13 ก.พ. เวลา 06:27 • การศึกษา

ทำไมเดือน กุมภาพันธ์ มี 28-29 วัน

1. ต้นกำเนิดจากปฏิทินโรมัน
ในยุคแรก ปฏิทินโรมันดั้งเดิม (Roman Calendar) มีเพียง 10 เดือน (มีนาคม-ธันวาคม) และไม่มีเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์
ต่อมา กษัตริย์นูมา ปอมปิเลียส (Numa Pompilius) แห่งโรมัน (ราว 713 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เพิ่ม เดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ ให้ครบ 12 เดือน
โรมันเชื่อว่า เลขคู่เป็นเลขไม่ดี จึงกำหนดให้หลายเดือนมีจำนวนวันเป็นเลขคี่ เช่น 29 หรือ 31 วัน แต่ต้องทำให้จำนวนวันรวมกันทั้งปีเป็น 355 วัน (ไม่ใช่ 365 วัน)
เดือนกุมภาพันธ์ถูกเลือกให้มี 28 วัน เพื่อให้จำนวนวันรวมกันพอดี และใช้เป็นเดือนที่มีการประกอบพิธีกรรมล้างบาป (Februa)
2. การปรับเป็นปฏิทินจูเลียนและเกรกอเรียน
ในปี 45 ก่อนคริสต์ศักราช จักรพรรดิซีซาร์ (Julius Caesar) แก้ไขปฏิทินเป็น ปฏิทินจูเลียน กำหนดให้ 1 ปีมี 365 วัน และเพิ่ม ปีอธิกสุรทิน (Leap Year) ทุกๆ 4 ปี โดยให้เดือนกุมภาพันธ์มี 29 วันในปีอธิกสุรทิน
ปี ค.ศ. 1582 สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 แก้ปฏิทินใหม่เป็น ปฏิทินเกรกอเรียน (Gregorian Calendar) ที่เราใช้ในปัจจุบัน โดยปรับกฎของ ปีอธิกสุรทิน ให้แม่นยำขึ้น
3. ทำไมต้องมีปีอธิกสุรทิน?
โลกใช้เวลาโคจรรอบดวงอาทิตย์ประมาณ 365.2422 วัน (ไม่ใช่ 365 วันพอดี)
ถ้าไม่มีการเพิ่มวันที่ 29 กุมภาพันธ์ทุกๆ 4 ปี ปฏิทินจะค่อยๆ คลาดเคลื่อนไปจากฤดูกาลจริง
กฎของปีอธิกสุรทินที่ใช้ปัจจุบัน:
ปีที่หาร 4 ลงตัว = เป็นปีอธิกสุรทิน
ยกเว้นปีที่หาร 100 ลงตัว แต่ ต้องหาร 400 ลงตัวด้วยจึงจะเป็นปีอธิกสุรทิน
เช่น ปี 2000 เป็นปีอธิกสุรทิน แต่ปี 1900 ไม่ใช่
สรุป
เดือนกุมภาพันธ์มี 28 หรือ 29 วัน เพราะเป็นเดือนที่ถูกกำหนดให้มีจำนวนน้อยที่สุดตั้งแต่ยุคโรมัน และระบบ ปีอธิกสุรทิน ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อปรับสมดุลกับเวลาที่โลกใช้โคจรรอบดวงอาทิตย์
1. ต้นกำเนิดจากปฏิทินโรมัน
ในยุคแรก ปฏิทินโรมันดั้งเดิม (Roman Calendar) มีเพียง 10 เดือน (มีนาคม-ธันวาคม) และไม่มีเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์
ต่อมา กษัตริย์นูมา ปอมปิเลียส (Numa Pompilius) แห่งโรมัน (ราว 713 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เพิ่ม เดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ ให้ครบ 12 เดือน
โรมันเชื่อว่า เลขคู่เป็นเลขไม่ดี จึงกำหนดให้หลายเดือนมีจำนวนวันเป็นเลขคี่ เช่น 29 หรือ 31 วัน แต่ต้องทำให้จำนวนวันรวมกันทั้งปีเป็น 355 วัน (ไม่ใช่ 365 วัน)
เดือนกุมภาพันธ์ถูกเลือกให้มี 28 วัน เพื่อให้จำนวนวันรวมกันพอดี และใช้เป็นเดือนที่มีการประกอบพิธีกรรมล้างบาป (Februa)
2. การปรับเป็นปฏิทินจูเลียนและเกรกอเรียน
ในปี 45 ก่อนคริสต์ศักราช จักรพรรดิซีซาร์ (Julius Caesar) แก้ไขปฏิทินเป็น ปฏิทินจูเลียน กำหนดให้ 1 ปีมี 365 วัน และเพิ่ม ปีอธิกสุรทิน (Leap Year) ทุกๆ 4 ปี โดยให้เดือนกุมภาพันธ์มี 29 วันในปีอธิกสุรทิน
ปี ค.ศ. 1582 สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 แก้ปฏิทินใหม่เป็น ปฏิทินเกรกอเรียน (Gregorian Calendar) ที่เราใช้ในปัจจุบัน โดยปรับกฎของ ปีอธิกสุรทิน ให้แม่นยำขึ้น
3. ทำไมต้องมีปีอธิกสุรทิน?
โลกใช้เวลาโคจรรอบดวงอาทิตย์ประมาณ 365.2422 วัน (ไม่ใช่ 365 วันพอดี)
ถ้าไม่มีการเพิ่มวันที่ 29 กุมภาพันธ์ทุกๆ 4 ปี ปฏิทินจะค่อยๆ คลาดเคลื่อนไปจากฤดูกาลจริง
กฎของปีอธิกสุรทินที่ใช้ปัจจุบัน:
ปีที่หาร 4 ลงตัว = เป็นปีอธิกสุรทิน
ยกเว้นปีที่หาร 100 ลงตัว แต่ ต้องหาร 400 ลงตัวด้วยจึงจะเป็นปีอธิกสุรทิน
เช่น ปี 2000 เป็นปีอธิกสุรทิน แต่ปี 1900 ไม่ใช่
สรุป
เดือนกุมภาพันธ์มี 28 หรือ 29 วัน เพราะเป็นเดือนที่ถูกกำหนดให้มีจำนวนน้อยที่สุดตั้งแต่ยุคโรมัน และระบบ ปีอธิกสุรทิน ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อปรับสมดุลกับเวลาที่โลกใช้โคจรรอบดวงอาทิตย์
โฆษณา