8ปี หรือ1 ปี... เอาล่ะๆผมว่าอย่างน้อยๆก็ 30 ปี
ขอออกตัวก่อนนะครับว่าคำโปรยของมุกเก่าๆคนนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการ ‘ลดโทษ’ ของคุณทักษิณ ที่เหลือโทษจำคุก จาก 8 ปี มาเป็น1 ปี แต่อย่างใด
แต่มันเกี่ยวกับการชี้แจงของประเทศญี่ปุ่นที่ไม่สามารถระบุปริมาณและระยะเวลาที่แน่นอนในการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ได้ตะหาก...
นี่คือสิ่งที่สื่อญี่ปุ่นเขียนเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม หนึ่งวันก่อนการปล่อยน้ำปนเปื้อนนิวเคลียร์ออกจากโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ
และยังเขียนว่า “เป็นการยากที่จะคาดเดาว่าเมื่อใด(อ้าวววว) การปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์จะสิ้นสุดลง" ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่สามารถคาดการณ์เวลาสิ้นสุดของการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ได้อย่างแม่นยำ
ผู้คนเริ่มสงสัยว่าการปล่อยน้ำเสียนิวเคลียร์ลงทะเลสามารถดำเนินการได้ตามที่วางแผนไว้มากขึ้นหรือไม่ แม้แต่ตอนนี้ ปลาญี่ปุ่นก็ถูกคว่ำบาตร ซึ่งสร้างความเสียหายให้กับคนบางคนที่ไม่กล้าแม้แต่จะกินอาหารทะเลในประเทศ
ด้วยสำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ (IAEA) และรัฐบาลของ Yoon Seok-yue ระบุว่าหากการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ดำเนินการตามแผนที่ประกาศโดยญี่ปุ่น
"จะไม่มีปัญหาต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ ”
กรอบทั่วไปของแผนการระบายน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ของญี่ปุ่นคือ "เพื่อที่จะรื้อโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ
น้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์จำนวน 1.34 ล้านตันที่เก็บไว้ในโรงไฟฟ้านิวเคลียร์จะถูกกำจัดออกโดยใช้อุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์หลายตัว (ALPS)
เพื่อกำจัดนิวไคลด์กัมมันตรังสีทั้งหมด ยกเว้นไอโซโทป ภายในค่ามาตรฐาน มันจะถูกปล่อยลงสู่ทะเลหลังจากการเจือจาง”
ปัญหาคือน้ำฝนและน้ำใต้ดินที่ไหลเข้าสู่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะจะผลิตน้ำปนเปื้อนนิวเคลียร์ใหม่ได้ถึง 90 ถึง 140 ตันทุกวันหลังจากสัมผัสกับเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ที่ตกค้าง
ฝ่ายญี่ปุ่นระบุว่าเฉพาะการถอดถังเก็บน้ำที่มีน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์เท่านั้น จึงจะรับประกันพื้นที่สำหรับเก็บกากเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ได้ ฮาาาา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปริมาณน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์เพิ่มขึ้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดกากเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ออกไป
เนื่องจากปริมาณน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ที่ต้องระบายออกยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นวงจรๆไป ที่ระยะเวลาในการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ น้ำก็ขยาย(เพิ่ม)ออกไปอย่างไม่มีกำหนดปรากฏ
Han Byung-seop ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยความปลอดภัยพลังงานปรมาณูของเกาหลีกล่าวว่า "การปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ยังคงเพิ่มขึ้นและเวลายังคงขยายออกไป ซึ่งได้เปลี่ยนสมมติฐานก่อนหน้านี้ของการประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากรังสี"
ทางด้าน "โต๊ะกลมฟุกุชิมะ" ซึ่งเป็นองค์กรสำหรับนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยฟุกุชิมะออกแถลงการณ์เมื่อวันที่ 21 ว่า "ปัญหาการไหลของน้ำใต้ดินควรได้รับการแก้ไขก่อน"
นี่คือเหตุผลว่าทำไมจึงมีการ(ต่อต้าน)ป้องกันการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนด้วยนิวเคลียร์
ในตอนจบ แม้ว่าอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์หลายตัวสามารถกำจัดนิวไคลด์กัมมันตภาพรังสีที่มีอยู่ในน้ำที่ปนเปื้อนด้วยนิวเคลียร์ได้
