สลัดบาร์ตักไม่อั้น

27 ธันวา ผมไปทำธุระหลายอย่าง และแวะห้างใหญ่ใกล้บ้าน เท่าที่สังเกตห้างขนาดใหญ่มักต้อง Renovate กันทุกๆ 10 ปี เพราะเมื่อเวลาผ่านไปเป็น 10 ปี การตกแต่งภายในและบรรยากาศ ที่เคยดูทันสมัยเมื่อ 10 ปีก่อน มันจะเปลี่ยนไปกลายเป็นตกยุคทันที มีผลทำให้บรรยากาศของห้างโดยรวมดูเชย เก่า และล้าสมัยไปโดยปริยาย
และอาจมีผลโดยตรงกับอารมณ์ของคนที่มาเดินห้าง ซึ่งไม่เหมือนกับการไปเดินเที่ยวตลาด 100 ปี เพื่อซึมซับบรรยากาศเก่าแก่ในอดีตอะไรทำนองนั้น (ตรงนี้ผมวิเคราะห์เองนะครับ เพราะถ้าห้างมันดูโทรม ดูโบราณ ล้าสมัย คนก็คงไม่ค่อยอยากจะเข้า) จึงเป็นเหตุจำเป็นให้ห้างต้อง renovate ใหม่เมื่อครบรอบทุก 10 ปี ไม่แน่ใจว่า...ห้างในเมืองนอก เค้าเป็นเหมือนเมืองไทยหรือเปล่านะครับ
Selfie กับหัวรถจักรไอน้ำ (Hogvarts Castle 2020) สัญลักษณ์ Grand Station ธีมหลักของการตกแต่งห้างใหม่
วันนี้ผมยืนแอคท่าถ่ายรูปตรงจุดที่เรียกว่า Grand Station ซึ่งเป็นการตกแต่งใหม่ทั้งหมด ที่ดึงอารมณ์คลาสสิคย้อนยุค สไตล์อังกฤษโบราณ สมัยที่ยังมีหัวรถจักรไอน้ำวิ่งอยู่ (น่าจะราวๆ 200 - 300 ปีก่อน) มาเป็นธีมหลักในการตกแต่ง ทำให้มีจุด Selfie สวยๆ กลางห้าง
Grand Station หัวรถจักรไอน้ำ (Hogvarts Castle 2020) ตั้งอยู่กลางห้าง
ก่อนกลับผมแวะหาอะไรกิน จริงๆ ก็ตั้งใจมานั่นแหละ (ฮา) เหตุเพราะมันมีโปรโมชั่นลดราคา ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ แต่....มันไม่มีอะไรที่คุณจะได้มาฟรีๆ โดยที่เขาไม่ได้อะไรกลับไป แน่นอนว่า...คุณต้องกรอกข้อมูลเพื่อสมัครสมาชิกก่อนนะจ๊ะ (ข้อมูลของลูกค้า เป็นสิ่งที่ผู้ประกอบการต้องการมากๆ นะเออ เพราะ big data เหล่านี้ จำเป็นในการนำมาใช้วิเคราะห์การตลาด แล้วจะถูกส่งย้อนกลับมาหาตัวลูกค้าอีกที)
เมนูสลัดบาร์ ที่มีให้เลือกมากมาย สายชอบกินผักแบบผม Love ฝุดๆ
สิ่งที่ผมตั้งใจมากินก็คือ ‘สลัดบาร์’ ตักไม่อั้นนี่แหละครับ ด้วยสนนราคาที่ลดลงแล้ว (ยังไม่รวมค่าเครื่องดื่มและ VAT อีก 7%) เหลือเพียง 159 บาท จากราคาปกติ 199 บาท 555+ (ลดไป 40 บาท) แต่ก็...ตกผมได้เต็มๆ
#ต้นอ่อนทานตะวัน สด (มุมบนสุดซ้ายมือ : เพิ่งเคยเห็นว่า...มีให้กินด้วย) ไม่น่าเชื่อว่า สามารถกินร่วมกับน้ำสลัดได้อร่อยมากๆ เลยครับ
จะว่าไป Food Chain Restaurant เจ้านี้ สมัยหนุ่มๆ ผมชอบแวะมากินบ่อยๆ ก็เพราะมีสลัดบาร์แบบตักไม่อั้นนี่แหละ (ผมเป็นคนชอบกินผักอยู่แล้ว เลย Love สุดๆ) แต่พออายุมากขึ้น ทำให้ห่างหายไปนาน ไม่เคยนับว่านานถึง 10 ปีมั้ย (หูย...นานจังฮิ) แต่ที่ไม่ได้มากินก็น่าจะเกิน 3 - 4 ปี ได้แล้ว (อ่อ..ไม่นับรวมช่วงโควิด ที่การนั่งกินในร้าน มีปัญหาด้วยนะครับ)
