ตอนที่ 11: วาระจิต
คุณเชื่อในเรื่องปาฏิหาริย์ หรือเหตุการณ์เหนือธรรมชาติมั้ยครับ? ผมเองก็ไม่เชื่อครับ อย่างน้อยๆ ก็ ณ ตอนนั้น
อย่างที่ผมเล่าถึงความปรารถนาในพระสัมมาสัมโพธิญาณเมื่อตอนที่แล้ว ณ ตอนนั้นผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย เก็บงำไว้คนเดียวตลอดมา จนมีบางครั้งตอนเรียนมัธยมผมฝันถึงเรื่องนี้ติดต่อกันเป็นเดือนๆ และพอมาเข้าคอร์สมันก็กลับมาฝันอีกครั้ง ทั้งๆ ที่ผ่านมาหลายปี
คอร์สอานาปานสติที่ค่ายลูกเสือ จะมีพระอาจารย์อีกท่านหนึ่ง ที่ท่านจะมานำพวกเราปฏิบัติธรรม พระอาจารย์ท่านนี้อยู่สวนโมกข์มานานมากๆ ตั้งแต่สมัยที่ท่านอาจารย์พุทธทาสยังมีชีวิตอยู่ แถมท่านยังเป็นพระอุปัฏฐาก ที่อยู่ดูแลใกล้ชิดท่านพุทธทาสจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต
มีอยู่เช้าวันนึง พระอาจารย์ท่านนี้ได้นำคณะพระที่เข้าร่วมคอร์สออกไปรับบิณฑบาตที่โรงครัว เสร็จแล้วก็กลับมานั่งฉันที่ลานทรายค่ายลูกเสือ แล้วท่านก็เล่าถึงที่มาที่ไปของคอร์สอานาปานสติให้พวกเราฟัง
แต่ผมเอง ณ ตอนนั้นจิตใจไม่ได้จดจ่อกับสิ่งที่พระอาจารย์ท่านกำลังพูดเลยสักนิดเดียว ในใจมัวแต่คิดถึงความฝันแปลกประหลาดที่หวนกลับมาอีกครั้ง แล้วก็นึกถึงสิ่งที่ตัวเองปราถนาถึงการเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต คิดวนไปวนมาอยู่แบบนี้ โดยไม่ได้ฟังพระอาจารย์เลย จนสักพักพระอาจารย์ก็กล่าวมาถึงว่า
"อานาปานสติเนี่ยนะ จุดประสงค์ของมันคือเพื่อให้เรามีสติอยู่กับตนเองตลอดเวลา กายขยับก็รู้ สัมผัสทุกข์หรือสุขอยู่ก็ให้รู้ หรือแม้แต่เวลาจิตใจมันคิดอะไรก็ให้รู้ ไม่เหมือนกับพระบางรูปที่มัวแต่ฝันว่าอยากจะเป็นพระพุทธเจ้า"
ผมถึงกับสะดุ้งตกใจ พอเงยหน้าขึ้นมาจากบาตร พระอาจารย์กำลังจ้องมองผมด้วยแววตาแบบผู้ใหญ่กำลังดุเด็กน้อยที่ซุกซนอยู่
เห้ยยยย พระอาจารย์รู้ได้ไงอ่ะ!?
พอผมรู้ตัว ผมรู้สึกผิดทันทีที่ปล่อยใจให้เผลอไปกับความคิด แล้วตั้งสติให้รับรู้ถึงสิ่งที่พระอาจารย์กำลังพูดอีกครั้ง ความรู้สึก ณ ตอนนั้น เหมือนกับคนเปลือยกาย และถูกจ้องมองด้วยสายตานับพัน มันเป็นอะไรที่น่าอายมากๆ นับตั้งแต่นั้นเวลาอยู่ใกล้พระอาจารย์ทีไร สติอัตโนมัติของผมมันก็คอยระวังความคิดอยู่ตลอดเวลา
หลังจากวันนั้นพระอาจารย์จักรีก็ได้มีโอกาสเล่าประวัติพระอาจารย์ท่านดังกล่าวให้พวกเราได้ฟัง ในช่วงที่เรากำลังดื่มน้ำปานะหลังจากทำวัตรเย็น
เนื่องจากพระอาจารย์ท่านอยู่ดูแลท่านพุทธทาสมาตลอดหลายสิบปี พอท่านพุทธทาสจากไป พระอาจารย์ท่านดังกล่าวก็เลยถึงกับเคว้ง จนปลีกตัวเองขึ้นไปปฏิบัติธรรมในถ้ำแต่เพียงรูปเดียว
หลังจากท่านลงมาข้างล่างแล้ว ปรากฏว่าท่านสามารถรับรู้ถึงความคิดคนอื่นได้ แรกๆ คนทั้งหลายก็นึกว่าท่านคิดไปเอง จนกระทั้งท่านทายความคิดแต่ละคนได้ถูกต้อง ทุกคนจึงตระหนักได้ทันทีว่า การรับรู้วาระจิตของท่านนั้นเป็นของจริง จนในที่สุดพระอาจารย์โพธิ์ท่านเจ้าอาวาสได้กล่าวตักเตือน พระอาจารย์ท่านจึงต้องเงียบๆ ไป ไม่ทักใครแบบนั้นอีก
ผมจะไม่ขอเอ่ยถึงชื่อท่านในเรื่องนี้นะครับ เพราะสิ่งสำคัญที่สุดของพระพุทธศาสนาคือการดับทุกข์เป็นสำคัญ เรื่องอื่นๆ เป็น เพียงแต่ผลพลอยได้ แต่ถ้าใครอยู่ที่สวนโมกข์สักระยะนึง ก็จะรู้ถึงกิตติศัพท์ของพระอาจารย์ท่านนี้อย่างแน่นอน
อ่านมาถึงตรงจุดนี้ คุณผู้ชมเชื่อในเรื่องอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ หรือปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติบ้างมั้ยครับ ผมตอบเลยว่าผมเองก็ไม่เชื่อเหมือนกัน ผมมองว่ามันเป็นเรื่องนิทานหลอกเด็กงมงายของคนโบราณ แต่หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ความคิดผมก็เปลี่ยนไปในทันทีครับ
ขอขอบคุณที่ติดตามรับชมจนจบ แล้วพบกันใหม่ในตอนหน้า
สวัสดีครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
