15 มี.ค. 2023 เวลา 14:51 • ปรัชญา
ผมเห็นด้วย เห็นด้วยอย่างยิ่ง นี่พูดในขณะที่อาจจะฟุ้งซ่านอยู่ แต่เห็นด้วยอย่างยิ่ง
โลกจะไม่แต่เฆี่ยนตีเราหรอก มันเขมือบเราเลยต่างหาก เขมือบเราทั้งเป็นแล้วเคี้ยวตุ้ย ๆ หากเรายังเพลิดเพลินกับการถูกเขมือบอยู่มันก็ยังดี (ตอนนี้ผมก็กำลังเพลิดเพลินกับการถูกเขมือบอยู่) แต่หากไม่รู้จะเพลิดเพลินกับอะไรแล้วนั่นสิ หากตายได้ตายไปเลยซะยังจะดีกว่า! คุณคิดว่านรกขุมไหนลึกที่สุด น่ากลัวที่สุด นรกที่มีเปลวไฟเผาผลาญชั่วกัปชั่วกัลป์งั้นเหรอ? หรือนรกที่มีหลาวเหล็กทิ่มแทง? สำหรับผมแล้วนรกที่ไม่มีอะไรเลยนั่นแหละน่ากลัวที่สุด
รักที่ไม่มีเงื่อนไข... โอ้ของแบบนั้นน่ะ ถ้าใครทำได้ผมว่าไม่ควรเรียกคนแบบนั้นว่าปุถุชนเลย เขาคงจัดอยู่ในอริยบุคคลบางจำพวกแล้วนั่นแหละ ผมกล้าพนันว่าคนที่ทำได้แบบนั้น "รักผู้คนได้โดยไม่มีเงื่อนไข" รักได้แม้กระทั่ง "โลกที่กำลังเฆี่ยนตีชีวิตของคุณอยู่" คนที่ทำได้แบบนั้นน่ะ ยังไง ๆ ก็จะได้รับความสุข แต่ไม่ใช่กามสุขหรอก เป็นสุขที่ประณีตกว่านั้น
1
โฆษณา