รีวิว การตัดเค้กที่ทำนายว่าใครจะกลายเป็นอาชญากร
ผู้เขียน มิยางุจิ โคจิ
ผู้แปล โยซุเกะ
สำนักพิมพ์วีเลิร์น
เพียงแค่เห็นชื่อเรื่องก็อยากหยิบมาอ่านแล้ว
หนังสือเล่มนี้จะกล่าวถึงเด็กที่เติบโตขึ้นและมีโอกาสกลายเป็นอาชญากรได้
เด็กเหล่านี้จะเป็นเด็กที่ “มีความบกพร่อง”ทางพัฒนาการหรือทางสติปัญญา เลยไม่มีทักษะด้านความสัมพันธ์กับคนอื่น ผลที่ตามมาคือ เวลาไปโรงเรียนก็จะถูกรังแก หรือถูกทารุณกรรมจากครอบครัว เมื่อถูกกระทำบ่อยเข้าจนเกิดเป็นความเครียด เลยต้องหาทางระบายความเครียด แต่การกระทำเพื่อระบายความเครียดกลับเป็นไปในทางที่ผิด
จาก”ผู้ถูกกระทำกลายเป็นผู้กระทำเสียเอง”
หากพ่อแม่ ครูที่โรงเรียน มองเห็นความผิดปกติของเด็กและพาเด็กไปรักษาอย่างถูกต้อง เด็กก็คงใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติได้
แต่ในความเป็นจริงคือเด็กที่มีความบกพร่องมักถูกมองว่าเป็นแค่ “เด็กยุ่งยาก” เป็นเด็กที่ไม่ตั้งใจเรียน พอเรียนแล้วไม่เข้าใจก็ยิ่งไม่อยากไปโรงเรียน หนีโรงเรียน จากนั้นก็กระทำผิดจนถูกจับ
เด็กที่มีความบกพร่องจะมีความคิดและทักษะการฟังที่บิดเบี้ยว หากการรับรู้ทางการมองเห็นและการได้ยินแย่แล้ว เขาจะไม่สามารถจับใจความที่คนอื่นต้องการสื่อสารกับเขาได้
ไม่สามารถวางแผน หรือมีความคิดยืดหยุ่นต่อเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้ มีความภาคภูมิใจในตัวเองต่ำ แต่หากเด็กเหล่านี้ถูกฝึกจะมีความคิดที่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
ก่อนการฝึกสอน
หากถามคำถามว่าทำไมถึงทำความผิด เด็กบางคนจะตอบไม่ได้เพราะเป็นคำถามที่อยากเกินไปสำหรับเขา หรือเด็กบางคนจะตอบว่าอยากลองทำ
ดังนั้นถ้าจะให้เด็กเผชิญหน้ากับความผิดที่ทำลงไป คิดถึงเหยื่อผู้ถูกกระทำ สำนึกผิด และทบทวนตัวเองอย่างจริงจัง เด็กกลุ่มนี้ไม่มีความสามารถพอที่จะทำได้ เมื่อเป็นแบบนี้ก็เป็นธรรมดาที่จะนึกถึงจิตใจเหยื่อผู้ถูกกระทำไม่ได้
หลังการฝึกสอน
เมื่อถามคำถามเด็กคำถามเดิมว่าทำไมถึงทำความผิด เด็กจะคิดวิเคราะห์ได้แล้วว่าสิ่งที่ตนเองเคยทำเป็นความผิดที่โง่มากๆ และลองคิดในมุมของเหยื่อว่าถูกทำแบบนั้นบ้างจะรู้สึกอย่างไร เด็กบางคนก็มีความซาบซึ้งต่อครอบครัวที่ไม่เคยทอดทิ้งตนเองแม้ตนจะกระทำความผิด อีกทั้งยังทำให้เด็กมีเป้าหมายในอนาคต
นั่นแสดงให้เห็นว่าตัวเด็กมีความตระหนักในตัวเองและประเมินตัวเองดีขึ้น เมื่อมีความตระหนักรู้จะก่อให้เกิดความเข้าใจและความรู้สึกขัดแย้งในตัวเอง เช่น คิดว่าหากจะทำเรื่องไม่ดีอีก ก็จะเกิดการยับยั้งตัวเอง และถามตัวเองว่าจะทำเรื่องไม่ดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ เหรอ อยากเป็นคนดีกว่านี้นะ
สิ่งนี้เองที่ทำให้เกิดแรงจูงใจในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ดังนั้นทุกคนที่อยู่รอบตัวเด็กควรที่จะใส่ใจ ดูแล สังเกตพฤติกรรมเด็กว่ามีความบกพร่องอะไรหรือไม่ เพื่อที่จะได้หาทางแก้ไขได้ทัน
ไม่ใช่ว่าเห็นเด็กมีความบกพร่องก็ใช้วิธีดุด่า ทำร้ายร่างกายเมื่อเด็กทำไม่ได้ นั่นยิ่งเป็นปมและส่งผลเสียต่อเด็กมากกว่าเดิม อีกทั้งตัวผู้ปกครองเองก็ควรสำรวจตัวเองเช่นเดียวกันว่าตัวเองส่งผลต่อพฤติกรรมที่เด็กแสดงออกหรือไม่ ทางที่ดีควรหันมาค่อยๆคุยกับเด็ก เพราะเด็กต้องการคนที่สื่อสารกับเขาอย่างเข้าอกเข้าใจ เมื่อการมองและการฟังเป็นไปในทิศทางที่ถูกต้อง ย่อมส่งผลให้การดำเนินชีวิตเป็นไปในทางที่ถูกต้องเช่นกัน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
