ความรักอุทิศตน
.
สิ่งที่เป็นอุปสรรคปิดกั้นความจริงแท้ ไม่ใช่อยู่ที่แห่งใดภายนอก แต่อยู่ในใจเธอเอง คือความยึดถือตัวตนเป็นใหญ่ในทุกการคิด การพูดและการกระทำ
ซึ่งคนทั่วไปในโลกล้วนมองว่าการยึดถือตัวตนคือเรื่องปกติธรรมดา ไม่คิดสงสัย และไม่รู้ว่าสิ่งนี้คือต้นตอของปัญหาความทุกข์ในโลก ซึ่งความรู้เทคโนโลยีขั้นสูงที่พัฒนาขึ้นก็ช่วยไม่ได้ เพราะโลกทั้งหมดล้วนหลงและตกอยู่ในปมปัญหาเดียวกัน และตัวตนก็ไม่สามารถพาตัวตนออกจากตัวตนได้
ความรักอุทิศตน จึงเป็น หนทางสู่ความหลุดพ้นออกจากทุกข์ ดังมารดาซึ่งรักลูกดุจแก้วตาดวงใจ สามารถสละให้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตตนเพื่อลูก ด้วยใจที่เปี่ยมด้วยรักเมตตาและเบิกบาน ซึ่งเธอต้องการความรักอุทิศตนในระดับนั้น จึงจะดับความดิ้นรนจมทุกข์และเป็นอิสระจากตัวตนต้นตอความทุกข์ได้
ในช่วงแรกที่เธอยังไม่ประจักษ์แจ้งในความจริงของจิตบริสุทธิ์ เธอจะรักอุทิศตนให้กับความจริงที่เธอไม่รู้จักได้อย่างไร ?
คือเหตุผลความจำเป็นของครู ซึ่งเธอต้องไตร่ตรองพิจารณาจนวางใจได้อย่างสิ้นสงสัยว่าครูแท้คือผู้ประจักษ์แจ้งและเป็นหนึ่งกับจิตบริสุทธิ์แล้ว เพื่อจะได้รักอุทิศตนต่อครูแท้อย่างสุดหัวใจ จนความเห็นแก่ตัวได้แปรเปลี่ยนเป็นความเห็นแก่ธรรม แล้วความเชื่อมโยงอันมั่นคงระหว่างเธอกับครูแท้ จะเป็นช่องทางให้สายธารพลังแห่งความรู้แจ้งในจักรวาลไหลผ่าน หลอมรวมเธอกลับเป็นหนึ่งเดียวกับสัจธรรมอันยิ่งใหญ่สมบูรณ์นั้น
#ดินสอแท่งหนึ่ง
รศ.นพ.ธวัชชัย กฤษณะประกรกิจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
