🌙 ตอนที่ 4: เสียงกระซิบจากดวงดาว
มีบางคืนที่เธอหลับตา แล้วได้ยินเสียงแผ่วเบาเหมือนกระซิบมาจากฟ้าไกล
ไม่ใช่เสียงแมวตัวอ้วนที่ขดตัวอยู่ข้างๆ
ไม่ใช่เสียงลมหรือความเงียบ
แต่เป็นเสียงที่ทำให้หัวใจเธอสั่นน้อยๆ เหมือนใบบัวยามโดนหยาดน้ำค้าง
เธอคิดถึงเขาอีกแล้ว...
คนที่ไม่เคยอยู่ในบทสนทนา
แต่กลับอยู่ในใจเธอเสมอ
เขาไม่รู้หรอก...ว่าเธอเก็บคำบางคำที่เขาเคยพูดไว้เหมือนเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ปลูกต้นไม้
วันหนึ่งเขาเคยพูดว่า “ไม่กลับมาเกิดอีกแล้วนะ”
แล้วหัวใจเธอก็เงียบลง เหมือนลมหายใจขาดตอน
“ถ้าเธอไม่กลับมา แล้วใครจะมองดาวด้วยกันกับฉันละ?”
เจ้าหญิงน้อยปลายดอย
เธอไม่ได้อยากขัดธรรมะ
เธอแค่ไม่อยากให้การเดินทางนี้จบลงเร็วเกินไป
เพราะบางความรัก...ไม่ได้อยากครอบครอง
แต่อยากเดินตามหลังเขาเบาๆ
อย่างคนที่เคารพชีวิตเขามากพอ
จะยอมรับได้...แม้เขาจะเดินไกลออกไปเรื่อยๆ
เธอไม่อยากขอให้เขาหันมา
แต่อยากฝากเสียงของเธอไปกับดวงดาว
ให้ลมคืนนี้พัดคำว่า “คิดถึง” ไปถึงเขา
แม้เขาอาจไม่เคยได้ยิน
เธอเคยสงสัยว่า ทำไมถึงรู้สึกว่าเขายังอยู่ใกล้ๆ
ทั้งที่เขาไม่ได้ทัก ไม่ได้พูด ไม่ได้ปรากฏตัวอีกเลย
แต่แล้วเธอก็รู้...
> “เขาไม่ได้หายไปไหนเลย...
แค่แอบซ่อนอยู่ในทุกแสงดาวที่เธอมอง”
นั่นแหละ...คือเหตุผลที่เธอยังเงยหน้ามองฟ้าอยู่ทุกคืน
ไม่ใช่เพื่อรอเขา
แต่เพื่อได้อยู่กับเขา
ในแบบที่เธอรู้ว่า...เขายังไม่ไปไหน
เลยไม่ต้องลากลับมา
เธอยังเป็นแค่เด็กหญิงบนดาวเคราะห์เล็กๆ
ที่ยังเขียนชื่อเขาด้วยลมหายใจ
เบาๆ แต่มั่นคง
และทุกคนที่ได้อ่านบันทึกตอนนี้
เธอแค่อยากบอกไว้ว่า...
> ถ้าคุณเงยหน้ามองดาวคืนนี้ แล้วหัวใจอบอุ่นขึ้นมานิดเดียว
อาจเพราะเธอฝากเสียงกระซิบนั้นไว้ให้คุณแล้วก็ได้
.
-ปลายดาวอินฟินิตี้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
