บุพเพสันนิวาส ๒
เมื่อเราอาจเป็น “เดสทินี่” ของใครบางคน
#หนังสือจดหมายเพจ
ตีพิมพ์โดย “Side Stories Recorder” ฉบับที่ ๒
.
.
ออเจ้าทั้งหลายโปรดอ่านเถิดหนา
บทความรักเหนือกาลเวลาฉบับนี้
เหมาะสำหรับท่านที่ได้สดับรับชมหนัง
“บุพเพสันนิวาส ๒” มาแล้วเท่านั้น
ผ่านห้วงเวลาอันแสนหวาน
ของ “พี่หมื่น-แม่หญิงการะเกด”
ที่ครองคู่คล้องใจกันไว้ยาวนาน
ตั้งแต่สมัยอยุธยาเมื่อกาลก่อน
จนได้ข้ามภพข้ามชาติกลับมาเจอกันอีก
ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น
นี่จึงเป็นการเล่าความรักของทั้งคู่
ในชาติภพใหม่หรือจักรวาลใหม่
กับ “พี่ภพ-น้องเกสร” คู่แห่งชะตา
เป็นการตีความต่อยอดจากเดิมได้ว่า
ถ้าคู่บุพเพสันนิวาสคู่นึงได้กลับมาเจอกัน
หัวใจสองดวงที่เคยผูกพัน
จะยังรักกันเหมือนเดิมได้ฤา?
"เมธัส" ชายหนุ่มหลงยุค ใส่เสื้อแสงอุษาซะด้วย
อีกทั้งยังมีตัวแปรใหม่อย่าง “เมธัส”
ชายหนุ่มหน้าหล่อสไตล์ลูกครึ่ง
ที่ทำงานพ่อค้าออนไลน์แต่เกิดจับพลัดจับผลู
เมื่อปืนคาบศิลาโบราณ สมบัติของบรรพบุรุษ
ที่เตรียมจะขายได้ในราคางามๆ
กลับแสดงอภินิหารส่องประกาย
พร้อมปรากฏการณ์สุริยุปราคา
ซึ่งได้พาเค้าเดินทางย้อนเวลา
จากปี 2564 มายังปี 2384
ด้วยความที่พูดภาษาอังกฤษเป็น
เลยได้มาเป็นมือขวาของนายห้างหันแตร
เทียบภาพ "นายห้างหันแตร" ในบันทึกฯ กับเวอร์ชั่นคนแสดง
ความท้าทายในครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่ว่า
คู่บุพเพสันนิวาสจะกลับมารักกันได้หรือไม่
แต่ต้องทำยังไงถึงจะยังรักษาไทม์ไลน์
ของหน้าประวัติศาสตร์ไทย
ให้คงอยู่ไว้เหมือนที่เคยเป็นด้วย
เช่นนี้ ออเจ้าจึงมิจำเป็นต้องดูละครภาคแรก
ก็สามารถเข้าถึงอารมณ์ของเรื่องนี้ได้อย่างดี
หรือถ้าอยากให้ดียิ่งกว่านั้น
ข้าก็ใคร่แนะนำให้หาเพลาดูอยู่เหมือนกัน
เพราะจะยิ่งได้อรรถรสครบเครื่องขึ้นเลยทีเดียวขอรับ
ดอกไม้ดอกไหนถึงจะกระแทกใจออเจ้าได้ฤา?
