พอแก่แล้ว จะเห็นว่า ร่างกายมีค่าที่สุด ในยามเสื่อมถอย โรคถามหาน้อยที่สุด คือดีที่สุด
เพราะความเสื่อม มันมากับความทรนาม ไม่มีโรคไหน ที่ไม่เจ็บปวด ไม่มีโรคไหนที่ไม่ทรมาน
“การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ ” ประโยคนี้จริงแท้
น่าเสียดายที่สมอง ไม่เคยรักร่างกายเลย ชอบกินอาหารที่ทำลายสุขภาพ ชอบใช้ชีวิตที่เสี่ยงต่อการพิการ ชอบทำงานที่หนักจนร่างกายทรุดโทรม
สมองชอบน้ำตาล ชอบความหวาน ทั้งที่เป็นบ่อเกิดโรคอ้วน ความดัน เบาหวาน อย่าถามสมองว่าจะเลิกได้ไหม ไม่เคยห้ามใจได้เลย ห้ามหมอรู้ยังง่ายกว่า งดแค่ตอนจะไปตรวจแค่นั้นแหละ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
