ตอนที่ 8: เงาในอดีต
ฉาก:
กลางคืนในบ้านของนลิน หลังจากพบข้อความลึกลับในสมุดสเก็ตช์ เธอนั่งพยายามปะติดปะต่อเรื่องราว ขณะเดียวกัน กฤษณ์ยังคงค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเงื่อนงำที่พบในสตูดิโอร้าง
---
บทสนทนาที่บ้านของนลิน:
นลิน: (มองสมุดสเก็ตช์ในมือ) "เงา... ตัวตนที่ซ่อนอยู่... หมายความว่ายังไงกันแน่?"
(เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหากฤษณ์)
กฤษณ์: (รับสาย) "คุณนลิน? มีอะไรด่วนหรือเปล่า?"
นลิน: "ฉันเจออะไรบางอย่างในสมุดสเก็ตช์เก่าของฉันค่ะ มันเป็นข้อความที่ฉันไม่เคยเขียนลงไปมาก่อน"
กฤษณ์: (น้ำเสียงจริงจัง) "ข้อความว่าอะไร?"
นลิน: "'เกมนี้จะจบเมื่อเงาและตัวตนรวมเป็นหนึ่งเดียว' ฉันไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร และที่สำคัญ... ฉันจำไม่ได้ว่าฉันเคยเขียนมันไว้"
กฤษณ์: (นิ่งคิด) "อาจเป็นไปได้ว่ามีใครบางคนแทรกข้อความนี้ไว้ในสมุดของคุณ เราจำเป็นต้องตรวจสอบสมุดสเก็ตช์เล่มนั้น อาจมีร่องรอยอะไรเพิ่มเติม"
นลิน: "ได้ค่ะ ฉันจะเก็บมันไว้ให้คุณดู"
---
ฉาก:
กฤษณ์ตัดสินใจเดินทางไปยังห้องเก็บเอกสารเก่าในสำนักงานตำรวจ เพื่อตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับสตูดิโอร้างและอดีตที่เกี่ยวข้องกับนลิน
บทสนทนาในสำนักงานตำรวจ:
ตำรวจผู้ช่วย: "หัวหน้า นี่เป็นรายงานเกี่ยวกับสตูดิโอเก่าที่เราพูดถึงครับ"
กฤษณ์: "ดี ขอบคุณ แล้วมันเคยมีเหตุการณ์อะไรสำคัญที่เกิดขึ้นที่นั่นไหม?"
ตำรวจผู้ช่วย: "เท่าที่ดูในเอกสาร สตูดิโอนั้นเคยเป็นสถานที่ถ่ายทำละครเมื่อ 10 ปีก่อน แต่มีเหตุการณ์เพลิงไหม้ครั้งใหญ่และมีคนเสียชีวิตหลายคน"
กฤษณ์: "ใครเป็นคนดูแลสถานที่ในตอนนั้น?"
ตำรวจผู้ช่วย: "เป็นชายชื่อ วศิน วิทยากุล ครับ เขาเป็นเจ้าของสตูดิโอในขณะนั้น"
กฤษณ์: (จดชื่อไว้) "แล้วเขายังมีชีวิตอยู่ไหม?"
ตำรวจผู้ช่วย: "เสียชีวิตในเหตุการณ์เพลิงไหม้ครับ แต่ข้อมูลเพิ่มเติมคือ เขาเคยเป็นผู้กำกับการ์ตูนอนิเมชั่นที่มีชื่อเสียงมาก่อน"
กฤษณ์: "ผู้กำกับการ์ตูน... บางทีมันอาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการ์ตูนของนลิน"
---
ฉาก:
ขณะที่กฤษณ์กำลังหาข้อมูลเพิ่มเติม นลินพบว่าตัวเองเริ่มระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่เธอเกือบลืมไป เธอนึกถึงชายคนหนึ่งที่เคยให้คำแนะนำเกี่ยวกับการสร้างตัวละคร
บทสนทนาของนลิน (คิดถึงอดีต):
นลิน: (พึมพำ) "วศิน... ชื่อนี้... ฉันเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน?"