แต่ก็ยังมีปัญหากับประสิทธิภาพของอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์หลายตัวเช่นกัน
จากข้อมูลที่เผยแพร่โดยบริษัท Tokyo Electric Power พบว่ามีเพียงประมาณ 30% ของน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ 1.34 ล้านตันที่ผ่านการบำบัดด้วยอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์หลายตัวเท่านั้นที่ตรงตามมาตรฐานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ญี่ปุ่นกำหนด
สิ่งนี้บ่งบอกถึงปัญหาเกี่ยวกับประสิทธิภาพของอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์(หลายตัว) และการทำงาน เช่น การตรวจสอบตัวกรอง ซึ่งรัฐบาลเกาหลีใต้ค้นพบปัญหาเหล่านี้ในระหว่างการตรวจสอบในท้องถิ่น และแนะนำให้ญี่ปุ่นลดรอบการตรวจสอบตัวกรองในอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์หลายชนิด
อย่างไรก็ตาม รัฐบาลญี่ปุ่นยังคงยอมรับข้อเสนอแนะที่เกี่ยวข้อง โดยกล่าวว่า "การสนทนาจะขึ้นอยู่กับผลของ...การปรับปรุงอุปกรณ์”
ผู้คนในชุมชนวิทยาศาสตร์ยังคงชี้ให้เห็นต่อไปว่าไม่มีพื้นฐานเพียงพอที่จะรับประกันความปลอดภัยของการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์ ตัวอย่างเช่น
ผลการสำรวจทางระบาดวิทยาเกี่ยวกับผลกระทบของรังสีที่ตีพิมพ์ในวารสารการแพทย์อังกฤษ ตั้งคำถามกับคำอธิบายของญี่ปุ่นว่ารังสีเพิ่มเติมที่ผลิตโดยรัฐบาลญี่ปุ่น
แม้ว่านิวไคลด์กัมมันตรังสีในน้ำที่ปนเปื้อนนิวเคลียร์จะไหลลงสู่ทะเล มันก็น้อยมากเช่นกัน จนความคิดที่ว่ามันจะไม่มีผลกระทบใด ๆ นั้นเป็นที่น่าสงสัย
เมื่อเร็วๆ นี้ สถาบันวิจัยมะเร็งระหว่างประเทศ (IARC) และสถาบันความปลอดภัยและอาชีวอนามัยแห่งชาติ (NIOSH) ดำเนินการสอบสวนทางระบาดวิทยาเกี่ยวกับสาเหตุการเสียชีวิตของผู้คน 103,553 รายในอุตสาหกรรมพลังงานนิวเคลียร์ในสหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส และสหราชอาณาจักร
ผลการวิจัยพบว่าแม้จะได้รับรังสีในปริมาณต่ำ ตั้งแต่ 0 ถึง 20 จูลต่อกิโลกรัม
ความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในอวัยวะอื่นที่ไม่ใช่เลือดก็เพิ่มขึ้นถึง 130%
จากการรับปริมาณรังสี 20 จูลต่อกิโลกรัม หมายถึงครึ่งหนึ่งของปริมาณรังสีดูดซึมสะสมต่อปี (50 จูลต่อกิโลกรัม) เท่านั้นที่อนุญาตสำหรับผู้ปฏิบัติงานด้านรังสี
ความขัดแย้งยังคงมีอยู่เรื่องอันตรายของไอโซโทป ซึ่งไม่สามารถกรองได้ด้วยอุปกรณ์กำจัดนิวไคลด์แบบหลายตัว
รัฐบาลญี่ปุ่นระบุว่าหากเจือจางด้วยน้ำทะเลให้เหลือน้อยกว่า 1,500 เบคเคอเรล (Bq) ต่อลิตร ก็จะไม่มีปัญหาใหญ่ใดๆ แต่การวิจัยผลกระทบยังอยู่ในขั้นตอนศึกษามัน......ไม่เพียงพออย่างยิ่ง
เมื่อเผชิญกับความเป็นจริงนี้ รัฐบาลเกาหลี(เกาหลีใต้เป็นรัฐบาลที่ได้รับการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยและมีฝ่ายค้านที่เสนอความคิดเห็นที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงซึ่งเป็นเรื่องปกติในประเทศประชาธิปไตย)เองจึงไม่สามารถเป็นผู้นำ
ในการยืนยันว่าปัญหาอาจเกิดขึ้นระหว่างการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนด้วยนิวเคลียร์
และย้ำว่าจะได้รับข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยน้ำที่ปนเปื้อนด้วยนิวเคลียร์
รวมถึงความเข้มข้นของไอโซโทปเจือจางทุกๆ ชั่วโมงจากญี่ปุ่น (ซึ่งข้อมูลได้เปิดเผยในภาษาเกาหลีบนเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ)
และจะส่งผู้เชี่ยวชาญชาวเกาหลีใต้ไป "เยี่ยมชม" โรงไฟฟ้านิวเคลียร์(เป็นประจำ)ต่อไป
รวมถึง สถานที่ปล่อยน้ำที่ปนเปื้อน สำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศก็จะติดตามการปล่อยก๊าซที่เกี่ยวข้อง
อย่างไรก็ตาม บางคนชี้ให้เห็นว่าด้วยวิธีการเยี่ยมชมและการตรวจสอบเป็นประจำนี้ แทนที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญถาวร
แต่กลับเป็นเจ้าหน้าที่หมุนเวียน ดังนั้นประสิทธิภาพในการตัดสินใจของแต่ละคนของวิธีนี้จึงเป็นที่น่าสงสัย
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