จากตอนแรกที่ไม่ได้คาดหวังมาก
ด้วยความที่ภาคต่อมักไม่ดีเท่าภาคแรก
กลับต้องแปลกใจในภาพที่ออกมาเกินคาด
ทั้งการผสมผสานความเป็นยุคเก่าและใหม่
สื่อความร่วมสมัยด้วยสำนวน ภาษา วาจา
ผ่านบริบทต่างๆ ออกมาได้อย่างกลมกล่อม
ยิงมุขโบ๊ะบ๊ะกันไปมาไม่หยุด
นักแสดงนำอย่าง “พี่โป๊ป-เบลล่า” ก็ตีบทแตก
เล่นดีอยู่แล้วก็ดูจะดีขึ้นไปอีก ฮากว่าเก่า
ยิ่งเล่นยิ่งเข้าเคมีกันสุดๆ
“ไอซ์ พาริส” ที่เรามักคุ้นเคยกับเค้า
ในบทมาดหล่อ นิ่ง สุขุม จากซีรีส์
อย่างเลือดข้นคนจาง / Great Men Academy
จนค่อยๆ มาคายพิษสงให้เห็นฝีมือขึ้นอีก
ในฉลาดเกมส์โกงฯ ที่เล่นบทพัฒน์
ได้อย่างมีเสน่ห์ ทั้งร้ายลึก ทั้งอบอุ่น
ก็ไม่คิดว่าเค้าจะมาแนวฮาได้ดีขนาดนี้
รับส่งกับพี่ๆ ได้อย่างลงตัว
รวมถึงบรรดานักแสดงสมทบต่างๆ ก็ล้วน
เป็นส่วนประกอบให้หนังเรื่องนี้มีความกลมกล่อมขึ้น
ทำเอาคนดูขำกันลั่น บรรยากาศแห่งความสุข
ลอยตลบอบอวลไปทั่วโรงหนัง
นานมากแล้วนะที่ไม่ได้เห็นบรรยากาศ
คนดูหนังพากันขำลั่นโรงแบบนี้
ตั้งแต่พี่มากพระโขนงเลยมั้ง
ยิ่งดูไปก็ยิ่งรู้สึกว่านี่แหละลายเซ็นการเล่าเรื่อง
ตามแบบฉบับลายเซ็นของ #GDH โดยเฉพาะ
นอกจากได้ฮีลใจคลายเครียดกันเพลินๆ แล้ว
ยังเหมือนได้เปิดลิ้นชักความทรงจำ
กลับไปยังสมัยเรียนวิชาสังคม
แล้วพลิกหน้าตำราไปอ่าน
ประวัติศาสตร์ไทยอีกครา
เมื่อครั้งยังท่องจำเนื้อหามากมาย
ไม่ว่าจะเป็นปูชนียบุคคล เหตุการณ์ หลักฐานต่างๆ
หรือแม้แต่โมเม้นต์บางอย่างที่คุ้นเคย
ภาพวาดหมอบรัดเลย์และเวอร์ชั่นคนแสดง
ประวัติศาสตร์ไทยอีกครา
เมื่อครั้งยังท่องจำเนื้อหามากมาย
ไม่ว่าจะเป็นปูชนียบุคคล เหตุการณ์ หลักฐานต่างๆ
หรือแม้แต่โมเม้นต์บางอย่างที่คุ้นเคย
เช่นการเรียกชื่อ “หมอบรัดเลย์”
นายแพทย์ชาวอเมริกันที่เข้ามา
เผยแพร่ศาสนาคริสต์ในกรุงรัตนโกสินทร์
ว่า “หมอบ-รัด-เลย์” กันอยู่นานสองนาน
ฮันแน่! ใครที่เคยเป็นเช่นนี้ เราคือเพื่อนกัน ><
รวมถึงการแอบคิดตามว่าเอ๊ะสมัยนั้น
บ้านเมืองเราเป็นเช่นดีร้ายประการใด
มีการพัฒนาตามยุคสมัย ค้าขายกับต่างชาติ
และมีวิธีคิดอ่านในการบริหารบ้านเมืองเยี่ยงไร
มีวัฒนธรรม ประเพณี ไลฟ์สไตล์เปลี่ยนไปแค่ไหน
พอยิ่งอินไปตามเรื่องแล้วยิ่งสนุกไปด้วยเลย
ว่าแล้วก็อยากชวนออเจ้าทุกท่าน มาลั่นไกย้อนเวลากลับไปยัง เรื่องราวเมื่อครั้งก่อนเก่า ที่ถูกพลิกมุมเล่า มาเป็นประวัติศาสตร์หน้าใหม่ หนังภาคนี้ให้อะไรเราบ้างหนอ ขอจงโปรดดื่มด่ำไปด้วยกัน
*ใดๆ ขอบ่นแพรพ ถ้าพระยาเจ้าของพื้นที่
เค้าไม่ปิดกั้นการมองเห็นก็คงดีมิใช่น้อย
อยากจิเสกมนต์กฤษณะกาลีใส่มันเหลือเกิน
ไม่เข้าใจฝาหรั่งคนนี้จริงๆ
ช่างมันปะไร ข้าจะเขียนสุดฝีมือ ,,,*
.
.
.
1. “ประวัติศาสตร์” อยู่ที่ใครเป็นคนเล่า
เรื่องราวในชาติภพนี้ ดำเนินโดยมีไดอารี่ของเกศสุรางค์เป็นตัวดำเนินเรื่อง
เชื่อว่าใครหลายๆ คนน่าจะเคยได้ยินประโยคนี้กันมาบ้าง จากเมื่อก่อนสมัยเรียนที่เราเอาแต่เปิดตำราวิชาสังคม ท่องจำประวัติศาสตร์ชาติไทยแต่ละยุคสมัยเพื่อเอาไปใช้สอบ จนหลายครั้งก็แอบมีคำถามตามมาในใจว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงหรือ?