(เธอระลึกถึงช่วงเวลาที่เธอเป็นนักวาดมือใหม่ มีชายวัยกลางคนที่ช่วยแนะนำเธอเกี่ยวกับการพัฒนาตัวละครในงาน)
ชายลึกลับในอดีต: (น้ำเสียงใจดี) "เงาที่คุณวาด ไม่ใช่แค่ส่วนหนึ่งของตัวละคร มันคือสิ่งที่บ่งบอกตัวตนลึก ๆ ของคุณเอง"
นลิน (ในความทรงจำ): "ตัวตนลึก ๆ... หมายความว่ายังไงคะ?"
ชายลึกลับ: "ถ้าคุณเข้าใจมันจริง ๆ คุณจะเห็นว่ามันเป็นมากกว่าภาพในกระดาษ"
(ภาพในความทรงจำเริ่มเลือนราง แต่นลินเริ่มแน่ใจว่า ชายคนนี้อาจเป็นกุญแจสำคัญในปริศนา)
---
ฉาก:
กฤษณ์กลับมาที่บ้านของนลิน พร้อมเอกสารเกี่ยวกับสตูดิโอร้างและข้อมูลของ วศิน วิทยากุล
บทสนทนา:
กฤษณ์: (ยื่นเอกสารให้) "นี่คือข้อมูลของวศิน วิทยากุล เขาเคยเป็นเจ้าของสตูดิโอร้างที่เราพบเมื่อวาน และยังเคยเป็นผู้กำกับการ์ตูน"
นลิน: (เบิกตากว้าง) "ฉันจำได้แล้ว! เขาเคยเป็นคนที่ให้คำแนะนำฉันตอนเริ่มวาดการ์ตูนแรก ๆ เขาพูดถึงเรื่องเงาและตัวตน... เหมือนกับที่เกิดขึ้นตอนนี้"
กฤษณ์: "แสดงว่าเขาอาจมีอิทธิพลกับงานของคุณมาก แต่เขาเสียชีวิตไปแล้วในเหตุการณ์เพลิงไหม้ คุณคิดว่ามันจะเชื่อมโยงกับปัจจุบันได้ยังไง?"
นลิน: "ฉันไม่รู้... แต่ฉันมั่นใจว่าใครก็ตามที่กำลังทำเรื่องนี้ ต้องรู้จักวศิน และอาจเกี่ยวข้องกับอดีตของฉัน"
---
ฉาก:
กลางดึก ขณะที่นลินและกฤษณ์ยังคงสนทนา เสียงข้อความดังขึ้นในโทรศัพท์ของนลิน เธอเปิดดูและพบข้อความใหม่จากหมายเลขที่ไม่รู้จัก
ข้อความ:
"คุณจำได้หรือยังว่าใครเป็นคนช่วยให้คุณเริ่มต้น? เงาของเขายังอยู่ที่นี่... และเขาอยากพบคุณอีกครั้ง"
นลิน: (เสียงสั่น) "มันหมายความว่ายังไง? เขากำลังพูดถึงวศิน?"
กฤษณ์: (มองข้อความด้วยความสงสัย) "หรือบางที ฆาตกรกำลังพยายามทำให้คุณคิดถึงอดีต... เพื่อพาคุณกลับไปยังจุดเริ่มต้น"
---
ฉากจบตอน:
ภาพตัดไปที่ชายลึกลับในเงามืด เขากำลังนั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยภาพถ่ายของนลินและภาพวาดจากการ์ตูนของเธอ บนโต๊ะมีสมุดสเก็ตช์เก่าและข้อความที่เขียนด้วยลายมือว่า
"เกมนี้จะจบลงในที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้น"
---
ปมสำคัญในตอนที่ 8:
1. นลินเริ่มระลึกถึงความสัมพันธ์กับ วศิน วิทยากุล ผู้เคยมีบทบาทในชีวิตการวาดการ์ตูนของเธอ
2. กฤษณ์ค้นพบข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์เพลิงไหม้ในอดีต ซึ่งอาจเป็นกุญแจสำคัญในคดีนี้
3. ข้อความลึกลับที่ส่งถึงนลินเพิ่มความกดดัน และดูเหมือนฆาตกรต้องการพาเธอกลับไปยัง "จุดเริ่มต้น" ของทุกสิ่ง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
