วันที่ 3 จาก 100 วัน
20/08/65
วันนี้ชงกาแฟอร่อยน้อย ตักผงกาแฟเบามือไปหน่อย ทำให้จางไปสักสิบเปอร์เซ็นต์ ผมชงกาแฟด้วยการดริป การดริปแบบที่มีกระดาษกรอง แล้วตักผงกาแฟสดที่บดมาใส่ตักลงไปเมื่อก่อนครึ่งช้อน พอห้าปีให้หลังเต็มช้อน พอหกปีก็ตักเต็นช้อนแบบหนักๆ กดช้อนกระแทกแน่นๆ พอหลังๆ ใส่ช้อนครึ่งแล้ว เมื่อก่อนซื้อกาแฟที่บดแล้วในห้างยี่ห้อหนึ่งเป็นกาแฟแบบเบรนด์ผสมโรบัสต้า มันเข้มหนักๆ หอมๆ ขมๆ ผมชอบแบบชีวิตขมๆ
บอกเลยวันนี้กินกาแฟอร่อยไม่สุด ผมเดินไปจะปล่อยโกโก้ แต่มันเช้ามาก ยังมืด แสงน้อย หมาตัวนี้ขี้กลัว มันกลัวฟ้ากลัวฝนกลัวความมืด กลัวยุงกัด กลัวไปหมอบๆเลยเดินกลับ ชงกาแฟกิน กะจะนั่งจิบแล้วเขียนนิยายต่อ เพราะตอนนี้เนื้อเรื่อง เป็นเกลียวแน่นมากขึ้น ปมเขม็ดเกลียวเริ่มตึงขึ้นยกขึ้น จึงต้องใช้ความความคิดมากขึ้น
แต่... แต่คิดถึงหมาโกโก้ มันต้องรีบเล่น ก็เลยเอาวะ ปล่อยเขาก่อน ปล่อยเขารีบเล่นก่อน แต่เดินไปหาไปท์ แม่ดูสไปรท์ หมาตัวเมีย ชื่อสไปรท์ คนละพ่อกับโกโก้ เราเรียกไป๊ท์ ไอ้ไป๊ท์ เขาเป็นหมาที่ว่าง่ายอยู่บอกให้เดินก็เดิน บอกให้นั่งก็นั่ง บอกให้ลุกก็ลุก ขึ้นไปบนโต๊ะ ลงมาจากโต๊ะคือว่านอนสอนง่ายมากๆจน ผมสงสารและเอ็นดู
ปรากฏว่าแม่บอกว่าไปรท์โดนมดกัดตรงที่เขานั่ง หรือเดินเล่น น่าจะมีมด ช่วงนี้ฝนตกชุก มดน่าจะรู้ว่าจะมีพายุ จึงย้ายรัง หรือเปลี่ยนทางเดิน แล้วไปรท์ไปเดินเล่นเหยียบมดคันไฟพอดี .. เรื่องก็เลยเกิด มันดิ้นทุรนทุราย หมุนไปมา หมุนตัวไปมา ผมไปเจอพอดี จึงรีบพาเขาขึ้นเก้าอี้ แล้วใช้น้ำฉีดล้างมา ล้างขาให้เขา เราใช้วิธีนี้ช่วยหมาของเราบ่อย เขาก็ยืนให้ฉีดนะ เหมือนเขารู้
แต่... แต่ กลายเป็นว่าผมกินกาแฟแบบไม่เต็มอิ่ม คือ ผมต้องกินกาแฟแบบจิบๆ จิบละ 10 วินาที 20 วินาที ผมอยากกาแฟมาก ไม่กินจะเดินไม่ไหว ไม่มีแรง มันจะง่วงเหงาหาวนอน แล้วไอการกินแบบจิบๆนี่ จิบไม่ตลอด ลองคิดดูตามนะครับ
เดินไปดูหมา/หยุดจิบกาแฟ/เดินไป/หยุดจิบกาแฟ/ไปดูไปท์/รีบลากเก้าอี้มา พาไปท์ขึ้นเก้าอี้เอาน้ำราดรดขา/แม่ช่วยราด หยิบมดออกให้/ผมแอบไปจิบกาแฟ ทนไม่ไหว ต้องมีกลิ่นกาแฟหอมๆในปาก ไม่งั้นไม่มีแรง ไปเอาผ้าเช็ดขา มาเช็ด เช็ด เช็ด พาเข้ากรง/พุ่งตรงไปจิบกาแฟ/เดินไปดูโกโก้/หยุดจิบกาแฟ/เดินไปดูว่าในสวนมีมดคันไฟไหม/หยุดจิบกาแฟ/ไปปล่อยโกโก้/จิบกาแฟ/โกโก้มาเล่นให้ลูบหัวให้บีบคอนวดคอ นวดคอไปมา/จิบกาแฟ/นวดคอโก้ มันเขี่ยมือบอกว่าอย่าหยุด นวดไปเรื่อยๆ เขาเอาคางมาวางพาดหัวเข่าให้เราลูบหัวลูบหาง/ผมแอบจิบกาแฟ
โอ๊ย การกินกาแฟแบบสุขแบบบวก 1+1+1+1... ไปจน 10 นาที มันก็ 10 นาทีเหมือนกัน แต่สุขไม่เท่าการกินกาแฟอยู่บนโต๊ะ ทำงานแล้วนั่งเขียน เขียนนิยายของผม สุขไม่เท่านะครับ แต่ก็โอเคละ วันนี้ก็ให้ 10 นาที ความสุขของช่วงเช้า
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