ซึ่งคำตอบ ณ เวลานั้นก็มักจะมีเพียง “ก็เค้าว่ามาแบบนั้น”
หลักฐานทางประวัติศาสตร์เอย ทั้งพงศาวดาร ศิลาจารึก บันทึกที่ถูกตีพิมพ์ ทุกอย่างได้ถูกบอกไว้ ป้อนข้อมูลให้เป็นทิศทางเดียวกัน ทว่าพอโตมาเอ๊ะทำไมเรื่องเดียวกัน พอไปอ่านจากแหล่งที่มาของประเทศอื่น มุมมองอื่น มันกลับไม่ตรงกับที่ว่า?
เลยได้มารู้ทีหลังกันว่าอ๋อ มันอยู่ที่ใครเป็นคนเล่าต่างหาก คนเขียนเค้าต้องการให้เราทราบมุมไหน ก็ย่อมเล่าออกมาในมุมนั้น มันอาจจะจริงทั้งหมด จริงบางส่วนแบบเล่าแล้วนะ แต่เล่าไม่หมด ก็ย่อมเป็นไปตามที่สื่อ เช่นกันกับบุพเพ ๒ ที่ดำเนินเรื่องผ่านจดหมายเกศกรุงศรี
หรือไดอารี่ของเกศสุรางค์ นักโบราณคดีสาวยุคปัจจุบันที่ย้อนเวลามาใช้ชีวิตในร่างแม่หญิงการะเกดว่ามีเหตุการณ์อันใดเกิดขึ้นบ้างในกาลข้างหน้า เพื่อให้คนอ่านได้ช่วยกันคงหน้าประวัติศาสตร์ไทยเอาไว้ดังเดิม ทำเอาพวกภพและเกสรถึงกับหมกมุ่นกับเหตุการณ์ในอนาคต หวังใช้เป็นข้อได้เปรียบสำหรับการเตรียมรับมืออุปสรรคและภัยร้ายต่างๆ ได้อย่างตรงจุด
แต่เมื่อพวกเค้าผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นไปได้ เกสรเองก็ได้ตระหนักในจุดนี้ว่าที่ผ่านมาเธอเอาแต่ไล่ตามเรื่องราวของเกศสุรางค์มาตลอด เดินอยู่บนเส้นทางที่คนอื่นขีดเขียนไว้ ไม่ได้โฟกัสที่ตัวเอง พอได้ยิน “บาทหลวงปาลเลอกัวซ์” ผู้เป็นอาจารย์บอกในตอนท้ายว่าถ้ายูจะยังอยากอ่านไดอารี่นี้ต่อก็ได้นะ จึงยิ่งทำให้เธอรู้สึกแน่ใจมากขึ้นว่าจากนี้ ข้าจะเขียน “ฮิสตอรี่” ในแบบของตัวเอง มันจะร้ายจะดีเพียงใดอย่างน้อยก็เป็นไปตามเส้นทางที่เลือกเดิน
บาทหลวงปาลเลอกัวซ์จากภาพวาดในบันทึกประวัติศาสตร์
“ประวัติศาสตร์อยู่ที่ใครเป็นคนเขียน เป็นเช่นนี้แหละ ต่างคนต่างบันทึก ต่างมุมมอง”
บาทหลวงปาลเลอกัวซ์
ยิ่งคิดตามนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าจริงทีเดียว
2. “คนที่ใช่” ใครว่าไม่ต้องพยายาม
พี่ภพพยายามอย่างหนักในการพิสูจน์ตัวเองกับน้องเกสร
หากพูดถึงความรักนั้น จริงอยู่ที่ว่า “คนที่ใช่ มักไม่ต้องพยายาม” เพราะเคมีเข้ากัน สื่อตา ประสานใจ มีความชื่นชอบและไลฟ์สไตล์เข้ากัน แบบนี้มีแต่ไปด้วยกันได้ง่ายขึ้น มากกว่าคนที่ไม่ใช่ พยายามยังไงก็ยากจะพิชิตใจอีกฝ่ายได้ ถึงทำได้ขึ้นมา ระยะยาวก็อาจฝืนความเป็นตัวเองอยู่ดี ไม่ดีต่อฝ่ายไหนเลย ดังนั้นเมื่อใช่ต่อกันแล้ว อะไรๆ มันก็น่าจะเข้าทางดีหลายอย่างจริงมั้ยครับ?
