ตอนที่ 10: เส้นทางของเงา
ฉาก:
หลังจากพบภาพเงาของนลินในวัยเด็กแขวนไว้ที่ประตูบ้านเก่า นลินและกฤษณ์กลับมาที่สำนักงานของเขา พวกเขาตัดสินใจวางแผนสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อความและรูปภาพลึกลับนี้
---
บทสนทนาในสำนักงานของกฤษณ์:
กฤษณ์: (วางภาพเงาบนโต๊ะ) "รูปนี้เป็นการสื่อสารโดยตรงจากฆาตกร... แต่เรายังไม่รู้ว่ามันต้องการสื่อถึงอะไร"
นลิน: (มองภาพด้วยความหวาดระแวง) "เขาเหมือนจะรู้จักฉันดีมากกว่าที่ฉันรู้จักตัวเองด้วยซ้ำ มันน่ากลัวนะคะ"
กฤษณ์: "เราไม่ควรให้ความกลัวคุมเรา ข้อความในภาพนี้คือกุญแจสำคัญ คุณจำได้ไหมว่าเคยมีเหตุการณ์อะไรที่เกี่ยวข้องกับการนั่งวาดภาพแบบนี้ในวัยเด็ก?"
นลิน: (นิ่งคิด) "ฉันจำได้ว่าตอนเด็ก ฉันชอบนั่งวาดภาพในห้องใต้หลังคาเกือบทุกวัน พ่อมักจะเรียกฉันลงมากินข้าว แต่มีอยู่วันหนึ่ง... ฉันได้ยินเสียงคนเดินขึ้นมาข้างบน"
กฤษณ์: (จ้องเธอด้วยความสนใจ) "ใคร?"
นลิน: "ฉันไม่แน่ใจค่ะ ฉันคิดว่าเป็นพ่อหรือแม่ แต่เมื่อเปิดประตูออกไป... ไม่มีใครอยู่เลย"
---
ฉาก:
กฤษณ์นำภาพและข้อความไปวิเคราะห์ เขาติดต่อผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรมเพื่อหาคำตอบเกี่ยวกับพฤติกรรมของฆาตกร
บทสนทนาในสำนักงานกับนักจิตวิทยาอาชญากรรม (ดร.รตี):
กฤษณ์: "คุณคิดว่าข้อความนี้หมายถึงอะไร?"
(เขายื่นข้อความ "เมื่อเงากลายเป็นตัวตน ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบ" ให้ดร.รตี)
ดร.รตี: (ไตร่ตรอง) "ข้อความนี้สื่อถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวตนและเงา มันบ่งบอกถึงการรวมกันของสิ่งที่แยกจากกัน อาจจะเป็นตัวจริงของใครบางคนที่พยายามจะถูกยอมรับ หรือใครบางคนที่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเหยื่อ"
กฤษณ์: "แปลว่า ฆาตกรต้องการให้ตัวเองกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตนลิน?"
ดร.รตี: "ใช่ค่ะ และดูเหมือนเขาจะมีความหลงใหลในตัวตนของเธอในระดับลึก เขาอาจมองว่าเงาคือสิ่งที่สะท้อนความเป็นเธอในแบบที่คนอื่นมองไม่เห็น"
---
ฉาก:
ขณะเดียวกัน นลินกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ แต่พบว่ามีจดหมายถูกเสียบไว้ใต้ประตู
บทสนทนาในอพาร์ตเมนต์ของนลิน (โทรหากฤษณ์):
นลิน: "คุณกฤษณ์! มีจดหมายอีกฉบับถูกส่งมาที่อพาร์ตเมนต์ของฉันค่ะ"
กฤษณ์: (ทางโทรศัพท์) "อย่าเปิดมัน ผมกำลังไปหา"
(เมื่อกฤษณ์มาถึง พวกเขาเปิดจดหมายด้วยกัน พบข้อความว่า:)
"ฉันรู้ว่าคุณจำฉันได้ คุณแค่ลืมมันไป ฉันจะช่วยให้คุณจำได้... อีกไม่นาน"
กฤษณ์: "ฆาตกรกำลังเล่นเกมจิตวิทยา มันพยายามจะทำให้คุณตั้งคำถามกับตัวเอง"
นลิน: "ฉันไม่เข้าใจ... ฉันไม่เคยจำได้ว่ารู้จักใครที่ทำแบบนี้กับฉัน"
---
ฉาก:
กฤษณ์พยายามตามรอยจดหมาย พบว่ามันถูกส่งมาจากพื้นที่ใกล้เคียง แต่ไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะระบุตัวผู้ส่ง
---
ฉากที่สถานีตำรวจ:
ในขณะที่กฤษณ์ตรวจสอบกล้องวงจรปิดบริเวณบ้านของนลินในอดีต เขาพบว่ามีชายคนหนึ่งสวมหมวกและหน้ากากเดินผ่านกล้องในคืนก่อนที่พวกเขาจะไปบ้าน
บทสนทนา:
ตำรวจผู้ช่วย: "ชายคนนี้เดินเข้ามาในพื้นที่ช่วงกลางดึก และหายไปในเวลาประมาณตีสอง ไม่มีร่องรอยเพิ่มเติมครับ"
กฤษณ์: (มองภาพ) "ลักษณะการเดินของเขาดูตั้งใจ... เหมือนเขารู้ว่ามีกล้อง"
ตำรวจผู้ช่วย: "เขาอาจเป็นคนที่ส่งภาพเงาให้กับคุณนลิน"
กฤษณ์: "ใช่ แต่เราต้องหาหลักฐานเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวตนของเขา"
---
ฉาก:
ในคืนเดียวกัน นลินฝันถึงเหตุการณ์ในวัยเด็กอีกครั้ง เธอเห็นตัวเองนั่งวาดภาพในห้องใต้หลังคา แต่ครั้งนี้ เธอได้ยินเสียงชายคนหนึ่งพูดอยู่ข้างหลังเธอ
ชายลึกลับ (ในฝัน): "เงาคือสิ่งที่อยู่ในตัวตนของเธอ จำไว้ นลิน... จำมันไว้"
(เธอตื่นขึ้นมาในความหวาดกลัว และโทรหากฤษณ์ทันที)
บทสนทนาทางโทรศัพท์กลางดึก:
นลิน: "ฉันฝันถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้วค่ะ เขาพูดถึงเงา..."
กฤษณ์: "คุณเริ่มจำอะไรได้หรือยัง?"
นลิน: "ฉันไม่แน่ใจ แต่ความรู้สึกนี้เหมือนกับว่าฉันเคยเจอเขามาก่อน"
---
ฉากจบตอน:
ชายลึกลับปรากฏตัวในห้องเล็ก ๆ อีกครั้ง เขาวาดภาพนลินในวัยเด็ก พร้อมข้อความใต้ภาพว่า
"เมื่อเงาและตัวตนมาบรรจบกัน ความทรงจำที่แท้จริงจะถูกปลดปล่อย"
---
ปมสำคัญในตอนที่ 10:
1. ข้อความใหม่จากฆาตกรยืนยันว่ามันรู้จักนลินอย่างใกล้ชิด และอาจเกี่ยวข้องกับอดีตของเธอ
2. การค้นพบภาพชายลึกลับในกล้องวงจรปิดเป็นเบาะแสสำคัญที่ต้องตามต่อ
3. ความฝันของนลินเปิดเผยว่ามีบางสิ่งในอดีตของเธอที่ถูกเก็บซ่อนไว้ และอาจเป็นกุญแจสำคัญในการไขปริศนา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
