คุณคุยกับตัวเองรู้เรื่องหรือยัง?
ใครที่กำลังบ่นด่าว่าอะไร ๆ ในชีวิตล้วนไม่ได้ดั่งใจ ลองหันกลับมาถามตัวเองใหม่ว่า...
คุณต้องการอะไรในชีวิตกันแน่?
แม้คำตอบง่าย ๆ แต่ไม่ใส่รายละเอียด ก็เหมือนคุณไปสั่งข้าวราดกะเพราหมู จากนั้นพอแม่ค้าเอามาเสิร์ฟก็บ่นว่า...ทำไมแม่ค้าใส่พริกเยอะเกินไป เผ็ดแบบนี้ใครจะไปกินได้
แล้วตอนสั่งได้บอกรายละเอียดแม่ค้าหรือเปล่า?
จะไม่เอาพริกหรือเอาเผ็ดน้อย หรือถ้าลงรายละเอียดกว่านี้ก็บอกไปเลยว่าขอพริกสามเม็ดก็พอ
ชีวิตเราก็เช่นกันถ้าคุณตั้งเป้าหมายแบบมั่ว ๆ หรือแค่คร่าว ๆ อาจได้สิ่งที่ไม่ถูกใจกลับมา
อย่าใช้ข้ออ้างที่ว่าคุณเป็นคนง่าย ๆ ไม่เรื่องมาก ขอแค่พอมีพอกินเท่านั้นแหละ
ถ้าอย่างนั้นข้าวหนึ่งจาน ไข่ต้มหนึ่งฟอง และน้ำปลาหนึ่งขวดก็น่าจะพอ กินเข้าไปเยอะ ๆ เดี๋ยวก็อิ่มเอง
คำว่า ‘พอมีพอกิน’ เป็นคำที่คลุมเครือ แต่ในเมื่อคุณสั่งตัวเองไปแบบนี้ ชีวิตก็ให้มาแบบนี้ มันผิดตรงไหน
ในเมื่อเมนูนี้ก็พอกินอิ่ม
ในเมื่อ...
คุณไม่ได้บอกว่ามีกินครบถ้วนตามหลักโภชนาการ
คุณไม่ได้บอกว่ามีอาหารหลากหลาย
ไม่ได้บอกว่ามีเหลือเฟือและถ้าอย่างนั้น...
‘ของเหลือ’ ก็กินได้เหมือนกัน
ชีวิตนั้นต้องเลือกในทุกเส้นทาง คุณต้องเลือกก่อน แล้วจึงจะสามารถลงมือปฏิบัติการเพื่อให้ตัวเองไปสู่จุดหมายปลายทางที่วาดไว้ได้
ส่วนจะไปถึงช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณเลือกใช้ และภาพที่คุณวาดไว้ชัดเจนมากเท่าไหร่ การลงมือทำก็จะง่ายขึ้นเท่านั้น
และถ้าคุณเป็นคนแน่วแน่ต่อเป้าหมาย คอยสำรวจแก้ไขในสิ่งผิดพลาด โอกาสไปถึงเป้าหมายก็จะยิ่งเร็วขึ้น
แต่ถ้าคุณเลือกที่จะให้มันเป็นเหมือนเดิมก็จะไม่มีวันได้สิ่งใหม่
บางทีชีวิตยาก ๆ ที่คุณกำลังเผชิญอาจเป็นเพราะคุณไม่ได้คุยกับตัวเองให้รู้เรื่อง
วิธีการที่ดีที่สุดคือ...เขียนมันออกมาว่าต้องการอะไร เขียนโดยไม่ต้องสนใจว่ามันจะเป็นไปได้หรือไม่
เขียนไปเถอะ เขียนให้ละเอียด เขียนตามสบาย ไม่ต้องมีข้อจำกัด
ถ้าในชีวิตนี้คุณจะเอาอะไรก็ได้
คุณอยากอยู่บ้านแบบไหน?
คฤหาสน์ คอนโดหรู หรือบ้านสวนหลังเล็ก ๆ
คุณจะกินอะไร มีแม่บ้านมาทำให้กิน หรือเที่ยวชิมอาหารอร่อยทั่วราชอาณาจักร
ใช้ชีวิตแบบไหน? อยู่บ้านปลูกต้นไม้หรือเที่ยวรอบโลก คุณอยากมีสุขภาพดีแบบไหน เอวบางร่างน้อยแต่ต่อยหนัก บั้นท้ายงอนงาม หรือโปร่งบางเหมือนางแบบ คุณอาจจะอยากอวบกว่านี้ให้ดูมีราศี
เอาเลย...ลองฝันให้เต็มที่ ไม่มีใครมาเก็บเงินค่าความฝันอันยิ่งใหญ่ของคุณหรอก
แนะนำให้ใช้มือเขียน ไม่ใช่การพิมพ์ เพราะการเขียนจะทำให้สมองคิดตามภาพที่ปรากฏขณะเขียนคำนั้น
แค่รู้ความต้องการตัวเองก่อน เช่นเดียวกับตอนที่คุณสั่งอาหาร
แต่การสั่งความปรารถนานั้นไม่ต้องเสี่ยงกับการโดนแม่ค้าด่ากลับมาว่าเรื่องมาก
เอาล่ะ...เมื่อรู้ว่าไม่มีอะไรต้องเสีย แล้วทำไมไม่ลองดูล่ะ
ติดตามเนื้อหาดี ๆ ในรูปแบบคลิปวิดีโอได้ทางเฟซบุ๊กและยูทูบค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