แต่ความจริงอาจไม่เป็นเช่นนั้นซะทีเดียว เพราะในโลกแห่งความสัมพันธ์ก็ยังมีคู่ที่กว่าเค้าต้องผ่านอะไรมามากมาย กว่าจะได้มาเป็นคนที่ใช่สำหรับกันและกันจริงๆ บางทีอาจเริ่มมาจากความไม่ใช่กันแต่แรกเลยด้วยซ้ำ ก่อนจะค่อยๆ ได้เรียนรู้ ศึกษาดูใจกัน ปรับตัวเข้าหากัน
พิสูจน์ให้เห็นว่าเธอหรือชั้นนั้นคือคนที่รอมานานแสนนาน เพราะต่อให้มีบุพเพสันนิวาสหรือชะตาต้องกันมาก่อน ถ้าไม่แสดงความจริงใจ สื่อความรัก และความพร้อมที่จะดูแลเค้าจริงๆ ก็คงไม่ง่ายที่จะได้ใจมาครอง เหมือนมีแต้มบุญติดต่อแต่มิได้ต่อยอด แต้มนั้นคงไม่อาจงอกเงย
เมื่อภพได้เจอเกสรผู้เป็นนางในฝันเป็นครั้งแรก
เมธัสสวมบทกูรูสอนภพจีบหญิง
เหมือนภพที่พอได้เห็นโฉมหน้าน้องเกสรเป็นครั้งแรก ก็เกิดสปาร์คจอยเมื่อรู้ว่าเธอนี่เองคือนางคนนั้นที่ข้าเฝ้าฝันมานาน เราคือคู่บุพเพสันนิวาสต่อกัน เช่นนั้นแล้วเรามาออกเรือน ครองคู่กันตามครรลองเถิด ถึงพี่จะเคยถอนหมั้นน้อง ก็ทำไปเพราะความเขลาที่ไม่รู้ว่าเจ้าคือคู่ของพี่ กลับยิ่งทำให้เธออึดอัดและหนีห่าง ยิ่งทำยิ่ง “ไม่เวิร์ค” แม้จะได้เมธัสมาช่วยสอนทริคจีบหญิงให้
กว่าจะทำให้เกสรสนใจได้ก็พลาดเสียฟอร์มไปมาก กำลังมาดีๆ มือข้างนึงคว้าใจเธอมากุมได้แล้ว ก็เป็นอันต้องทำหลุดไปอีก เพราะคงไม่มีผู้หญิงในชาติภพไหนหรือคงไม่มีใครดอก จะมาปลื้มอกปลื้มใจที่ได้รู้ว่าคนคุยๆ เกี้ยวกันไปมา หาได้รักกันในแบบที่เค้าเป็นจริงๆ ใครเล่าจะอยากเป็นตัวแทนของคนอื่น จึงไม่แปลกเลยที่เกสรจะสะบั้นรัก บอกปัดการขอแต่งงานของไอต้าวภพ ผู้ยังคงใสซื่อ ไม่รู้ใจเธอจริงๆ
จนเมื่อภพค่อยๆ กลับมามองย้อนความเป็นจริง ได้วิเคราะห์ว่าทำไมเธอถึงไม่อยากรับรักเค้าเลย เพราะเค้ามองเธอเป็นคนอื่นเสมอมา สรุปรักนางในฝันไม่ได้รักนางในชีวิตงั้นฤา? พอได้คิดทบทวนความทรงจำ ผ่านโมเม้นต์ต่างๆ ด้วยกัน ถึงได้รู้ว่าเค้ารักเกสรในความเป็นเธอจริงๆ ความเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้มีดีแค่ความงาม แต่ยังเป็นคนใฝ่รู้ใฝ่เรียน ฉลาด พูดจาฉาดฉาน มั่นใจ ไม่ว่าจะพูดรึทำอะไรก็จะมีความชัดเจนในตัว ใช่คือใช่ ไม่คือไม่เจ้าค่ะ พอได้รู้หัวใจตัวเองขึ้นมาภพจึงลองพยายามอีกครั้ง
ใช้ “ท่าพิฆาต” แบบเกาถูกที่คันจริงๆ แบบตรงไปตรงมา รักก็บอกให้รู้ว่ารักจากใจ รักที่เธอไม่ใช่ใคร ขอได้โปรดช่วยรับรู้เถิดหนา นั่นจึงทำให้เกสรยอมเปิดใจทั้งดวงให้เค้ากลับไปจริงๆ เช่นกัน
“ตั้งแต่พี่เจอออเจ้า ก็ไม่เคยฝันถึงคุณการะเกดอีกเลย เพราะคนที่พี่คิดถึงคือออเจ้า คนที่พี่หลงรักในชาตินี้”
ภพ
เชี่ยยย โคตรเท่เลยคร่าขุ่นพรี่!!
