ตอนที่ 3 Twin Flames เป็นความรักแท้ที่ไม่มีอะไรแทนได้
“นี่คงไม่ใช่ความบังเอิญแต่เป็นการโทรจิตสินะ”
ดาวพูดในใจก่อนจะเดินผ่านร้านราเมงที่ยูไดเดินเข้าไป
เธอเห็นเขาอยู่ที่นั่นพอดี แต่ก็ไม่ได้รบกวนเวลาส่วนตัว
”การเดินทาง Twin Flames มันยาวนานมาก
กว่าจะมาเจอกันที่นี่ด้วยความบังเอิญอีกครั้ง
แบบที่ พร้อมทุกอย่างแล้ว
ถึงจะใช้เวลานานมากแต่ก็คุ้มค่าของรอคอย“
ยูไดเปิดบันทึกไดอารี่ Twin Flames Journey
นับตั้งแต่ที่ได้พบกับดาวเมื่อนานมากแล้ว
เขายังคงบันทึกการเดินทางของจิตวิญญาณมาเสมอ
”จุดเริ่มต้นการเดินทางจิตวิญญาณของเปลวไฟฝาแฝด“
เจอกันครั้งแรกด้วยความบังเอิญที่ไม่คาดคิด
ณ สถานที่ ……… วันที่….. เดือน….. ปี………
”ได้พบกันแบบตั้งใจ
ก่อนจะถูกไฟช็อตถูกรวมจักระเข้าด้วยกัน
ความวุ่นวายหลังจากนั้นก็เกิดขึ้น“
ณ สถานที่ …….. วันที่ ……. เดือน…… ปี……..
“เส้นทางความรักแบบ Twin Flames
ไม่เหมือนความรักจากใคร และไม่สามารถ
หาใครมาแทนที่ Twin Flames ได้
แต่กว่าจะเข้าใจและผ่านทุกอย่างมาได้
กว่าจะเข้าใจคำว่ากะเทาะอีโก้อัตตา
ในความหมายที่แท้จริงคืออะไร”
เขียน ณ วันที่…… เดือน…… ปี………
“ใครบอกว่าความรักกินไม่ได้ นั่นคงไม่ใช่กับ
Twin Flames แต่สำหรับ Twin Flames แล้วนั้น
ความรักทำให้เกิดพลังงานมหาศาลเพื่อสร้างทุกอย่าง
ให้กินได้อย่างอุดมสมบูรณ์แบบไม่มีวันหมดอายุ
ความรักของ Twin Flames ไม่มีวันหมดอายุ
ความรักแบบ Twin Flames จะเต็มไปด้วย
สติปัญญา ความมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์จากภายใน
การเข้าใจตัวเองและรักตัวเองอย่างไม่มีเงื่อนไข
และรักคนอื่นอย่างไม่มีเงื่อนไข”
เขียน ณ วันที่….. เดือน…….. ปี……….
“ถึงแม้เราจะอยู่คนละมิติ คนละห้วงเวลา
แต่สุดท้าย เราจะได้พบกันในกายภาพ 3D
อย่างแน่นอน เชื่ออะไรได้แบบนั้น”
เขียน ณ วันที่….. เดือน…… ปี……….