น้ำสลัดที่มีให้เลือกหลายแบบ ทั้งน้ำสลัดครีมแบบดั้งเดิม (สีเหลืองอ่อน) น้ำสลัดงาผสมซีอิ้วญี่ปุ่น (Soya Sesame) น้ำสลัดโยเกิร์ตรสสตรอว์เบอร์รี่ และยังมีรสอื่นอีก
มีเรื่องจะเม้าท์ครับ สมัยหนุ่มๆ (น่าจะราว 30 ต้นๆ) ตอนนั้นยังมีความคิดแบบ #โคตรงก (ฮา) เพราะกว่าเราจะหาเงินมาได้มันยาก พอเจอโปรอะไรเด็ดๆ แบบของดีราคาเดียว แดร๊กไม่อั้น แบบนี้ ความงกก็ท่วมกบาล ผมเคยไปกิน (จำได้เลยว่าที่สาขา เมเจอร์ รัชโยธิน สมัยเพิ่งเปิดใหม่ๆ) ด้วยความงก อิ่มแล้ว ก็ยังยัดเข้าไป ยัดแล้ว...ยัดอีก เฮ้ย! เดี๋ยวไม่คุ้ม (มีใครเคยคิดแบบนี้บ้างมั้ยครับ? #เพราะความจนเป็นเหตุสังเกตได้ 555+) แต่ตักมาแล้ว ผมกินหมดทุกสิ่งอย่างนะครับ (กลัวโดนปรับ)
สีสันสลัดบาร์ ที่ทุกอย่างตักได้ไม่อั้น (ถ้าคุณกินหมดนะ)
สุดท้ายหลังจ่ายตังค์ ผมเดินออกจากร้านมาด้วยความผะอืดผะอม แต่ในใจคิดว่า กูแดร๊กคุ้มสุดๆ เลยว่ะวันนี้ และสุดท้ายของสุดท้ายก็คือ ยังไม่ทันจะได้เดินออกจากห้าง เพื่อขึ้นรถเมล์กลับบ้าน แต่...มันไม่ไหวจริงๆ ผมวิ่งเข้าห้องน้ำโลด (ไม่ได้เข้าไปถ่ายทุกข์นะครับ) แต่เข้าไปอ้วกครับ อ้วกอยู่ในห้องส้วม คือมันอ้วกแบบ...เหมือนมีคนมาดึงลำไส้เรา รีดเค้นมันออกมา อ้วกจนหน้าตาแดงก่ำ น้ำหูน้ำตาไหล ทรมานสุดๆ ไอ้ที่กินเข้าไปตั้งเยอะ แม่ง....ไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ ออกมาหมด ชิหาย....!!
โซนของหวานถ้วยเล็กๆ หรือ คานาเป้ (Canapé) ต่างๆ เช่น ช็อกโกแลตมูส (Chocolate Mousse) มูสชาเขียว, บานอฟฟี่ (Banoffee : มาจากคำว่า Banana (กล้วย) กับ Toffee (คาราเมล) อร่อยมั่กๆ ขอบอก) และเจลลี่เด้งดึ๋งๆ สีแดงสด
หลังจากวันนั้น ผมก็ตาสว่าง ความละโมบ ขี้งก มลายหายสูญไปสิ้น คราวหลังเวลามากินโปร ‘อิ่มไม่อั้น’ อะไรแบบนี้อีก จะไม่กล้ากินแบบยัดทะนาน เพราะกลัวมันไม่คุ้ม…ต่อไปอีกแล้วครับ เข็ดสุดๆ กินแต่พอดีเลย อิ่มก็พอแล้วล่ะ ไม่งั้นถ้าต้องอ้วกออกมาหมดนี่ จะแย่เสียยิ่งกว่า (ฮา)
2
จริงๆ เชนร้านอาหารในห้างพวกนี้ ที่ผมชอบมากกว่า #สลัดบาร์ (บางทีกินแล้วมันก็เลี่ยนๆ เหมือนกันนะ เพราะเมนูมันออกสไตล์ฝรั่งหน่อยๆ คือมีซุปครีม มีเนย มีชีส อะไรแบบนี้ (ดีที่เขายังมีน้ำต้มยำ ให้ซดกินแก้เลี่ยนได้บ้าง) ก็คือ ร้านบะหมี่หมายเลข 8 ครับ (8番らーめん) อย่างน้อยๆ มันก็คล้ายๆ ก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา ซดกินคล่องคอกว่ากันเยอะ
