大舅个孫 Dà jiù gè sūn ตั่วกู๋ไก่ซุง/หลานรักของลุง
ลุง พี่ชายของแม่ หรือ 大舅 Dà jiù อาตั่วกู๋ มีชื่อจีนว่า อาบัก แซ่อั๊ง 洪亞木 Hóngyàmù พื้นเพเป็นคน ต.แป๊ะถะ 白塔 Bái tǎ อ.เก๊กตัง 揭東 Jiē dōng จ.เก๊กเอี้ย 揭陽 Jiēyáng อาหวั่วม่า 外嫲 Wài ma กับ อาหวั่วกง 外公 Wàigōng พาอพยพหนีความอดอยากจากบ้านเกิดมา พร้อม หยี่ กู๋ 二舅 Èr jiù มาตั้งรกรากในสยาม หรือ เสี่ยมล้อ 暹罗 Xiān luó
มาถึงเมืองไทย ไท่กก 泰国 Tàiguó ได้ไม่นาน อาหวั่วกง ก็มาเสียไปตั้งแต่ยังหนุ่ม ตอนนั้นอาหวั่วม่า ลำบากมากแต่ดีที่มาเจอ อาหวั่วกงอีกคนที่เมืองไทย ก่อนมี อาแหมะ 妈妈 Māmā และ โซ้ย กู๋ 细舅 Xì jiù รวมลูกๆพี่น้อง 2+2 คน ถึงจะคนละพ่อ แต่ ตั่วกู๋ หยี่กู๋ อาแหมะ และ โซ้ยกู๋ ก็รักกันราวพี่น้องแท้ๆ
พี่น้องทั้ง 4 และครอบครัวมาอยู่ด้วยกันที่ ซา เอี้ยง หรือ สามย่าน 三養 Sān yǎng สมัยนั้นเรียกจุฬาซอย 5 หลังไฟไหม้ใหญ่ อาแหมะย้ายมาปักหลักเปิดร้านเสริมสวย หรือ เตี่ยงหม่อโผ่ว ที่หลังตลาดสวนหลวง หรือ ซวง ล้วง ตัก หลัก เอ๋า 萱銮噠叻后 Xuān luán dā lè hòu ชุมชนคนแต้จิ๋ว 潮州人 Cháozhōu rén เตี่ย จิว นั้ง ย่านปทุมวัน
หยี่กู๋กับโซ้ยกู๋ ย้ายไปย่านสะพานควาย หรือ หงู่กี๊-ออ 牛橋 Niú qiáo ขาย เย็นตาโฟ หรือ เยียงเต่าหู่ 釀豆腐 Niàng dòufu ทั้งสองคน มีเพียงพี่ใหญ่คืออาตั่วกู๋ ครอบครัวเดียวที่ย้ายออกต่างจังหวัด คือ จ.สระบุรี หรือ ปั๊ก เพียว 北标 Běi biāo เปิดเป็นร้านตัดผมชายชื่อ คิงส์ บาร์เบอร์ ที่เป็นตำนานบาร์เบอร์ของจังหวัด ข้างโรงแรมแสนสุข ริมถนนพหลโยธิน ใกล้จุดตัดทางรถไฟ กลางเมืองสระบุรี
ป้ายร้าน คิงส์ ตำนานร้านบาร์เบอร์ แห่งเมืองปากเพรียว สระบุรี ถอดแขวนเก็บไว้ที่บ้านใหม่ของอาตั่วกู๋หลังย้ายจากตัวเมืองสระบุรี ออกมานอกตัวเมือง
ที่นั่น..ผู้คนจะเรียกอาตั่วกู๋ว่า แป๊ะคิง ก็คงมาจากชื่อร้านบาร์เบอร์นั่นเอง อาตั่วกู๋ เป็นคนตัวสูงใหญ่ ค่อนข้างดุและเจ้าระเบียบ อาจเพราะมีลูกสาว 3 คน สามใบเถา โตกว่าผู้เขียน ไม่มีลูกชาย และเนื่องจากตั่วกู๋ค่อนข้างสนิทกับอาแหมะ จึงรักและเอ็นดูผู้เขียนซึ่งเป็นลูกชายคนโตของอาแหมะ สมัยเรียนประถมผู้เขียนจะมาอยู่บ้านอาตั่วกู๋ทุกปิดเทอมใหญ่ ทำให้มีสังคมเพื่อนฝูงที่ตัวเมืองสระบุรีนี้ด้วย มีเรื่องราวสนุกสนานมากมาย มีโอกาสจะมาเขียนเล่าให้ฟังแบบยาวๆ
อาลั้น หลานรักของอาตั่วกู๋ ในวัยประถม อาแหมะจะมารับส่งทุกปิดเทอมใหญ่ ให้มาอยู่ในการดูแลของตั่วกู๋ที่สระบุรี ทำให้มีสังคมเพื่อนเพิ่มขึ้นจากสังคมแถวบ้านและโรงเรียน
ช่วงที่อยู่บ้านตั่วกู๋ จะมีวีรกรรมสุดดื้อที่ ตั่วกิ๋ม 大妗 Dà jìn เล่าให้ฟังว่า เวลาจะกินข้าวในทุกมื้อ ต้องมีน้ำส้มกรีนสปอต หรือไบเล่ย์ มาวางข้างๆก่อน ถึงจะยอมกินข้าว ฮ่าๆโอว..ไม่นะ สุดแสบจริงเลยอาลั้น