ยูไดอ่านไดอารี่ที่เขียนไว้
“ต้องขอบคุณเส้นทางการตื่นรู้ที่ทำให้เข้าใจ
และขอบคุณที่ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะนั่น
คือของขวัญที่ล้ำค่ามากกว่าสิ่งไหนๆอีกแล้ว
ถ้าวันนั้นดาวทำตามความฝันสำเร็จล่ะก็
คงยึดถือยึดมั่นในความสำเร็จของตัวเอง
และคงไม่มีวันเข้าใจเรื่องระบบ Martix ลวงตา
และคงยึดทุกอย่างไว้อย่างแน่นอน
ถึงแม้ว่าเส้นทางของ Twin Flames จะไม่ได้ราบรื่น
แต่เพราะความรักถึงทำให้ผ่านทุกอย่างมาได้
หากไม่มีความรักคงไม่สามารถ
ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาได้ แต่เพราะความรัก
ถึงสามารถผ่านทุกอย่างมาได้
ความรักชนะทุกอย่างจริงๆ
ตอนนี้ก็ถึงเวลาทำหน้าที่หาเงิน
จากสิ่งที่รัก นั่นคือ ดาว ดาระ“
ดาวเขียนจดหมายใส่กล่องเก็บความทรงจำ
ณ ห้องสมุดจักรวาล
ดาวและยูไดกระโดดออกหนังสือเรื่อง ดาว ดาระ
“อีกเรื่องที่สำคัญก็คือ พ่อแม่ของเธอ”
ยูไดดีดนิ้วย้อนกลับมาในอดีตวัยเด็กของดาว
ดาว กำลังซ้อมร้องเพลงอยู่ในห้อง
แม่เดินเข้ามาด้วยความรำคาญ
(เสียงร้องเพลงส่งเสียงดังหนวกหูรบกวนแม่ของเธอ)
”เสียงเหมือนควายออกลูกยังจะร้องอีก
เรื่องนี้เอาเป็นแค่งานอดิเรกก็พอ
ทำงานประจำมีรายได้มั่นคงดีกว่าพวกศิลปิน
ไม่มีความมั่นคง เต้นกินรำกินไปวันๆ”
แม่พูดด้วยความโกรธก่อนจะเดินออกไปจากห้องของเธอ
“เสียงเหมือนควายออกลูกหรอ?”
ดาวมองถ้วยรางวัลชนะเลิศและรูปถ่ายกิจกรรมกับเพื่อนๆ
“ถ้าเสียงเหมือนควายออกลูก
จะได้รางวัลชนะเลิศมาได้ยังไง
ดาว เกลียดงานประจำ และสัญญากับตัวเองว่า
จะร่ำรวยจากการเป็นศิลปินให้ได้
และจะแอนตี้การทำงานประจำ”
ดาวเริ่มเกิดความเกลียดชังแม่ของเธอ
ยูไดดีดภาพกลับมายังห้องสมุดจักรวาล
“อืม…. ใช่ คนที่ดาวไม่สามารถให้อภัยได้ก็คือ
พ่อกับแม่ในดาวเคราะห์โลก ดาวเกลียดพวกเค้า
ทั้งดูถูกความฝัน ด้อยค่า และไม่เคยเข้าใจความรัก
และความสุขของลูก ยัดเยียดความกลัวของตัวเอง
มาให้ดาวเสมอ ทำให้สิ่งที่เราเก่งและมั่นใจ
กลายเป็นความสับสน บั่นทอนคุณค่าของดาวมาเสมอ
และไม่เคยมีกำลังใจให้สักนิด
ใช้แต่อำนาจสั่งให้ทำตามที่ตัวเองต้องการ
คนที่ดับฝันดาวทุกเรื่อง ก็คือ พ่อกับแม่
ครอบครัวในดาวเคราะห์โลก คือ นรก สำหรับดาว
การมีครอบครัวสำหรับดาวคือประสบการณ์ที่แย่มากที่สุด
พ่อแม่ไม่ใช่พระในบ้านหรอก
แต่ลูกเป็นกระจกสะท้อนสิ่งที่พ่อแม่
สร้างให้ลูกเป็นต่างหาก ที่พึ่งสุดท้าย
ที่ไม่สามารถเลือกได้ และเป็นตัวเลือกสุดท้าย
ที่จะร้องขอความช่วยเหลือก็คือ พ่อแม่
เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะพวกเค้าจะรอเหยียบเสมอ
แต่สำหรับคนข้างนอก จะดูเป็นคนดีชอบช่วยเหลือคนอื่น
แล้วคนอื่นก็มักจะสร้างปัญหามาให้เสมอ
เชื่อคนนอกบ้านมากกว่าคนในบ้าน
ดีกับคนข้างนอกอ่ะ แต่กับคนในครอบครัว
ไม่เคยรักษาน้ำใจ และไม่เคารพในกันและกัน
แม่ถูกเสมอ บางครั้งก็สงสารพ่อที่ยอมทุกเรื่อง
แม่เอาแต่ใจตัวเองที่สุดและคนตัดสินคนอื่นมากที่สุด
ดาวคิดเสมอว่า ถ้าได้ดีเมื่อไร จะไปอยู่คนเดียวเงียบๆ
สมบัติ มรดกอะไร ไม่อยากได้สักชิ้นหรอก
หลุดพ้นได้สักทีกับนรกขุมนี้ที่ทนมาตั้งแต่เด็กๆ”
ดาวพูดความจริงแบบไม่กลัวอะไรทั้งนั้น
“แต่เธอก็ต้องให้อภัยนะ ถ้ามองในมุมที่ดี
ก็ต้องขอบคุณพวกเค้านะ ที่ทำให้เธอแข็งแกร่ง
และไม่ยึดติดกับพวกเค้า เธอก็จะสามารถปล่อยวาง
และเข้าใจระบบลวงตากายภาพได้ง่ายมากเลยนะ”
ยูไดพูดในอีกมุมหนึ่ง
“ก็………… มีข้อดีแค่นั้นแหละนะ
อันที่จริง ดาว ควรสงสารพวกเค้ามากกว่า
พ่อกับแม่คงจะโดนเลี้ยงดูมาแบบนี้ โดยพ่อกับแม่
ของพวกเค้า หรือไม่ก็รักมากเกินไป
จนกลายเป็นความกลัว กลัวว่าจะไม่เป็นตามที่ใจหวังมั้ง
แต่ก็อย่างว่าแหละ ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกหรอก”
ดาวถอนหายใจ
“เธอก็เลยกลับไปแก้แค้นให้เด็กคนนั้นหรอ?”
ยูไดเฝ้าดูข้างๆมาตลอด
“อืม….ใช่ แค่พูดในสิ่งที่อยากพูดบ้าง
แต่ก่อนตอนเด็กเงียบมาเสมอ ไม่ได้เถียงกลับสักนิด
แต่ตอนนี้ตื่นรู้แล้ว ถึงรู้ว่า พ่อแม่ไม่ถูกเสมอไป
ต้องเถียงกลับบ้างเพื่อให้รู้ว่า ลูก
ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ ไม่ใช่โถส้วม
และจะเถียงต่อไป จนกว่าพวกเค้าจะเห็นสิ่งที่
พวกเค้าก็เป็นในสิ่งที่ดาวเป็น
พ่อแม่ เป็นคนสร้าง ปีศาจและนางฟ้าให้ลูกเป็น
ไม่ใช่พระในบ้าน แต่ลูกเป็นกระจกของตัวตนของพ่อแม่
เรื่องบาป บุญอะไรเนี้ย เป็นนิทานหลอกเด็ก
ให้ผู้มีอำนาจกดเด็กแค่ไหนก็ได้ เพราะผู้ใหญ่
ถูกเสมอ ส่วนเด็กนั้น ผิดทุกอย่าง
อืม…..ก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรด้วยนะ แต่รู้สึกสบายใจมาก
ที่ได้แก้แค้นให้เด็กคนนั้นแล้ว
ตอนนี้ก็ให้อภัยได้แล้วแหละ ตอนนี้น่ะ”
ดาวนั่งลงบนโซฟาในห้องสมุด
“สิ่งที่เธอทำก็ไม่ได้ถูกต้องหรอกนะ
แต่สิ่งที่พ่อแม่เธอทำก็ไม่ถูกต้องเหมือนกัน”
ยูไดเปิดอ่านหลังสือเล่มใหม่
“บางครั้งก็ไม่ได้ต้องการความถูกต้อง
แค่ต้องการความสบายใจและความยุติธรรม”
ดาวเดินไปหาหนังสือเล่มใหม่
“เล่มนี้ก็น่าสนุกนะ!!!!”
