เรื่องของอารมณ์ ว่ามีใครสักคน มาทำให้เราโมโห เราเผลอสติ ใช้อารมณ์โมโห ไปด่าว่าคนที่เรามาทำให้เราโมโห หงุดหงิด เราเผลอสติใช้กายวาจาใจ พูดว่าเค้าอย่างนั้นอย่างนี้ มันก็เป็นอารมณ์โมโหเกิดขึ้นที่ตัวเรา อารมณ์โมโหนี้นี้มันก็ยังค้างคาใจอยู่ ค้างคาใจคนที่มาทำให้เราโมโห
เมื่อเรายังแก้ไขเอาตัวค้างคาใจ เอาออกไปไม่ได้ มันก็เลื่อนเป็นตัวทุกข์ขัง ทุกข์ขังก็ยังแก้ไขไม่ได้ มันก็เลื่อนเป็นตัวหนักอกหนักใจ ตัวหนักอกหนักใจยังแก้ไม่ได้ ต่อไปก็เป็นตัวสมองมึนงง คิดนึกถึงคนที่เราให้เราโมโห หรือเรื่องที่ไม่ขอบใจ มันก็เบื่อหน่าย..ท้อแท้ มันต่อกันเป็นทอด.. อยู่ในกายในจิต มีแต่ทุกข์ ขี้เกียจเข้ามาแล้วคราวนี้ ไม่อยากทำอะไรแล้ว
เรื่องของอารมณ์นั่น เราไม่รู้ตัวว่า สิ่งที่เราใช้อารมณ์ กายวาจาใจ มันเป็นกรรมอย่างไร เพราะมันมองไม่เห็น สิ่งที่จะช่วยเราได้ ก็เรื่องการสร้างบุญกุศล นั่นแหละ เราต้องฝืนตัวเอง ไปทำบุญทำทาน จิตจะได้เบา มีปิติที่เกิดขึ้น จะทำให้จิตเบิกบานขึ้นมา ต้องทำด้วยความเต็มใจ เพื่อจะแก้ไขในสิ่งที่เราสะสม..ทุกข์ มาไม่รู้ตัว
แล้วในการที่เราทำงาน ไปเจอคนนั้นคนนี้ เราว้าวุ่นใช้อารมณ์อะไรบ้าง ไม่รู้กี่อารมณ์ นันก็เป็นการสะสม ยึดมา ..มาคิดมานึก เรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องที่จะต้องใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์มันจะไม่หนักไม่เบื่อได้อย่างไร เพราะเราไปเอาเข้าสู้ตัวตนเอง บ้างครั้งไม่ใช่เรื่องของเราก็คิดเสียจนเป็นวักเป็นเวร กินไม่ได้นอนไม่หลับ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองเลย ก็กลับไปคว้ามาคิดมานึก ..ทำร้ายกาย ทำร้ายจิตของตัวเอง แล้วจิตน้อยๆ มันก็ต้องถูกอารมณ์ หมุนเสียจนมึนงง เบื่อหน่าย ท้อแท้
เรื่องของการใช้อารมณ์ ไปแต่ละวัน ใช้อารมณ์ ใช้กายวาจาใจ ไปทำอะไรมาบ้าง ใช้อารมณ์อะไรบ้าง เราก็ควรให้เวลากับตัวเราเอง สวดมนต์ไหว้ ให่้จิตผ่อนคลายอารมณ์ (อย่าท่องคาถา) ทำใจให้สงบ แล้วก็สำรวจตรวจสอบตัวเองว่าใช้อารมณ์อะไรไปบ้าง เพื่อที่เราจะได้ สอนตัวเราเอง ระมัดระวังการใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์ ไปสร้างกรรม คล้องเวรกรรม ที่ไม่ดี เราก็สำรวจการใช้อารมณ์ที่เราเผลอสติไป เราจะได้ทบทวนตัวเอง จะได้ไม่ค้างคาใจ ทุกข์ขัง หนักอกหนักใจ สมองมึนงง ก็เกิดจากการใช้อารมณ์ของเราเอง
การสำรวจตรวจสอบ การใช้อารมณ์ด้วยกายวาจาใจของตัวเอง เพื่อที่เราจะได้แก้ไขตัวเราเอง ว่าเราเผลอสติไปตอนไหน ใช้อารมณ์แบบนี้ดี หรือไม่ดี รู้ว่าไม่ดีเราก็แก้ไข พยายามแก้ไขในสิ่งที่เรา เผลอสติ ใช้อารมณ์ ใช้คำพูดที่ไม่ดี ..
..เราก็สำรวจจับผิดตัวเรา อย่าไปจับผิดคนอื่น เพราะเราไปแก้ไขใครเค้าไม่ได้ ถ้าเค้าไม่เห็นไม่เข้าใจนิสัยกายวาจาใจ เราเห็นใครเค้าใช้กิริยากายวาจาใจ ไม่ดีเราก็พิจารณาได้ว่าดีหรือไม่ดี แล้วเราก็สำรวจตัวเอง เราทำแบบเค้ามั้ย ถ้าเราทำแบบเค้า มันก็ไม่ดีเหมือนกันแหละ แล้วเราควรแก้ไขมั่ย หากเราไปทำแบบเค้าใช้อารมณ์แบบเค้า
หมายเหตุ..เวลาเราทำบุญใส่บาตร เราลองสังเกตตัวเราเอง สักนิด..จะเกิดปิติขึ้นมา..แว๊บเดียว เราจะรู้ได้ แต่เราไม่ค่อยสังเกตุ ถ้าเราตั้งใจทำบุญดีๆ ก็จะรู้สึกอิ่ม เรียกว่า..อิ่มบุญ จิตอิ่มบุญ ไม่หิว..ไม่นึกอยากกินอะไร สิ่งนั้นแหละ..จะช่วยให้จิตเรามีกำลังขึ้น เมื่อจิตมีกำลัง ..เราจะคิดทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ มันก็มีช่องทางที่ปลอดโปร่ง เพราะจิตมีกำลังดีๆ กำลังของบุญกุศล ที่จะช่วยเหลือจิตของเราเกิดขึ้น
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
