิวดำ เขาเห็นว่าคนพื้นเมืองอเมริกันนั้นสูงกว่าทาสผิวดำสักหน่อย ซึ่งถ้ามองจากในบริบทของคนในยุคปัจจุบันที่พยายามสร้างมาตรฐานทางศีลธรรมเรื่องความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติอาจจะเป็นเรื่องไม่ยุติธรรมนักที่จะตัดสินเขาว่าเป็นคนเหยียดเชื้อชาติ เพราะคนอเมริกันในเวลานั้นถูกหล่อหลอมมาด้วยทัศนคติที่คนขาวเหนือกว่าชนชาติอื่น ๆ
โดยส่วนตัว จอร์จ วอชิงตัน มีทาส 10 คนที่เป็นมรดกตกทอดมาจากบิดา ต่อมาเขาซื้อทาสเพิ่ม และได้เพิ่มมาจากการแต่งงานกับมาร์ธา ในช่วงท้ายของชีวิตทาสที่เขามีได้ขยายจำนวนมากกว่า 300 คน ซึ่งทั้งหมดอยู่ในที่ดินของเขาที่เมาท์เวอร์นอน (Mt. Vernon) ที่เวอร์จิเนีย
เรื่องแปลกก็คือเมื่อทาสของมาร์ธาหลบหนีเขาได้พยายามตามตัวทาสคนนี้กลับมา แต่เขากลับทำพินัยกรรมไว้ว่าทาสทั้งหมดที่เขามีจะเป็นไทเมื่อมาร์ธา (Martha Washington) ภรรยาของเขาเสียชีวิตลง แต่พอถึงเวลานั้นทาสที่สามารถเป็นไทได้มีเพียง 123 คนจากทั้งหมด 317 คน เหตุเพราะปัญหาทางกฎหมาย
จอร์จ วอชิงตัน กับทาสของเขาที่ไร่ในเมาท์เวอร์นอน (Source: Wikipedia)
6. จอร์จ วอชิงตัน ได้เงินเป็นกอบเป็นกำจากการตกปลา
ถึงแม้ว่าจอร์จ วอชิงตัน จะเป็นเจ้าของที่ดินอันกว้างใหญ่และมีรายได้จากการเพาะปลูกพืชขาย แต่การจับปลาขาย (โดยแรงงานทาส) ทำเงินให้เขามากกว่ารายได้จากการเพาะปลูกพืชขายเสียอีก
การที่เขามีที่พำนักอยู่ใกล้แม่น้ำโปโตแมคอันอุดมไปด้วยปลาหลากชนิดทำให้เขากลายเป็นนักจับปลามือฉมัง ที่ดินของเขาติดกับแม่น้ำโปโตแมคเป็นระยะทาง 10 ไมล์ ซึ่งในแต่ละปีเขามีรายได้จากการตกปลามากกว่ารายได้จากการเพาะปลูกพืชในพื้นที่จำนวน 8,000 เอเคอร์
ประโยชน์ที่ได้รับจากปลาจำนวนมากที่จับได้นั้นไม่ได้มีเพียงแต่การนำไปขายให้กับบรรดาพ่อค้าและเพื่อนบ้านเพื่อสร้างรายได้ให้กับจอร์จ วอชิงตัน เท่านั้น แต่มันยังเป็นแหล่งอาหารให้กับสมาชิกในครอบครัวของเขารวมถึงทาสที่ใช้แรงงานอีกด้วย ทาสแต่ละคนจะได้รับปลา 20 ตัวต่อเดือน และปลาของเขาถูกส่งนำไปขายที่ใกล้ ๆ อย่างฟิลาเดลเฟียจนไกลไปถึงเขตอาณานิคมอินเดียตะวันตก เช่น จาไมกา
แผนที่แม่น้ำโปโตแมคส่วนที่ติดกับที่ดินของ จอร์จ วอชิงตัน ที่เวอร์จิเนีย (Source: Mount Vernon)
7. จอร์จ วอชิงตัน ไม่มีลูก มีเพียงแต่ลูกติด
จอร์จ วอชิงตัน แต่งงานกับมาร์ธา ซึ่งเป็นแม่ม่ายยังสาวที่มั่งคั่งและมีลูกติด เธอเคยแต่งงานมาก่อนและมีลูก 4 คนจากการแต่งงานครั้งแรก แต่ลูก 2 คนแรกของเธอเสียชีวิตก่อนที่เธอจะแต่งงานกับจอร์จ วอชิงตันในปี 1759
จอร์จ วอชิงตัน จึงได้เป็นพ่อเลี้ยงของลูก 2 คนที่เหลือของมาร์ธา ชื่อว่า จอห์น และมาร์ธา ซึ่งตอนที่แต่งงานกันนั้นจอห์นมีอายุได้ 4 ขวบ ส่วนมาร์ธาอายุ 2 ขวบ ในเวลาต่อมาเขาก็ได้มี “หลานเลี้ยง” จำนวน 4 คนซึ่งเป็นลูกของลูกเลี้ยง ดังนั้นในที่พำนักของเขาที่เมาท์เวอร์นอนจึงเต็มไปด้วยเด็ก ๆ ทั้งลูกเลี้ยงและหลานเลี้ยงที่เขารักราวกับเป็นลูกหลานแท้ ๆ
หลานเลี้ยงที่เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวตั้งชื่อตามเขาคือจอร์จ วอชิงตัน และยังเป็นคนที่มีบทบาทในการรักษาข้าวของของเขาให้แก่คนรุ่นหลังได้เห็น และเขายังมีชีวิตอยู่จนได้เห็นหลานเลี้ยงของเขาลืมตามาดูโลกอีกด้วย ในช่วงชีวิตเป็นเวลา 40 ปี (จากทั้งหมด 67 ปี) ของจอร์จ วอชิงตันจึงรายล้อมไปด้วยลูกหลานเต็มไปหมด
จอร์จ วอชิงตัน กับครอบครัว (Source: Wikipedia)
8. จอร์จ วอชิงตัน ด้อยการศึกษา
จอร์จ วอชิงตัน ได้เรียนหนังสือถึงแค่ตอนที่มีอายุได้เพียง 11 ปี เหตุเพราะบิดาเสียชีวิต ซึ่งทำให้เขาหมดโอกาสที่จะได้เรียนต่อ ในขณะที่บรรดาพี่ชายคนละแม่ของเขามีโอกาสที่ดีกว่าโดยถูกส่งไปเรียนที่อังกฤษ (เพราะตอนนั้นบิดาของเขายังอยู่จึงสามารถส่งลูก ๆ ไปเรียนต่อได้) เขาเคยเดินทางออกนอกประเทศเพียงแค่ครั้งเดียวในช่วงวัยรุ่น โดยเดินทางไปต่างแดนที่ไม่นับว่าเป็นประเทศสหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน ก็คือบาร์เบโดส
แม่ของเขาไม่เคยแต่งงานใหม่ จึงกลายเป็นภาระที่เขาต้องแบกครอบครัวที่มีแม่และน้อง ๆ อีก 5 คนตั้งแต่ยังเล็กในฐานะลูกชายคนโตของแม่ ซึ่งเขาต้องดูแลไร่ แล้วพอตอนอายุ 16 ปีก็ประกอบอาชีพเป็นนักสำรวจที่ดิน ซึ่งการด้อยโอกาสทางการศึกษานี้ได้สร้างความอับอายให้กับเขาตลอดช่วงชีวิตที่เหลือ
โดยเฉพาะตอนที่เขาเป็นประธานาธิบดี ด้วยความที่รู้ข้อจำกัดทางการศึกษาของตัวเอง เขาจึงเลือกบรรดาบุคคลที่ทรงความรู้เพื่อช่วยบริหารประเทศเกิดใหม่นี้ ดังนั้นรายรอบตัวเขาจึงเต็มไปด้วยที่ปรึกษาและคณะรัฐมนตรีที่ฉลาดเฉลียว มีทักษะ และเป็นที่เคารพนับถือ ทั้งรัฐมนตรีต่างประเทศที่เก่งภาษา (เพราะตัวเขาพูดภาษาต่างประเทศแทบไม่ได้) และบุคคลอื่น ๆ ที่มีความรู้ทางกฎหมาย การเงิน และการคลัง เป็นต้น ซึ่งเขาสามารถหาความรู้จากคนเหล่านี้เพื่อช่วยในการตัดสินใจอย่างรอบคอบ