ดอกไม้ไหนๆ หรือบทกวีใดๆ ก็ไม่อาจสื่อความหมายในใจได้เท่าความรู้สึกทั้งหมดที่มี ถึงจะใช่เป็นทุนเดิม ก็พยายามเพิ่มเติมให้เห็นว่าเป็นเราจริงๆ ที่ใช่สำหรับเธอ เรามาก้าวเดินไปด้วยกัน ไม่ว่าอดีตกาล ปัจจุบัน หรือกาลข้างหน้าจะเป็นเยี่ยงไร ขอให้รู้ไว้เราจะคอยอยู่เคียงข้างกัน,,,
3. เราอาจเป็น “เดสทินี่” ของใครบางคนก็ได้
เมื่อโลกนี้ไม่มีเหตุบังเอิญซะทีเดียว ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผ่านการจัดสรร กำหนดไว้ไปตามเหตุและผลที่สร้างแรงส่งให้เกิดสิ่งต่างๆ ตามมา มันเลยมักมีเหตุการณ์ว่าบางทีต่อให้คนที่ใช่ ถ้ามาในเวลาที่ไม่ใช่ มันก็ยังไม่ลงล็อคกันอยู่ดี จนกว่าเหตุปัจจัยจะดำเนินไปจนปรับเข้ากันอย่างเหมาะสมลงตัว เช่นนั้นแล้วไซร้ ในชีวิตที่ต้องเจอเรื่องยาก เจอขวากหนาม ต้องแข่งขันสู้ฟันฝ่าอะไรมากมาย
การได้คิดว่าเราอาจเป็น “เดสทินี่” หรือคู่แท้ที่ชะตาลิขิตกับใครบางคน มุมนี้ก็อาจเป็นพลังขับเคลื่อนให้อยากพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอีก อยากต่อเรือ เสริมเหล็ก ตั้งเสาธง ติดเครื่องยนต์ตัวเองให้พร้อมแล่นผ่านคงคา ผ่านลมฟ้าไปได้ เมื่อถึงวันที่ได้เจอเค้า เราจะได้พร้อมและคู่ควรในจุดนั้นจริงๆ
สำหรับใครได้เจอมิสเตอร์หรือมิสเดสทินี่ของตัวเองแล้ว ยินดีด้วยนะครับ ดูแลเค้าให้สุดหัวใจ เติมเต็มความหมายในทุกวันที่มีกัน คล้องใจกันไว้มั่นแล้วเดินกันไปจนสุดทาง
“อดีตเป็นยังไงไม่สำคัญ เดสทินี่ปัจจุบันคือเธอ”
เหมือนเรื่องราวที่ได้ฟังผ่านบทเพลง
.
.
.
“ถ้าเธอรักใครคนหนึ่ง เธอเองจะรู้หรือเปล่า?
ว่ารักของเธอชั่วคราว หรือรักของเธอยาวนานกว่านั้น
ถ้าเธอพบใครคนหนึ่ง ที่เธอให้ความสำคัญ
เมื่อเธอสบตาคู่นั้น เธอรู้สึกอย่างไร
.
.
ถ้าเธอรักใครคนหนึ่ง และติดตราตรึงหัวใจ
ความรักจะเกิดขึ้นมาแบบไหน อย่างไรคงไม่สำคัญ
เท่าเธอรักด้วยทั้งหมด ทุกสิ่งที่มันเป็นชั้น
ในชีวิตนี้แค่นั้นที่ใจชั้นต้องการ
.
แม้นานแค่ไหน
จะเป็นความรักหนึ่งเดียวที่ใจ
.
.
#ชั้นต้องการ
![ถ้าเธอรักใครคนหนึ่ง - INK WARUNTORN | Ost. บุพเพสันนิวาส ๒ [Official MV]](https://t1.blockdit.com/photos/2022/08/62f0e71714336c4b1f3075ba_800x0xcover_6FTb09ft.jpg)
ขอบคุณภาพจาก: GDH
#บุพเพ๒
#เชิญออเจ้าเข้าโรงหนัง
#LoveDestinyTheMovie
#SideStories
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