พวกเราต้องมาเชงเม้ง 清明 Qīngmíng ไหว้อาหวั่วม่าทุกปีที่สระบุรี โดยจะมีรถกุดัง คือรถบรรทุกหกล้อเล็ก ตัวบรรทุกทำด้วยไม้ มีคอกกั้นหลังคาผ้าใบ มารับแต่ละบ้านตั้งแต่ 6 โมงเช้า ผู้เขียนจะรู้สึกตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับเพราะกลัวตื่นไม่ทัน ดีใจที่จะได้เจอบรรดาอากู๋อากิ๋ม กับลูกพี่ลูกน้องที่วัยไล่เลี่ยกันทั้งชายหญิง
รถจะเริ่มรับจากบ้านผู้เขียนที่สวนหลวง ไปรับอาเจ็กหั่ง 阿叔 Ā shū ที่สนามเป้า เช้งป้า 槍吧 Qiāng ba อาโซ้ยกู๋กับอาหยี่กู๋ ที่สะพานควาย แล้วจึงบ่ายหน้าไป สุสานวิสุทธิมรรคคีรี แป๊ะฮุ้งเต่าซัว 白雲道山 Báiyún dào shān หินกอง อ.หนองแค จ.สระบุรี พอไหว้เสร็จจึงมาสังสรรค์รับประทานอาหารกันที่บ้านอาตั่วกู๋ในตัวเมืองสระบุรี
พวกผู้ใหญ่จะพูดคุยดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ส่วนพวกเราเด็กๆก็ตั้งความหวังไว้ทุกครั้งว่า ตอนขากลับจะได้แวะเที่ยวน้ำตกมวกเหล็ก ซึ่งตอนนั้นเหล่าแก๊งเด็กเรียกหมวกเหล็ก พวกผู้ใหญ่ก็จะบอกว่าเดี๋ยวไป แต่สุดท้ายลงเอยเหมือนทุกครั้งคือ ติดลมกันจนบ่ายคล้อย ต้องเดินทางกลับกรุงเทพ อาโซ้ยกู๋กับหยี่กู๋ก็กรึ่มจนหน้าแดง หลับไหลไปในรถ กว่าจะตระเวนส่งทีละบ้านก็เย็นใกล้ค่ำ
พอย่างเข้าช่วงวัยรุ่นวัยมัธยมต้นก็เริ่มไม่ค่อยได้มา จนเข้าสู่วัยหนุ่มก็มีมาเยี่ยมเยียนครอบครัวอาตั่วกู๋บ้าง และถ้ามาแล้วไม่อยู่ที่ร้าน อาตั่วกิ๋มจะรีบไปตามตั่วกู๋ที่ตลาดใน แกจะรีบเดินกลับมาทันที ด้วยรอยยิ้มและพูดคุยกับผู้เขียนด้วยความดีใจ พาไปกินข้าวตามร้านดังๆในสระบุรี เช่น ร้านคนเห็น ร้านสุกี้นกน้อย ฯลฯ และจะถามด้วยความห่วงใยทุกครั้งว่า เมื่อไรจะแต่งงาน ซึ่งเป็นคำถามแรกๆเสมอ
มีครั้งหนึ่งในวัยทำงาน เมื่อมีคิวเดินสายมาจัดดิสเพลย์ภาคกลาง แน่นอนต้องมีเมืองปากเพรียวอยู่ในรายการ ผู้เขียนแวะมาหาอาตั่วกู๋ที่บ้านก่อน แล้วยืมจักรยานแม่บ้านคันเดิมที่ผู้เขียนคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็กๆ ขี่ไปจัดร้านต่างๆในลิสต์ เจ้าของร้านตกใจนึกว่าขี่มาจากกรุงเทพ อิอิ มีตำนานที่ผู้เขียนขี่จักรยานคนเดียวจากบ้านที่ตลาดสวนหลวงมาบ้านตั่วกู๋ที่สระบุรี ขณะเรียนอยู่ประถมปลาย ในเรื่องความใฝ่ฝันและวีรกรรมในวัยเด็กฯ >>https://www.blockdit.com/posts/618e59e53a4c040f6e116541
อาตั่วกู๋จากไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ด้วยวัยแปดสิบเศษ ได้ไปอยู่พร้อมหน้าสี่คนพี่น้องเรียบร้อยแล้ว อาแหมะ อาโซ้ยกู๋ หยี่กู๋ และอาตั่วกู๋ ต่อ ที เต้ง 在天堂 Zài tiāntáng คงเฝ้ามองพวกลูกๆหลานๆอยู่บนท้องฟ้า☁️ มีรอยยิ้ม😊และแววตาที่เปี่ยมล้นด้วยความรัก❤️ความอบอุ่น ให้พวกเรามีพลังกาย💪พลังใจไว้ต่อสู้กับชีวิตเหมือนพวกท่าน🙏
อาลั้นเด็กหลังตลาด/เตี่ยงหม่อโผ่วตาโปวเกี้ย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
