..การเดืนทางยาวนาน ท่องเที่ยวในสงสารวัฏ..เพลิดเพลิน ทุกข์ และสุข .เป็นอสงไขยๆนับชาติเกิดตายไม่ได้..เลย ยุติการเกิดได้ ดีที่สุด ..เข้าแดนพระนิพพาน.. เทพยดาอินทร์พรหม ก็อยากเดินทาง เข้าพระนิพพาน แต่เดินทางยังไม่ถึง ..มีพระพุทธเจ้า ทรงทำได้ถึงก่อน ก็พากันเดินตามทางที่พระพุทธเจ้าชี้ทางให้ เดิน ..ทำตาม องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
.. ส่วนจิตที่ลงอบายภูมิ .เค้าไม่รู้จักคำว่าบุญกุศลเลย ไม่เคยรู้จักสุขเอาเสีย จึงมีเรื่องราว พระมาลัย โปรดสัตว์ในเมืองนรก พอท่านไปครั้งหนึ่ง ไฟในเมืองนรกก็ดับลง จิตที่อยในเมืองนรก ก็ได้คลายทุกข์ไปขั่วหนึ่ง ก็ยังดี.. เรื่องพระมาลัย ท่านก็เอาเรื่องคนในเมืองนรก มาบอกญาติลูกหลาน ..ช่วยทำบุญส่งไปให้
บางคนก็รับไม่ได้ เห็นห่อขเงอะไรมาก็ไม่รู้ ไม่เปิดออกดู ก็ไม่สนใจ .นึกไม่ถึว่า เค้าส่งของกินมาให้ . มีของที่ส่งมา มากมายไม่จ่าน่าซองถึงผู้ที่รับ ..ของก็กองมากมาย ไม่มีผู้รับ เค้าก็ว่าเเา ทำบุญสูญเปล่า ไม่ได้อะไรเลย
เค้าให้กายมนุษย์ ไปทำหากินเหน็ดเหนื่อยกาย กว่าจะได้ปัจจัย ..ก็แบ่งปันแปรสภาพ เจียดปัจจัยที่หามาด้วยความเหน็ดเหนื่อย บริสุทธิ์ทำมาหากิน นำมาแปรสภาพให้เป็นทานเป็นบุญบริสุทธิ์ ทำด้วยความเต็มใจ เหมือนที่ไปหามา .เอาสร้างเป็นทานเป็นบุญ ด้วยความเต็มใจ เงินโกงเงินที่ไปแย่งชิง เงินหวนย เงินพนัน .ที่ไปเอา .สร้างบุญ ถือว่าไปรัวแกเอารัดเอาเปรียบคนอื่นมากมาย มีความโลภติดมา ..พระท่านก็ไม่รับ ดินฟ้าอากาศก็ไม่บันทึกว่าเป็นบุญ
เรื่องการเดินทาง เมื่อไม่มีกายให้อาศัย จิตก็ยังมีความรู้สึก เหมือนคนเราอยู่ แต่ไม่มีกาย บ้างก็ยังไม่ถูกตัดสิน ว่าจะไปที่ใด บ้างถูกกรรมตัดรอน บั่นทอนชีวิต เหมือนเค้าให้กายมา มีคะแนน พฤติกรรมม มาหนึ่ง 100 คะแนน เมื่อมีชีวิต ก็สร้างกรรม ใช้อารมณ์กรรม ใช้กายบ้าง วาจาบ้าง ไปสร้างกรรม บ้างก็ว่าพ่อแม่ ทำร้ายพ่อแม่ ก็ถูกหักคะแนนไปเรื่อยๆ
บ้างก็ไม่สมควรตาย กรรมติดร่างแห ไปกับเป็นคณะ เกิดอุบัติเหตุตาย พอจิตออกจากร่าง ยังไม่มียมทูต มารัยไปตัดสินคะดีความ ก็เร่ร่อน เหมือนคนไร้บ้าน อดอยาก หมดเรี่ยวแรง ไม่มีอาหารกิน หิวโหย ..ช่วงนี้ เค้าก็มีศาลา เรียกว่า ศาลาพันห้อง ที่มีเรื่องราว ที่ว่า ยายกะลา ตากะลี ยายากะมุด ตากะมะมัด ตาสัมพุทโธ (เป็นของโบราณ) เป็นผู้ที่ดูแล จัดการ ในอาณาเขตไทย (ที่อื่นเค้าก็มีคนดูแล) บางคนทำมาดี สร้างบุญกุศลมาบ้าง เค้าก็จัดที่พักให้
เรื่องโลกวิญญาณ เค้าก็มีการแต่งตั้ง แบ่งเขต ปกครอง ควบคุม โลกจิตวิญญาณ ทำนองระบบ.ที่ว่าศักดินา รวบอำนาจ .เด็ดขาด เผด็จการ เที่ยงธรรม (ไม่มีคำว่าประชาธิปไตยในโลกวิญญาณ เดี๋ยวมันแบ่งพสกพสกสุมหัวยึดอำนาจ .มันไม่มีเหมือนโลกมนุษย์ )..จิตดวงไหน ยังทำไม่ดี ก็ถูกลงโทษ .ท่านทำตามหน้าทีอย่างเคร่งครัด ไม่ห็นแก่ได้ ไม่เห็นแก่คำยกย่องสรรเสริญเยินยอ มีกฏแห่งกรรมของดินฟ้าอากาศ ทำดีก็ได้ดี ทำชั่วก็ได้ชั่ว
..มีคนหนึ่งเป็นคนมีฐานะ พอควร ..ไปที่วัด เล่าว่า ตายไป ..เดินตากแดดร้อนระอุ ..เดินไป เห็นศาลามีคนอยู่มาก ก็จะขึ้นศาลา แต่เค้าไห้ขึ้น พอนึกขึ้นมาได้ เคยทำบุญ ด้วยสังกะสี แผ่นเดียว ก็มีสังกะสี แผ่นเดีนว มาช่วยกันความร้อน พอฟื้นขึ้นมา ก็ไปเที่ยวหาวัด จะสร้างศาลาคนดียว ไม่ให้คนอื่นร่วมด้วย …แต่ก็ไม่ทำไม่ได้สร้างศาลา จนตายไป
เรื่องคนตาย อุบัติเหตุตายนั้น รถชนตาย เค้าก็นอนร้องครวญคราง ไม่มีแรงลุกออกไปจากที่นั้นได้ ใคว่า เชิญวิญญาณกลับบ้าน มันไปไม่ได้ ..เราเจอรายหนึ่ง มีอุบัติเหตุตาย พอเผาศพ เค้าก็ยังไม่รู้ตัวว่าตาย ก็หลังน้องชายมา เป็นดวงจิต เท่าลูก เทนนิส พอมาเจอเรา เค้าก็ลอยเข้ามาหา แบบนี้ เค้ายังไม่รู้ตัวว่าตาย พอรู้ตัวว่าตาย ก็กลับไปท่ี่อุบัติเหตุ ตอนที่ตายใหม่ ก็เหมือนว่า ยังแข็งแรง ..แต่เริ่มอดอยาก ไม่มีอาหารการกิน อาหารนั่นก็บุญกุศลที่ตนเองฝากไว้ กับดินฟ้าอากาศด้วยความเต็มใจ
บางคนทำบุญเรียกร้องเอาคืน ใช้ชาตินี้ชาตเดียว มันก็เลยไม่เหลือไปขาติหน้า ที่ว่า ทำเงินบาทเดียว อยากให้ถูกหวย ร่ำรวย .
เรื่องการทำบุญ นั่น ทำบุญกับใครดี ทำบุญกับเกจิ คนดัง ..เค้าก็ตาย ไม่รู้ไปที่ไหน จะไปเรียกบุญกับเค้าก็ไม่ได้ เพราะบางทีเค้าตกนรกไป เราไปฝากไว้ ..เลยอด ..เหมือนแชร์ล้มละลาย
คราวนี้ เราก็ควรทำบุญ ฝากไว้กับดินฟ้าอากาศ ฟากพระพุทธเจ้า ทะนุบำรุงศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราทำบุญเป็น เราก็จะได้เรื่อยรู้จัก เรื่องบุญ บุญนั้น ก็มีสี สีของบุญ สีน้ำเงิน พอทำดีๆ สีน้ำเงิน เปลี่ยนเป็นสีเหลืองเจิดจ้า
ตรงนี้แหละ ที่หูทิพย์ตาทิพย์ ท่านก็อนุโมทนา ว่า มนุษย์ผู้นั้น ทำบุญกุศลเป็น เค้าก็มาร่วมด้วย ดูว่า มนุษย์ผู้นั้น ทำอย่างไร จึงเกิดแสงสีขิงบุญ แสงรัตนะเกิดขึ้น แล้วมีการบันทึกเก็บ เรื่องบุญกุศลไว้ที่ธาตุทั้งสี ทำมากเข้า กายกรรม ก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลง เป็นกายบุญ ..กายบุญ ก็กายของเทพยดาอินทร์พรหม พอหมดกายมนุษย์ ..จิตก็ไปอาศัยในกายบุญ
เพราะฉะนั้น เมื่อมีชีวิตอยู่ พระท่านก็แนะนำ ให้หมั่นเพียรสร้างบุญกุศลบารมี ทำกายกรรมนั้น ให้เป็นกายบุญ..ต้องสร้างเองทำเอง เมื่อได้กายพ่อแม่เป็นมนุษย์ กายสัตว์มันทำ..บุญทำทาน สวดมนต์ กราบพระไม่ได้ พอจิตไปลงอบาย .มันหมดโอกาส เดินทางยาวไกล ท่องเที่ยวไปตามรูป รูปหมา รูปแมว . อะไรมากมาย ..คนเค้าเห็นน่ารัก ก็เอามาเลี้ยง เป็นเป็ดไก่วัวควาย กุุ้งปูปลา .เค้าก็เลี้ยงจนโต น้ำหนักดี พอสมตวร จะเชือด .เค้าก็เชือดเอาน้ำเลือนน้ำหนอง มาหล่อเลี้ยงเรือนกาย ให้อิ่มอ้วนพี เอร็ดอร่อย .
เรื่องราว จิตเมื่อไม่มีที่อยู่อาศัย ในกายมนุษย์ นี้มันก็น่าสนุก แต่ถึงเวลา ต้องเปลี่ยนแปลงกาย ที่ว่า หมดเวลาอาศัยกายมนุษย์ .มันมีเรื่องราวมากมาย ที่จิตแต่ละดวง ต้องไปเจอะเจอ ..ท่องเทียวจริงๆ คราวนี้ พระที่ท่านรู้จัก ..ท่านก็ช่วยสงเคราะห์ แนะนำให้ บางคนก็สนใจ บางคนไม่สนใจ ก็ว่าตัวเองไม่เดือดร้อน ร่ำรวยๆ บางคนก็ไม่พอกิน มีแต่หนี้ บางคนก็ไร้บ้าน ..นั่นก็ของเก่าที่เคยทำมาช่วยหนุนนำ ส่งให้ชาตินี้
มีผู้ที่เป็นมือปืน ..ฆ่าเค้าตาย ก็มาบวช แต่ก็ปฏิบัติธรรมไม่ได้ ..พอตายไป สองสามวัน ก็ยังไม่รู้ตัวว่าตาย พอเค้าสวดมนต์ ก็มายืนโบกไม้โบกมือ ..เอ้าๆ ..ไม่รู้ตัวว่าตาย ..พอวันเผา ..เค้าเปิดโลง ..เอ้า..ตายแล้วหรือนี่ ร้องห่มร้องให้ รู้ตัวตาย รูปร่างเปลี่ยน ตกเย็น ..มายืนบอด หลวงพ่อช่วยด้วยๆ ท่านก็บอกว่า ..ช่วยได้แต่ตอนเป็นคน ช่วยบอกให้สร้างบญกุศล ช่วยบอกแล้ว ..ตอนนี้ไม่มีกายช่วยไม่ได้แล้ว
. พอชาตินี้หมดไปจิงที่มีก็ทิ่งไว้ในโลก ของใหม่ชาติปัจจุบัน .ไม่มีสร้างไว้เลย .มีแต่กายกรรม ..จิตออกจากร่าง ก็ไปอยู่กับกายกรรม กายสัตว์ต่างๆ อีกทั้งอบายภูมิ ให้ท่องเที่ยวสนุกสนาน เพลิดเพลินในอบายภูมิ ..แต่จิตไม่รู้จักดีชัว เรียกคำว่าพ่อแม่ไม่ได้เลย
บางคนก็ว่า ทำบุญที่ใจ ..ไม่ต้องออกแรงเลย คิดเองเออเอง อยู่ในกายกรรม .น่าสงสารมากๆประเภททำบุญ ไม่เกิดเป็นบุญ บ้างก็เห็นพระ ..เห็นเครื่่องหมานธรรม ก็เกิดหมิ่นเครื่องหมายผ้ากาสาวพัสตร์ .เพราะนักบวช ทำลาย..ศาสนาเสียเอง ที่เค้าว่า นักบวขจูงผี..นั้นก็มีให้เห็นมากมายก่ายกอง ..ที่เค้าว่า จืตหนึ่ง เข้ามาในศาสนา ก็คืดครองศาสนา เป็นศาสดาเสียเอง
.. คราวนี้ เมื่อจะทำบุญ เราก็ควรศึกษาว่า ..ทำอย่างไร จึงจะเกิดเป็น เกิดมีแสงรัตนะ ให้หูทิพย์ตาทิพย์อนุโมทนา หูทิพย์ตาทิพย์ ที่ท่านมาอนุโมทนา เราก็ได้รับแสง จากจิตของเทพยดาอินทร์พรหม ที่มาร่วมอนุโมทนา ..แต่ถ้าเป็นพวกเปรตอสุรกายมาอนุโมทนา ..มันแสบมันร้อน .แทบทนไม่ไหว
บางที่ทำพิธีทำบุญ เกจิท่องคาถาอาคม เสกเป่า ร่ำรวย เรียกร้องหากรรม อัญเชิญเทพยดา มาเป่ามนต์ ..เป่าเวรกรรม หูทิพย์ตาทิพย์ เค้ารู้ ..เค้าไม่มาร่วมอนุโมทนาหรอก ไม่มาส่งเสริมให้คนสร้างกรรม
..สิ่งที่มา มาตามสาย .แห่งกรรม พวกเดียวกัน ที่เร่ร่อน ที่ขอบคาถาอาคมเหมือนกัน แล้วก็พวกเร่ร่อน มาช่วยส่งเสริม บางดวงอยู่เป็นเวลา เพิ่งได้สี่ห้าวันเอง แต่สี่ห้าวันโลกวิญญาณ เท่ากัยร้อยปี่โลกมนุษย์ แล้วยังมีเปรตอสุรกาย มาตามสาย ของกรรม อดอยากหิวโหย รับบุญไม่ได้ มาจกเลีย เครื่องเซ่น ไม่มีแสงสีของบุญเลย . เขียนมากไม่ดีมันสะเทือนใจ คนที่เค้าหลงใหล แค่นี้พอละ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