จอร์จ วอชิงตัน กับคณะรัฐมนตรี (Source: American Heritage)
9. จอร์จ วอชิงตัน มีรักแรกกับภรรยาของเพื่อน
สตรีผู้นั้นมีชื่อว่าแซลลี แฟร์แฟกซ์ (Sally Fairfax) ซึ่งเป็นภรรยาของเพื่อนสนิทและผู้อุปถัมภ์คนสำคัญของจอร์จ วอชิงตัน ที่มีชื่อว่าจอร์จ แฟร์แฟกซ์ (George Fairfax) บุตรชายของเจ้าของที่ดินที่ใหญ่ที่สุดผู้หนึ่งในเวอร์จิเนีย โดยจอร์จ วอชิงตัน เป็นเพื่อนกับแซลลีตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นวัยรุ่นที่เงอะงะเคอะเขิน
แซลลีถือว่าเป็นคนสำคัญคนหนึ่งที่มีส่วนช่วยในการเปลี่ยนผ่านชีวิตให้แก่จอร์จ วอชิงตัน ให้รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไรเมื่ออยู่ในแวดวงสังคมของคนร่ำรวยและมีอำนาจ แถมยังสอนให้เขาเรียนรู้การเต้นรำตามแบบฉบับสังคมชั้นสูง
ความรักระหว่างทั้งสองงอกงามมาอย่างไรไม่มีข้อมูลแน่ชัด แต่เรารู้ข้อมูลนี้จากจดหมายที่เขาเขียนถึงเธอซึ่งถูกส่งไปไม่กี่อาทิตย์ก่อนที่เขาจะแต่งงานกับมาร์ธา ซึ่งมีเนื้อความประมาณว่าโลกไม่มีธุระกงการอะไรที่จะต้องมารู้เรื่องรักของเขาที่มาประกาศความรักนี้ให้แก่แซลลีที่เขาจำต้องปกปิดมันไว้
ภาพจอร์จ วอชิงตัน เต้นรำกับแซลลีเมื่อปี 1755 (Source: History.com)
10. จอร์จ วอชิงตัน เป็นคนรักสัตว์
สัตว์เลี้ยงที่เขาโปรดปรานมากที่สุดคงจะเป็นสุนัข ซึ่งเลี้ยงไว้เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน แถมยังตั้งชื่อไว้น่ารัก ๆ ด้วย เช่น สวีตลิปส์ วีนัส ทรูเลิฟ เทสเตอร์ ทิปเปลอร์ ดรังค์การ์ด มาดามมูส
เขาเป็นนักเพาะพันธุ์สัตว์ตัวยง ทั้งนก สุนัข และล่อ ซึ่งที่บ้านที่เมาท์เวอร์นอนเขาได้เพาะสุนัขไว้หลายสายพันธุ์ เช่น ดัลเมเชียน อิงลิชฟอกซ์ฮาวน์ เฟรนซ์ฮาวน์ เกรย์ฮาวน์ อิตาเลียนเกรย์ฮาวน์ มาสทิฟฟ์ นิวฟาวนด์แลนด์ พอยต์เตอร์ เทอร์เรียร์ สแปเนียล
จอร์จ วอชิงตันยังเป็นนักเพาะพันธุ์ล่อ เขาพยายามผสมม้ากับลาจนได้ล่อขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์ในฟาร์ม เชื่อกันว่าคุณูปการนี้ส่งผลให้คนรุ่นหลังทางตอนใต้ของสหรัฐฯ มีแรงงานล่อใช้ในการทำการเกษตร
จอร์จ วอชิงตัน พร้อมด้วยสุนัขจำนวนมากหลังจากกลับมาจากล่าสัตว์ (Source: History.com)
อ้างอิง:
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