ยูไดยื่นหนังสือเล่มใหม่ให้ดาว
“Shining Star!!!! เกิดมาเพื่อเป็นไม่ต้องพยายาม”
“น่าอ่านจังเลยอ่ะ!!!!”
ดาวหยิบขึ้นมาอ่านทันทีด้วยฝ่ามือ
“Born to be ล้วนดีกว่าพยายาม
ทำไมการเกิดมาเพื่อเป็นถึงดีกว่า
ความพยายามเพื่อเป็นน่ะหรอ
ต้นดอกกุหลาบเกิดมาเพื่อเป็นดอกกุหลาบ
เมื่อเติบโตสวยงาม ความงามนั้น ก็จะงดงาม
ในแบบต้นดอกกุหลาบ
ต้นมะม่วง เมื่อเติบโตก็จะมีผลมะม่วง
ออกมาให้ได้รับประทานให้อิ่มท้องได้
ต้นใบเตยหอม เมื่อเติบโตจะมีกลิ่นหอม
น้ำมาทำน้ำดื่ม ของหวานเพื่อความสดชื่น
และหอมหวานในแบบของใบเตย
ไม่ว่าจะเป็น กุหลาบ,มะม่วง,เตยหอม
ล้วนเกิดมาเพื่อเป็นและเติบโตอย่างสวยงาม
ในแบบของตัวเอง แต่เมื่อไรที่ กุหลาบ
พยายามไปเป็น มะม่วง หรือ มะม่วง
พยายามไปเป็น ใบเตย คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น
แน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้ แต่หลายๆครั้ง
กรอบสังคมก็พยายามหล่อหลอม
ให้ กุหลาบเป็นใบเตย และให้ใบเตยอยากเป็นมะม่วง
เกิดมาเพื่อเป็น จะเติบโตอย่างสวยงาม
เมื่อถึงเวลาของฤดูกาลของมัน
เกิดมาเพื่อเป็นไม่ต้องพยายาม”
ข้อความจากหนังสือ Shining Star!!!!
เกิดมาเพื่อเป็นไม่ต้องพยายาม
“เกิดมาเพื่อเป็น ดาว ดาระ ก็จะเติบโตเป็นดาวดาระ”
ยูไดยิ้มเบาๆ
“อ๋อ…. เข้าใจแล้ว เรื่องราวการสร้างสรรค์
ของแต่ละอย่างที่เป็น มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ไม่สามารถประเมินคุณค่าของมันได้
ถ้าเกิดมาเพื่อเป็นก็เกิดมาเพื่อเป็นเสมอ
ขอบคุณมากนะ ยูได”
ดาวยิ้มสดใสอีกครั้ง
“งั้นกลับไปเรื่องดาว ดาระกันเถอะ!!!”
ยูไดกระโดดลงไปในหนังสือเรื่องดาวดาระ
“ว้าววว ร้านศิลปะ Handmade”
ดาวเดินเข้าไปในร้านศิลปะงานทำมือ
ไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับ ของใช้
เสื้อผ้าและอื่นๆอีกมากมาย
”งานทำมือยังคงมีคุณค่าทางจิตใจเสมอไม่ว่ายุคไหนก็ตาม“
ป้ายบนผนัง
”ว้าววว หมวกนี้สวยจังเลยแฮะ!!!“
ดาวหยิบหมวกมาลองสวนใส่
”ดาว ดาระ!!!
บังเอิญจังเลย!!!!
ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะ“
แฟนคลับที่บังเอิญอยู่ในร้านแบบไม่ตั้งใจ
”ได้เลยค่ะ“
ดาวหยิบหมวกใบนั้นสวมด้วย
”อ้าว!!! วันนี้มาร้านด้วยหรอคะ!!!“
คนขายของในร้านทักทายผู้ชายคนหนึ่ง
”ว่าจะมาหาดูของขวัญสักหน่อยครับ“
ยูไดยิ้ม
”ยูได“
ดาวหันมามองผู้ชายตรงหน้า
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
