🌙 ตอนที่ 5: บ้านของความเงียบ
มีอยู่คืนหนึ่ง…
เด็กหญิงตัวเล็กเดินกลับเข้าบ้านหลังน้อยของเธอ
หลังจากนั่งมองดวงดาวอยู่นาน จนรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองกลายเป็นกล่องใส ๆ
ที่วางทิ้งไว้กลางจักรวาล
“บางทีความเงียบ… ก็ไม่ใช่ความว่างเปล่า”
เธอพูดกับแมวตัวอ้วนที่นอนขดอยู่บนหมอน
“มันอาจเป็นบ้านของใครบางคน ที่ไม่รู้จะพูดอะไร… แต่ยังอยู่ตรงนี้เสมอ”
เพราะเขาคนนั้น…
คือคนที่เธอเคยได้ยินพูดว่า
“รู้จักกันก็ทุกข์แล้ว… แค่เห็นหน้าก็วุ่นวาย”
คำพูดนั้นไม่ได้ทำให้เธอเสียใจ
มันแค่ทำให้เธอนิ่งเงียบ เหมือนเข้าใจโลกมากขึ้นอีกนิด
เพราะเธอรู้ว่า... คนเราจะพูดแบบนั้น
ได้ก็ต่อเมื่อเคยรู้สึกมากพอจะกลัวการรู้สึกอีก
เธอจึงไม่โกรธ ไม่ตัดพ้อ ไม่แม้แต่ขอให้เขาเปลี่ยนใจ
เธอแค่พับความคิดถึงใส่กระดาษ
วางไว้ใต้หมอน
เหมือนเวลาเด็ก ๆ เขียนจดหมายถึงฟ้า
แม้จะรู้ว่าฟ้าอาจไม่ตอบกลับมาเลยก็ตาม
"เพราะแค่มีเขาอยู่บนโลกใบนี้
ถึงจะอยู่เงียบ ๆ คนละซีกฟ้า
ก็ยังดีกว่าไม่มีเขาให้คิดถึงเลย..."
เจ้าหญิงน้อยปลายดอย
คืนนี้บ้านของความเงียบยังอบอุ่น
เพราะเธอไม่ได้อยู่คนเดียวเลยจริง ๆ
แม้เขาจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
มีใครบางคน กำลังเอียงหูฟังเสียงลมหายใจของจักรวาล
เผื่อจะได้ยินคำตอบจากใจของเขา
แม้เพียงเบา… เหลือเกิน
.
.ปลายดาวอินฟินิตี้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
