26 ธ.ค. 2024 เวลา 04:04 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 4: เบาะแสในเงามืด

ฉาก:
สถานีตำรวจ นักสืบกฤษณ์และทีมของเขากำลังประชุมเรื่องเบาะแสที่ได้จากการตรวจสอบสีหมึกในที่เกิดเหตุ ขณะเดียวกัน นลินก็ได้รับคำเชิญให้กลับมาที่สถานีเพื่อพูดคุยเพิ่มเติม
---
บทสนทนาที่สถานีตำรวจ:
กฤษณ์: (พลิกเอกสารในแฟ้มคดี) "เราเพิ่งได้ผลการวิเคราะห์จากห้องปฏิบัติการ สีหมึกที่เจอในที่เกิดเหตุเป็นหมึกพิเศษสำหรับนักวาดการ์ตูนมืออาชีพ มีจำหน่ายแค่ในร้านเฉพาะทางเท่านั้น"
ตำรวจผู้ช่วย: "คุณนลินใช้อุปกรณ์แบบนี้ในการวาดภาพใช่ไหมครับ?"
นลิน: (พยักหน้าเล็กน้อย) "ใช่ค่ะ แต่หมึกแบบนี้ก็ไม่ได้มีแค่ฉันที่ใช้ คนอื่นก็สามารถซื้อได้เหมือนกัน"
กฤษณ์: (มองตรงไปที่เธอ) "คุณช่วยบอกได้ไหมว่าคุณเคยให้ใครยืมหรือมอบหมึกเหล่านี้ให้ใครบ้าง?"
นลิน: (คิดสักครู่) "ไม่เคยค่ะ ฉันเก็บของพวกนี้ไว้ในห้องทำงาน และไม่ได้อนุญาตให้ใครแตะต้อง... แต่ว่า..."
กฤษณ์: "แต่ว่าอะไรครับ?"
นลิน: (ลังเล) "เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ฉันเคยมีแฟนคลับคนหนึ่งมาขอลายเซ็นที่บ้าน ฉันไม่ได้ระวังตอนที่เขาเดินดูของในสตูดิโอ... เขาอาจเห็นหรือหยิบอะไรไป"
---
ฉากแฟลชแบ็ก:
(นลินเล่าเหตุการณ์เกี่ยวกับแฟนคลับคนนั้น)
นลิน: "เขาชื่อธีรัช บอกว่าเป็นแฟนการ์ตูนตัวยงของฉัน เขามีท่าทีสุภาพ และดูไม่เหมือนคนอันตราย... แต่ตอนที่ฉันหันหลังกลับไปหยิบหนังสือให้ เขาเดินสำรวจรอบ ๆ สตูดิโอเหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง"
กฤษณ์: "คุณมีข้อมูลติดต่อของเขาหรือเปล่า?"
นลิน: "ฉันจำได้ว่าเขาเคยส่งข้อความมาหาฉันในโซเชียลมีเดีย บางทีฉันอาจจะหาบัญชีของเขาเจอ"
กฤษณ์: "ถ้าอย่างนั้น ช่วยส่งข้อมูลให้เราตรวจสอบด้วย เราจะตามรอยเขา"
---
ฉาก:
หลังจากการสนทนา นลินกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ เธอพยายามค้นหาข้อมูลในโซเชียลมีเดียของธีรัช แต่กลับพบว่าเขาลบบัญชีของเขาไปแล้ว
บทสนทนา (ภายในใจ):
นลิน: (คิด) "ทำไมเขาถึงหายตัวไปแบบนี้... หรือว่าเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังจริง ๆ?"
---
ฉากเปลี่ยน:
ในขณะเดียวกัน นักสืบกฤษณ์ได้ข้อมูลใหม่จากทีมสืบสวนเกี่ยวกับธีรัช
ตำรวจผู้ช่วย: "หัวหน้า เราค้นประวัติของธีรัชเจอแล้วครับ เขาเคยเป็นนักวาดการ์ตูนสมัครเล่นมาก่อน แต่ดูเหมือนเขาจะถูกปฏิเสธจากสำนักพิมพ์หลายแห่ง รวมถึงของคุณนลินด้วย"
กฤษณ์: (ขมวดคิ้ว) "หมายความว่าเขาอาจมีแรงจูงใจส่วนตัวที่เกี่ยวข้องกับเธอ..."
ตำรวจผู้ช่วย: "ใช่ครับ และเรายังพบว่าธีรัชเคยมีประวัติการรักษาในโรงพยาบาลจิตเวชเมื่อสองปีก่อนด้วย"
กฤษณ์: "ถ้าอย่างนั้น รีบตามตัวเขามาให้ได้ ก่อนที่เขาจะก่อเหตุอีกครั้ง"
---
ฉาก:
คืนนั้น นลินได้รับโทรศัพท์ลึกลับอีกครั้ง
เสียงปลายสาย: (เสียงเย็นชา) "คุณคงเริ่มรู้แล้วว่าผมเป็นใคร แต่คุณไม่มีวันหยุดผมได้... เงานั้นอยู่ในตัวคุณเอง"
นลิน: (เสียงสั่น) "คุณต้องการอะไรจากฉัน?!"
เสียงปลายสาย: "แค่เฝ้าดูสิ่งที่ผมสร้าง... มันเป็นผลงานร่วมกันของเรา ไม่ใช่เหรอ?"
(สายถูกตัดไป ทิ้งให้นลินนั่งตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว)
---
ฉากจบตอน:
นักสืบกฤษณ์และทีมงานเดินทางไปยังที่อยู่ล่าสุดของธีรัชตามข้อมูลที่สืบได้ แต่พบเพียงห้องที่รกร้าง และภาพร่างการ์ตูนที่มีลักษณะคล้ายผลงานของนลินวางอยู่บนโต๊ะ
ตำรวจผู้ช่วย: "ดูนี่สิครับ... เหมือนธีรัชกำลังเลียนแบบการ์ตูนของคุณนลินทุกอย่างเลย"
กฤษณ์: (หยิบภาพขึ้นมาดู) "นี่มันเหมือนแผนที่... หรือว่าเขากำลังบอกเราว่าที่ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น?"
(ภาพตัดจบที่แผนที่ในมือของกฤษณ์ ซึ่งมีสัญลักษณ์แปลก ๆ บ่งบอกถึงสถานที่ใหม่)
---
ปมสำคัญในตอนที่ 4:
1. นลินเผยเบาะแสเกี่ยวกับธีรัช แฟนคลับที่เคยเข้ามาในบ้านของเธอ
2. ธีรัชเคยถูกปฏิเสธจากวงการวาดการ์ตูน รวมถึงมีประวัติการรักษาทางจิต
3. โทรศัพท์ลึกลับยังคงย้ำถึงการเกี่ยวโยงระหว่างนลินและฆาตกร
4. นักสืบพบแผนที่ที่อาจเป็นคำใบ้ถึงเหตุการณ์ถัดไป

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา