14 เม.ย. เวลา 17:03 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 4 การค้นพบเครื่องมือสะกดจิต

“ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ”
ยูไดยิ้มเบาๆ
“อื้ม…”
ดาวยิ้มก่อนจะสัมผัสพลังงานได้แล้วว่า
ตอนนี้พลังงานของเราทั้งสองคนดีขึ้นมากแล้ว
และด้านมืดของทั้งสองคนก็ถูกเยียวยาหมดแล้ว
เธอไม่เห็นพลังงานสะท้อนกลับจากเขากลับมาอีกแล้ว
นั่นคือสาเหตุที่เธอหายไปจากเขานานมากๆ
พลังงาน Twin Flames สร้างได้อย่างรวดเร็ว
ก็สามารถทำลายได้อย่างรวดเร็วเหมือนกัน
จนกว่าจะเอาด้านมืดออกทั้งหมด
และถูกเยียวยาแล้วเท่านั้น
ไม่อย่างนั้น พลังงานจะไม่สมดุลย์
และไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้
พลังงาน Twin Flames ธาตุเดิมแท้นั้น
ไม่มีพลังงานลบ มีแต่ความรักที่ไร้เงื่อนไข
เป็นอิสระ และมีแต่ความสวยงาม โรแมนติก
แต่ประสบการณ์ในอดีต ทั้งชาตินี้และชาติก่อนๆ
ทำให้เกิดพลังงานกรรมและไม่สามารถรวมตัวกันได้
อยู่ๆภาพก็ย้อนกลับไปสมัย ดาวตอนอายุ 19 ปี
หลังจากที่ลาออกจากมหาลัยมาเรียนรู้ชีวิต
นอกห้องเรียน ดาวก็พยายามที่จะทำงานประจำ
เพื่อหวังว่าจะเก็บเงินมาทำตามความฝัน
แต่เมื่อได้ทำงานที่ไม่มีความสุข
เพียงแค่ทำตามกรอบสังคม การเรียนรู้ สติปัญญา
แม้แต่จิตวิญญาณที่เคยเชื่อมต่อได้ก็หายไป
ภาพโฉโลแกรมต่างๆก็เริ่มหายไป
เหลือไว้เพียง เด็กน้อยที่ไม่มีสุข ทำงานไม่เก่ง
จดจำอะไรไม่ได้ มาทำงานสายตลอด
และไม่มีสติปัญญาในการทำงาน
เด็กน้อยคนนั้นที่เคยมีความสุข
ในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ
เหลือไว้เพียง เด็กไม่เอาไหนคนหนึ่ง
ในสมัยนั้น ผู้คนยังไม่ตระหนักถึง
ความสุข และสิ่งที่ตัวเองรัก
กรอบสังคมในสมัยนั้น เลือก เงิน
และยังไม่มีแฟชั่นเรื่องเลือกทำงาน
ที่รักและมีความสุขมากกว่าเงิน
ใครก็ตามที่ไม่สามารถทำงานได้
ก็จะถูกตัดสินอย่างหนัก หรือแม้แต่
การลาออกจากที่เดิมๆ ก็เป็นที่เรื่องที่
ไม่มีใครทำในสมัยนั้น แต่ ไม่ใช่กับดาว
การย้ายที่ทำงานและลาออกจากที่ไม่มีความสุข
เป็นเรื่องปกติของดาว ถึงแม้จะโดนตัดสิน
แต่ ไม่มีใครมารับผิดชอบความทุกข์
ที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ผู้คนที่บอกให้เราอดทน
ไม่เคยมาทำในสิ่งที่เราต้องทำ ไม่เคยมาอยู่
ในสภาวะจิตที่เราเคยอยู่ หรือแม้แต่
ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าที่ทำกันอยู่ ทำไป เพื่ออะไร
แม้จะโดนตัดสินอะไรก็ตาม
แต่นั่นก็นำทางให้ดาวได้เข้าสู่การค้นพบ
“โปรแกรมสะกดจิต”
เมื่อมีเวลาว่างมากพอให้ทบทวนชีวิตตัวเองบ้าง
ดาว ก็ได้ค้นพบสิ่งๆหนึ่งจากบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และหนังที่เธอชอบดู รวมถึง ศิลปินที่เธอชื่นชอบ
อาชีพที่ทุกคนกำลังทำ เงินที่ทุกคนกำลังใช้
และอื่นๆอีกมากมาย เธอรู้สึกว่าชีวิตของเธอ
กำลังเป็นไปตามสิ่งที่เธอ ดู ฟัง เสพสื่อต่างๆ
ทุกครั้งที่มีความทุกข์เธอจะนั่งดูคลิปตลก
และลืมเรื่องราวความทุกข์ มันกลับมีบางสิ่ง
เกิดขึ้นแบบง่ายๆ อย่างเช่น มีงานอื่นติดต่อเข้ามา
หรือมีสิ่งดีๆ โอกาสดีๆเข้ามา
แต่เมื่อไรก็ตามที่นั่งจมอยู่ในความทุกข์
และอินกับมันมากๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่มี
จะเริ่มหายไป ถูกดึงหลายๆอย่างออกไป
ดาวรู้สึกว่าเธอจะต้องเป็นศิลปิน
ที่ร้องเพลงรักเท่านั้น แต่งเพลงรักเท่านั้น
และสร้างผลงานที่สมหวังเท่านั้น
การเข้าสู่วงการบันเทิงที่เธอเคยฝันไว้จึงจบลง
เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่า ถ้าเธอสร้างเพลงอกหัก
หรือผลิตสื่อในทางลบ สังคมก็จะเกิดขึ้นจริง
ตามสิ่งที่ผู้สร้างได้ผลิตสื่อออกมา
และผู้เสพสื่อก็จะมีชีวิตกลายเป็นแบบนั้น
เธอจึงเริ่มศึกษาเรื่องจิตวิญญาณและโปรแกรม
เข้าไปในขั้นตอนที่ลึกมากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งเกิดบางสิ่งบางอย่าง
เหมือนคลุมเธอไว้ในร่างของเธอ
และเหมือนอีกคนพยายามควบคุมให้ทำบางอย่าง
และพยายามสั่งให้เธอคิด ฆ่าตัวตาย
โดยที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
อยู่ในสภาวะที่ไร้สติและมองเห็นแต่ความมืด
จนนำสู่ชีวิตไปในทางด้านมืด และแน่นอนว่า
ดาวลืมยูจังและความตั้งใจที่จะไปหายูจังเรียบร้อยแล้ว
ทุกอย่างกลับมาสู่สภาวะปกติ ณ ปัจจุบัน
ยูไดเห็นภาพอดีตของดาวเมื่อสักครู่
เขาเข้าใจแล้วว่าจริงๆแล้ว เธอไม่ได้เป็นสภาวะซึมเศร้า
แต่เพียงดันไปค้นพบบางสิ่งต้องห้ามต่างหาก
ความรู้สึกของเขาที่เหมือนพยายามตามหา
อะไรบางอย่างมาตลอด คงเป็นเพราะเรื่องนี้
เสียงเรียกร้องขอความช่วยเหลือจากภายใน
เขารู้สึกว่าต้องช่วยใครสักคนเกี่ยวกับเรื่องนี้
เขาจึงเริ่มเลือกทำเพลงและเป็นศิลปินเพื่อเยียวยา
บทเพลงของเขาจะมีแต่เพลงที่เยียวยาจิตใจ
วันนี้เขาได้ค้นพบคำตอบแล้วว่า
ทำไมเขาถึงได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
จากจิตวิญญาณภายใน
“เพลงที่ทำเพราะดีนะ”
ดาวยิ้ม
“ขอบคุณนะที่ไม่ทิ้งพรสวรรค์ของตัวเอง”
ยูไดยิ้มตอบ
“พรสวรรค์?”
ดาวงงเล็กน้อย
“ใช่ พรสวรรค์เฉพาะตัว ใครก็ลอกเลียนไม่ได้”
ยูไดเดินไปหยิบของขวัญในร้าน
“ขนาดนั้นเลยหรอ?”
ดาวไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงหรือแกล้งชมกันแน่
“ใช่ ทุกคนสามารถทำเพลงเหมือนกันได้
และทำทุกๆอย่างให้เก่งเหมือนกันได้
แต่พลังงานที่มาจากจิตวิญญาณที่แท้จริง
ไม่สามารถโกหกหรือปั้นได้
หรือแม้แต่พยายามจะเป็นจิตวิญญาณนั้นได้”
ยูไดพูดความจริงเขาไม่ได้แกล้งเพื่อผลประโยชน์อะไร
“อ๋อ… ถ้าเป็นเรื่องแบบนี้ก็อาจจะใช่มั้ง”
ดาวยิ้มเบาๆ
“ไหนๆก็ได้เจอกัน ไปเดินเล่นด้วยกันม้ะ”
ยูไดยิ้ม
“ไปสิ ว่างพอดีเลย ที่ญี่ปุ่นนี่ดีจังเลยเนอะ!!!”
ดาวยิ้มสดใส
“เธอเริ่มเข้าใจโปรแกรมสะกดจิตนั่นตั้งแต่เด็กเลยหรอ?”
ยูไดเริ่มเข้าเรื่อง
“หืม…. รู้ได้ยังไง”
ดาวอึ้งเล็กน้อย
“เห็นภาพอดีตของเธอ ลาออกจากมหาลัย
เพื่อหวังว่าจะทำงานเก็บเงิน แต่กลับค้นพบ
เครื่องมือสะกดจิต เธอน่ะ ถูกครอบงำ
มาตั้งแต่นานแล้วล่ะ หมายถึง
โดนควบคุมไม่ให้รู้มากกว่านั้นน่ะ”
ยูไดพูดความจริง
“ห้ะ!!! มองเห็นขนาดนั้นเลยหรอ?”