ส่วนตัวผมจะชอบน้ำซุปที่ทำจากส่วนผสมของ #สาหร่ายคมบุ (昆布 : Kombu Seaweed ) และ #คัตสึโอะบูชิ (鰹節) ฝรั่งเรียกว่า ‘Bonito flakes’ หรือปลาโอที่ผ่านกรรมวิธีอบแห้งแบบญี่ปุ่น แล้วขูดฝอยให้เป็นแผ่นบางๆ นำมาต้มเพื่อให้ได้รสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ของ #น้ำซุปดาชิ (Dashi) น้ำซุปซึ่งเป็นหัวใจของอาหารญี่ปุ่นครับ
#คัตสึโอะบูชิ : Katsuobushi (dried Bonito flakes) Photo Credit : https://casasensei.com/interesting-facts/what-is-katsuobushi-dried-bonito-flakes/
ใกล้จะก้าวเข้าสู่ปีใหม่ 2566 ในอีกไม่กี่วันนี้ เข้ามาทุกทีๆ แล้วนะครับ ถ้า...ถามผม ผมก็จะตอบว่า ปีใหม่อีกแล้วเหรอ? เร็วจังวุ้ย! 555+ หลังจากอายุเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ผมก็เลิกตื่นเต้น เลิกอะไรไปหมดแล้วครับ เอาจริงๆ ผมรู้สึกว่า เหมือนการนับถอยหลังซะมากกว่า ถ้ายังอยู่ต่อไปได้อีก 1 ปี ก็คุ้มแล้ว เพราะยังไม่ถึงกับเจ็บป่วยเป็นไข้ จนต้องลำบากคนอื่น ยังทำงานได้ ช่วยเหลือตัวเองได้นี่ ถือว่าคุ้มมากๆ แล้ว
ที่เทียบให้ฟังแบบนี้ เพราะเห็นสัจธรรมใกล้ตัวจากคนในซอยเดียวกัน ที่ยังหนุ่มยังแน่น (น่าจะยังไม่ถึง 40) ต้องออกมาเดินกายภาพบำบัดด้วยตัวเองเกือบทุกวัน กับไม้เท้า 2 อันที่ค้ำยันแขนทั้ง 2 ข้าง
หลังจากพ่อหนุ่มคนนี้จู่ๆ เป็น Stroke (ภาวะสมองขาดเลือด) แล้วล้มโครม! ในห้องน้ำบ้านตัวเอง ดีที่ยังมีคนเห็นและช่วยไว้ทัน (หากผู้ป่วยถูกปล่อยทิ้งไว้นานเกินไป มีความเสี่ยงสูงมากที่จะเสียชีวิตได้) ทำให้ต่อมาต้องกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงนานกว่า 2 เดือน หลังจากเริ่มพยุงตัวเองได้แล้ว ก็ต้องมาหัดเดินกันใหม่ทุกๆ วันเหมือนเด็ก
ส่วนเรื่องงานการก็น่าจะยังไม่ได้กลับไปทำต่อ (ทราบแต่ว่ารับราชการ หรือว่าหัวหน้าให้เอามาทำที่บ้านต่อได้ อันนี้ไม่ทราบเลยครับ) ผมไม่ถึงกับสนิท (รู้จักแต่คุณลุงพ่อตาเค้า ซึ่งย้ายไปอยู่บ้านนอกนานแล้ว) เลยไม่ทราบว่าเป็นอย่างไรบ้าง ก็ได้แต่ส่งกำลังใจให้ ตอนเห็นเขาพยายามหัดเดินช้าๆ ผ่านหน้าบ้านเรา ......... แล้วก็...หันมามองตัวเอง ดีนะ! กูแก่กว่าตั้งเยอะยังไม่เป็น โชคดีแค่ไหนแล้วฟร่ะ! ... ฮิฮิ
สวัสดีปีใหม่ 2566 แด่ทุกๆ ท่าน (ที่สละเวลาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้) นะครับ ... ฮี่ๆ
ไม่เชื่อเรื่องคนไทยอ่านหนังสือไม่เกินวันละ 8 บรรทัดหรอกครับ แต่...พอผมเขียนอะไรยาวๆ ทีไร คนไม่ค่อยชอบอ่านกัน...ฮิ
จิด.ตระ.ธานี : #เล่าสู่กันฟังนะครับ
#Jitdtrathanee

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา