✴️ บทที่ 4️⃣ ศาสตร์สูงสุดแห่งการรู้พระเจ้า ✴️ (ตอนที่ 27)
🍀ยัญ,พิธีบูชาไฟวิญญาณเพื่อเผากรรมให้สิ้น🍀
⚜️ โศลกที่ 2️⃣4️⃣ ⚜️ หน้า 513 – 515
โศลกที่ 2️⃣4️⃣
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ทั้งกระบวนการถวายและการบูชา ล้วนเป็นบรมวิญญาณ ไฟกับผู้กระทำการบูชาก็เป็นรูปหนึ่งของบรมวิญญาณ เมื่อประจักษ์แจ้งเช่นนี้ มีความแนบแน่นอยู่กับพรหมัน (บรมวิญญาณ) ตลอดพิธีบูชานั้น จริงแท้ บุคคลเช่นนี้ ย่อมไปสู่บรมวิญญาณโดยสถานเดียว
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
พิธีการที่แตกต่างกันไปอย่างมากมาย ล้วนเป็นพิธีบูชาจิตจักรวาลแห่งพระเจ้า ซึ่งมีเพียงหนึ่ง วิญญาณของบุคคล (อาตมัน) ไม่ได้ต่างจากวิญญาณจักรวาลหรือพระเจ้า (ปรมาตมัน) พระองค์จึงทรงเป็นผู้ให้และผู้รับเครื่องถวาย (กิจกรรม) ทั้งหลาย และพระองค์ก็ทรงเป็นการบูชา ซึ่งก็คือสิ่งของที่เกี่ยวข้องในพิธีด้วย โยคีที่ ประจักษ์แจ้งความจริงนี้ ย่อมเข้าสู่สมาธิ หรือการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า
บุคคลผู้กระทำการบูชาเพียงภายนอก จึงเข้าใจสัญลักษณ์คุณค่าของการบูชานั้นด้วย ขณะเทเนยใสลงในกองไฟศักดิ์สิทธิ์ ถ้าจิตใจของบุคคลนั้นตั้งมั่นอยู่กับแก่นแท้แห่งการกระทำ จิตเขากระทำการบูชาเหมือนกับที่กายกระทำการบูชาภายนอก เขาจะเข้าถึงความปีติเบิกบานหรือเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า
เขาจะเห็นแจ้งว่าไฟชีวิตมนุษย์กับไฟจักรวาล กระบวนการบูชาภายนอก คือการเทเนยใสลงในกองไฟ กับ กระบวนการสหัชญาณภายใน คือการเทจิตเข้าไปในไฟจักรวาล ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ได้มีความสําคัญโดยตัวมันเอง เป็นเพียงภาพสะท้อนของแสงจักรวาลและจิตจักรวาลอันเป็นไปตาม กฎสัมพัทธภาพนั่นเอง
.
◾ โยคีอยู่ในความเกษม ด้วยการถวายการงานและพลังชีวิตแด่พระเจ้า ◾
เมื่ออยู่ในโรงภาพยนตร์ จิตของบุคคลจดจ่ออยู่กับการแสดงอันซับซ้อนที่ปรากฏบนจอ เขาอาจเกิดอารมณ์ต่าง ๆ นานา — สุข เศร้า ตื่นเต้น คาดหวัง แต่ถ้าเพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้กัน บอกให้เขาถอนจิตจากการแสดง (ผล) ตั้งใจพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างแสงกับเงา (เหตุ) ไม่ช้าไม่นานเขาก็จะสังเกตได้อย่างปราศจากอารมณ์เจือปนว่าแต่ละฉาก – ไม่ว่า ภูเขา แม่น้ำ ต้นไม้ พื้นดิน มหาสมุทร มนุษย์ การเล่นปืน ไฟ ไฟฟ้า ฟ้าผ่า พายุ หรือนักบวชผู้ทำพิธีบูชาไฟ — นั้นแท้จริงแล้วล้วนเกิดจากลำแสงที่มาปะทะสังสรรค์กันกับเงาที่เครื่องฉายภาพยนตร์
ทำนองเดียวกัน เมื่อผู้แสวงหาทางจิตวิญญาณตื่นขึ้นพร้อมกับความปีติ เขาแลเห็นโลก ใช่แค่การแสดงละครสุขทุกข์ หากแต่เป็นภาพสำแดงของลำแสงจักรวาลกับเงาความหลง ที่บรมภาวะฉายไปในโรงละครจักรวาล
ลำแสงไร้สีและไร้เงา เมื่อฉายผ่านฟิล์มสี ทำให้เกิดภาพ “เทคนิคคัลเลอร์” ลําแสงจักรวาลอันบริสุทธิ์ก็เช่นกัน ต้องฉายผ่านฟิล์มสีมายาการแห่งสัมพัทธภาวะ จึงได้เกิด “ภาพยนตร์” อันหลากหลายบนจอจักรวาล
มตชนทุกชีวิต ล้วนอยู่ในสัมพัทธภาวะ—ประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งคู่ ภยันตราย และ ความเคราะห์ร้ายนานา โยคีผู้เข้าใจแจ้งรู้ว่าภาพยนตร์จักรวาลเกิดจากแสงจักรวาล ส่องผ่านชีวิตของท่าน ดุจเดียวกับพิธีบูชาไฟที่ต้องกระทำไปตลอดอนันตกาล เมื่ออยู่ในโยคะสมาธิ ท่านถอนพลังชีวิตจากอินทรีย์ และรวมพลังนั้นกับไฟจักรวาล
ด้วยพิธียัญนี้ ท่านพบว่าชีวิตของท่านที่แยกจากชีวิตจักรวาลหรือพรหมัน ได้กลับไปเป็นส่วนหนึ่งของพรหมันนั้นแล้ว ท่านจึงถวายชีวิตและการกระทำทั้งปวงแด่ชีวิตจักรวาล ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมนิรันดร์แห่งบรมวิญญาณ เช่นเดียวกับเนยใสที่เทลงไปในไฟศักดิ์สิทธิ์ ท่านเห็นว่าชีวิตของท่านคือบรมวิญญาณได้กลับสู่ไฟจักรวาลแห่งพรหมัน
โดยวิธีนี้ โยคีที่ถอนจิตจากละครจักรวาล ถอนจิตจากสิ่งที่โลกเห็นว่าสําคัญ ดำรงจิตอยู่ในความเบิกบาน ย่อมเห็นแสงแห่งบรมวิญญาณเพียงแสงเดียวในทุกกระบวนการชีวิตของท่าน
เมื่อโยคีเข้าถึงการประจักษ์แจ้งนี้แล้ว ไม่ช้าท่านก็จะรวมเป็นหนึ่งกับบรมวิญญาณได้อย่างบริบูรณ์ พูดอีกอย่างได้ว่า แรกสุดภาวะจิตยังมีพรมแดนอยู่ บุคคลที่ดื่มด่ำอยู่กับความฝัน เชื่อว่าความฝันนั้นเป็นจริง แต่พอเขารู้สึกตัวตื่น และรู้ว่าตนกำลังฝัน เขาก็พบว่าอารมณ์ทั้งหลายที่รู้สึก และสิ่งทั้งหลายที่เห็นในความฝันไม่เป็นอะไรมากไปกว่าสิ่งที่จิตเขาคิดปรุงแต่งขึ้นมาเอง
ทำนองเดียวกัน เมื่อโยคีดื่มด่ำอยู่กับฝันจักรวาล พร้อม ๆ กับเบิกบานอยู่กับพระเจ้า ท่านก็จะเข้าใจด้วยความทึ่งว่า ความฝันโลก ๆ ที่ล้วนเกี่ยวด้วยสิ่งคู่นั้น ไม่เป็นอะไรมากไปกว่าเป็นสิ่งที่จิตแห่งพระเจ้าทำให้บังเกิดขึ้น ตามกฏสัมพัทธภาพอันกอปรด้วยมายาแห่งปรากฏการณ์
เมื่อบุคคลอื่นจากฝันอย่างเต็มที่ เขาตระหนักว่าสิ่งที่ปรากฏทั้งแก่กายและจิตนั้น เป็นเพียงสัมผัสผิวเผินของเรื่องราวในฝัน ทํานองเดียวกันเมื่อโยคีตื่นอย่างเต็มที่จากฝันจักรวาลและกลายเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า ท่านตระหนักว่าสิ่งทั้งหลายและกิจกรรมทั้งปวงในจักรวาล ล้วนเป็นผลจากจิตจักรวาลอันเป็นหนึ่งเดียว
เมื่อเห็นจักรวาลเป็นเพียงภาพยนตร์ฝันแห่งพระเจ้า ท่านย่อมเห็นว่าการถวายชีวิตคือพรหมัน และไฟจักรวาลที่รับชีวิตเป็นสิ่งถวายก็คือพรหมันเช่นกัน ท่านพบว่าพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าแห่งพิธีไฟจักรวาล ตลอดจนกิจกรรมทั้งหลายที่เกี่ยวข้องกับพิธีนี้ (การแสดงภายนอกของจิตจักรวาล) ล้วนเป็นพรหมันทั้งสิ้น
ด้วยแสงแห่งการตื่นอันประเสริฐนี้ โยคีจึงพ้นจากความเป็นมตชนที่รับรู้จักรวาลอย่างหยาบ ๆ ท่านเห็นแจ้งว่าจักรวาลทั้งหลายล้วนเป็นภาพยนตร์แห่งจักรวาล กายของท่านเป็นเพียง “การเดินในความฝัน” เท่านั้นเอง
(((มีต่อ)))
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
