Blockdit Logo (Mobile)
เพราะโลกไม่ได้กว้างเกินไปกว่าใจ
•
  • 19 ส.ค. เวลา 13:16 • ปรัชญา
วันสุดท้ายของการทำงานประจำสัปดาห์ วันนี้ก็ยังคงต้องลุยงานลากยาวไปจนถึงห้าทุ่มเหมือนเดิม (07:30-23:00 น.)
“กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” ประโยคคลาสสิกนี้ยังคง ศักดิ์สิทธ์อยู่เสมอ
เมื่อท้องร้องเราจะไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เพราะฉะนั้นก่อนที่โรงอาหารจะปิดผมจึงต้องไปหาเสบียงมาตุนเอาไว้ก่อนให้อุ่นพุง!!! 😋😋😋 เอ้ย!!! อุ่นใจ 😄😄😄
เดินไปถึงโรงอาหารช่วงท้ายเกมอย่างนี้ ก่อนป้าจะปิดครัวก็จะเหลืออาหารอยู่แค่ไม่กี่อย่าง
กระเพราหมูสับประมาณสองในสามของถาด
ไข่ดาวไม่กี่ใบกับหมูยอไม่กี่ชิ้นในจาน
แล้วก็ผัดมะเขือยาวหมูสับถ้วยสุดท้าย
“ผมเอากระเพรากล่องนึง”
“…แล้วก็ผัดมะเขือด้วยครับป้า”
“ได้จ้า เดี๋ยวป้าเอาไปอุ่นให้นะ ร้อนๆ เลย”
ตอนแรกว่าจะเอาแค่กระเพราก็พอเพราะปกติแล้วผมจะเป็นคนที่กินอะไรง่ายๆ ยึดคอนเซ็ปท์ “กินเพื่ออยู่” ว่างั้น แต่ใจมันสงสารผัดมะเขือฯ ถ้วยสุดท้ายถ้วยนั้น อีกอย่างถ้าป้าขายหมดไวก็จะได้กลับบ้านไปหาครอบครัวไวขึ้นไง สุดสัปดาห์แล้วใครๆ เขาก็อยากที่จะพักผ่อน
“เท่าไหร่ครับป้า?”
“สามสิบบาทจ้า”
ผมมองหน้าผู้หญิงไวกลางคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างงงๆ อารมณ์ประมาณป้าคิดราคาผิดหรือเปล่า อะไรอย่างนั้น
“ข้าวราดกระเพราหมูสามสิบบาท ส่วนผัดมะเขือป้าแถมให้”
ป้ายิ้มกว้างบอกให้ผมคลายสงสัย
“หวัดดีครับป้า มาเช้าจังเลย นี่เพิ่งตีห้าเองนะครับเนี่ย”
“ต้องเตรียมของเยอะแยะ เลย ต้องมาเช้าอย่างนี้แหละ แล้วน้องตอยล่ะยังไม่พักอีกเหรอ”
“ป้าสีหน้าไม่ค่อยดีเลยไม่สบายหรือเปล่าครับ”
“ป้าเจ็บหลัง โรคคนแก่น่ะ เป็นๆ หายๆ”
“กินยาแล้วก็พักผ่อนหน่อยนะครับป้า หายเร็วๆ ครับ”
“มื้อนี้ไม่ต้องจ่ายนะ ป้าเลี้ยงปีใหม่ทุกคน เมื่อวานน้องตอยไม่ได้มาไม่ใช่เหรอ เอาให้อิ่มเลย”
“หวัดดีครับป้า กินข้าวหรือยังครับ”
“จะบ่ายสองแล้ว เพิ่งว่างเหรอ ป้าก็มองหาอยู่นึกว่าไม่มาทำงาน”
“งานยุ่งมากครับป้า ปลีกตัวมาไม่ได้เลย”
“วันนี้มีผัดมะเขือที่น้องตอยชอบด้วยนะ เดี๋ยวป้าเก็บไว้ให้”
“กินได้ไหมเนี่ย เหลือแต่ไก่แล้ว เดี๋ยวก็เจ็บเท้าอีก เดี๋ยวป้าทำให้ใหม่ กินอะไรดี”
ฯลฯ
หลายประโยคแห่งมิตรภาพในอดีตย้อนมาให้นึกถึง
ผมทำงานที่โรงงานปทุมฯ นี้มาสิบสามจะเข้าสิบสี่ปีละ ตั้งแต่เข้างานมาวันแรกก็เจอพวกป้าๆ ที่โรงอาหารละ สมาชิกที่เป็นลูกมืออาจจะมีสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันบ้างตามกาลเวลา แต่สามประสาน ป้าตุ๊ก ป้าจิน และป้านึก นั้นยังคงจับกลุ่มกันสร้างความอร่อยให้พวกเราอย่างเหนียวแน่น
มื้อนี้ราคา 30 บาทถ้วน
กระเพราหมูสับราดข้าวพูนๆ ราคา 30 บาท
ผัดมะเขือหมูสับถุงใหญ่อภินันทนาการจากป้า
น้ำเปล่าเย็นไม่อั้นจากตู้ในโรงอาหาร
ถ้าถามว่าราคามิตรภาพระหว่างผมกับพวกป้าๆ นั้นมันราคาเท่าไหร่?
“ประเมินค่าไม่ได้”
2
ผมคงตอบแบบไม่คิดไปอย่างนั้น
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
  • 13

    ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
    โฆษณา