ดาวตกใจจริงๆแล้ว
“ใช่ สมัยนั้น หมายถึงช่วงอายุของเธอตอนนั้นน่ะ
ถ้าใครรู้อะไรมากกว่านั้นก็คือ ตาย
แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว
พวกนั้น ไม่มีอำนาจอีกต่อไปแล้ว”
ยูไดพูดความจริง
“เกิดมาทุกคนก็ต้องตายอยู่แล้วล่ะ”
ดาวหัวเราะเบาๆ
“เธอนี่ก็…แสบใช่ย่อยนะ ไม่เถียงแต่ก็ไม่ทำตาม”
ยูไดขำเบาๆ
“มันก็แล้วแต่เรื่องน่ะ ไม่ใช่ทุกเรื่องสักหน่อย
เห็นอะไรอีกล่ะ”
ดาวขำตามเบาๆ
“เห็นเด็กที่บ้าผู้ชายแบบเธอน่ะสิ!!!
ยูจังอะไรของเธอนั่นน่ะ ”
ยูไดอมยิ้ม
“ทำไมล่ะ ก็ยูจังหล่อ แล้วก็ร้องเพลงเพราะมากๆ
จริงๆก็ยอมรับอ่ะนะ คริคริ แต่…
ไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคนสักหน่อย!!!!
มีแค่ยูจังนี่แหละที่เป็นทั้งแรงบรรดาลใจ
เยียวยาจิตใจ แล้วก็เป็นคนที่ทำให้อยากตื่นมา
ใช้ชีวิตต่อไปได้น่ะ จะว่าอะไรก็ช่างเถอะ”
ดาวยิ้มสดใสเมื่อพูดถึงยูจัง
“แล้วเธอรู้จักตัวตนที่แท้จริงของยูจังรึเปล่าล่ะ”
ยูไดยิ้ม
“ไม่รู้หรอก ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันน่ะ
เอาไว้ได้อยู่บ้านเดียวกันกับยูจังเมื่อไร
จะมาบอกแล้วกันนะว่าตัวตนจริงๆเป็นยังไง อิอิ”
ดาวเริ่มกวนเล็กน้อย
“ว่าไงนะ!!!“
ยูไดอึ้ง
“ล้อเล่น หน่า!!!”
ดาวขำ
”จริงสิ วันที่ความลับถูกเปิดเผย
พวกเค้าก็น่าสงสารอยู่ไม่น้อยเลยนะ จะว่าไปน่ะ
แต่ก็… ไม่มีใครหยุดกระบวนการล้างด้านมืดนี้ได้หรอก
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนบนโลกนี้
มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว”
ยูไดพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้ว
“หมายถึงพวกกลุ่มลับน่ะหรอ
อันที่จริง ไม่ได้อยากรู้หรอกนะเรื่องนี้น่ะ
แต่ว่ามันมาให้รู้เองอ่ะ ยังไงตอนนี้เอเชีย
ก็เป็นแหล่งเศรษฐกิจที่ใหญ่กว่ายุโรปแล้วนะ
วงการบันเทิงตอนนี้ ญี่ปุ่น ถือเป็น ระดับโลกแล้ว”
ดาวยิ้มเบาๆ
“บ้านเราก็ใช่ย่อยนะ”
ดาวส่ายหัว
“แล้วนั่นคือเหตุผลที่เธอเลือกมาญี่ปุ่นน่ะหรอ”
ยูไดมองนิ่งๆ
“ป่าวหรอก ก็แค่ทำเล่นๆน่ะ ส่วนจะดังที่ไหนบ้าง
ก็แล้วแต่จักรวาลจะจัดสรรตามความเหมาะสม
ไม่ได้มาเพื่อแข่งขันกับใคร แค่อยากทำเพลง
ที่เป็นโปรแกรมในคลื่นความถี่สูงช่วยโลกนะ
สำคัญกว่ารางวัลหรือลำดับไหนๆ”
ดาวพูดความจริง
“วันนี้สนุกดีนะ”
ยูไดยิ้มสดใส
“อื้ม… สนุกดี”
ดาวยิ้มสดใส
เพลงใหม่ของ ดาว ดาระ
เพลงจังหวะสนุกๆกับโลกแฟนตาซี
Upper World บทเพลงที่จะเชิญชวน
ให้ทุกคนทิ้งความทุกข์แล้วขึ้นไป
ยังโลกอีกใบที่สวยงามกว่ายังมีอยู่จริง
(เดินมาตามแสงสว่างไกลๆ
เห็นไหมนั่นใครอยู่เคียงข้างเธอ
ไม่ได้เพ้อไม่ละเมอเพราะตัวเธอนั้นสำคัญ
เป็นของขวัญของจักรวาลนะ
แค่ ยอม ทิ้งเรื่องราว ที่ปวดร้าว ลบออก
เปิด ใจ แล้วมองมา นอกดวงตา มืดบอด
I show wo… upper world wo…..
I show wo… upper world wo…..)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา