ฝันเล็กๆ บนฝืนนา…เมื่อไหร่หนา? #ข้าวเต็มยุ้ง #ฝันถึงเมือง
โอ๊ย... ฟังเรื่องราวเมื่อครั้งยังเป็นเด็กน้อยของน้องคนนี้แล้ว มันจุกอยู่ในอกจริงๆ นะครับ ภาพของเด็กชายคนหนึ่งที่ว้าวุ่นใจ ไม่อยากไปโรงเรียน ด้วยความคิดที่แสนจะซื่อตรง อยากจะช่วยพ่อแม่ทำนาให้เสร็จไวๆ ความรู้สึกนั้นมันสะท้อนความยากลำบากของคนทำนาในสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี
7-8 เดือน... นั่นคือช่วงเวลาที่ต้องทุ่มเทให้กับผืนดิน ตั้งแต่เริ่มไถ หว่าน จนถึงเก็บเกี่ยว กว่าจะได้เห็นกองข้าวเหลืองอร่ามบนลาน มันช่างยาวนานเหมือนรอคอยอะไรที่ไม่มีวันมาถึงง่ายๆ ยิ่งเมื่อไม่มีเครื่องจักรทันสมัย แรงควาย แรงคน ล้วนต้องถูกเคี่ยวกรำภายใต้แสงแดดที่แผดเผา
แล้วอะไรคือสิ่งที่เด็กน้อยคนนั้นรอคอยนักหนา? ไม่ใช่ของเล่น ไม่ใช่ขนมหวานราคาแพง แต่เป็นแค่มาม่าซองเล็กๆ ปลากระป๋องสักกระป๋อง หรือไก่ย่างหอมๆ ที่นานทีปีหนถึงจะได้ลิ้มรส ความฝันเล็กๆ ที่ผูกโยงอยู่กับการเก็บเกี่ยวผลผลิต นั่นก็เพราะเมื่อไหร่ที่ข้าวเต็มยุ้งฉาง แม่ถึงจะมีเงินพาลูกชายคนเล็กเข้าเมือง... ไปสัมผัสชีวิตที่แตกต่าง ไปเห็นแสงสีที่ไม่ได้มีแค่ทุ่งนาเขียวขจี
อยากเข้าตัวเมือง... แต่ต้องรอทำนาเสร็จ นำข้าวไปขายก่อน ความปรารถนาเล็กๆ ของเด็กน้อย แลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกายของทั้งครอบครัว การรอคอยที่ยาวนาน ความหวังที่แขวนอยู่บนรวงข้าวทีละเมล็ด
มันทำให้เราได้เห็นถึงความผูกพันในครอบครัว ความอดทนของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่แม้จะเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่ก็ยังคงส่งเสียให้ลูกได้รับการศึกษา แม้ในวันที่ลูกอ้างป่วย หนีโรงเรียน ด้วยความเข้าใจผิดในวัยเยาว์
เรื่องราวนี้อาจจะดูเศร้า แต่ในความเศร้านั้น มันก็แฝงไว้ด้วยความหวัง และพลังใจที่ยิ่งใหญ่ หวังว่าสักวัน ความเหนื่อยยากจะหมดไป หวังว่าชีวิตจะดีขึ้นเมื่อผลผลิตออกรวง
และนี่แหละครับ คือวิถีชีวิตของชาวนาในอดีต ที่กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท แต่ละสตางค์ ต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย และการรอคอยที่ยาวนาน
แต่ไม่ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไปอย่างไร สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ "ความหวัง" ที่หล่อเลี้ยงหัวใจของทุกคน จงอย่าท้อแท้กับความยากลำบาก เพราะทุกการรอคอยที่อดทน มักจะนำมาซึ่งวันที่เราได้เก็บเกี่ยวผลแห่งความพยายามเสมอครับ
เรื่อง: แตงโม สกลนคร
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
