สิ่งที่ยังทำได้ไม่ดีในวันนี้
ไม่เคยชินกับการเจ็บ การตาย
การเห็นเลือดเห็นหนอง หรือเครื่องในต่างๆ
แม้จะอยู่ในถาดบุฟเฟต์ตามร้านอาหารก็ตาม
ตั้งแต่เด็กจนโตยังคงเป็นแบบนี้อยู่
คือไม่ชิน ทนดูได้ แต่ต้องใช้ความอดทนสูงมาก
ใจหวิวทุกครั้งที่ได้เห็น ไม่ถึงกับเป็นลม
แต่แขนขาอ่อนแรงอัตโนมัติ เลี่ยงได้คือเลี่ยง
อันนี้ยังไม่พูดถึงสิ่งมีชีวิตที่ป่วยไข้
แผลเหวอะ ต่างๆนาๆ
จนตอนนี้ก็ยังควบคุมสภาพจิตใจให้นิ่งไม่ได้
สั่นไหวและรู้สึกมากมายตลอด
เคยฝึกเพ่งอสุภะ
แต่รู้สึกว่าเป็นการเฆี่ยนตีตัวเองจนเกินไป
และจิตใจแย่ลงไปอีก
เข้าใจด้วยเชาว์ปัญญา ว่าอย่ายืดติด
แต่ทำใจให้นิ่งได้ยาก
ปัจจุบันดีขึ้นมาบ้างแล้ว
อาจเพราะผลพวงจากการวิปัสสนา
แต่คิดว่าถ้ามีเหตุให้ทดสอบจิตใจอย่างหนักอีก
คงเห็นเองว่าการสั่นไหวน้อยลงกว่าเดิม
มากแค่ไหนกันแน่?
ฝึกต่อไป สู้ๆ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
