ทิเบต จุดร้อนสองยักษ์เอเชีย
ทางการจีนออกกฎหมายสุดเพี้ยน “ห้ามกลับชาติมาเกิด”
หากไม่ได้รับอนุญาตจากทางการจีน
พร้อมเรียกร้องชาวพุทธทั่วโลก ให้ละความเชื่อ
เรื่องการเกิดใหม่
มันอาจดูเป็นกฎหมายเพี้ยนๆ ที่ทางจีนก็รู้ว่ามันไร้สาระ
และอาจถูกหัวเราะเยาะเอาได้จากชาวโลก
และในจีนเอง พวกนิยายห้องสินแนวเทพเซียน
ที่ขายดีไปทั่วโลก ก็มีเรื่องกลับชาติมาเกิดเยอะแยะไปหมด
แต่มันก็จำเป็นสำหรับจีน ที่จะต้องทำอย่างนั้น
เพื่อสกัดคนๆเดียว ก็คือ ดาไลลามะ ที่กำลังแต่งตั้งผู้สืบทอด
ว่าพระองค์จะกลับมาเกิดใหม่กับผู้สืบทอด
…เพราะนี่คือหัวใจของทิเบต และชาวทิเบต…
…ซึ่งเป็นดินแดนที่จีนจะเสียไปไม่ได้เลย….
…สำหรับชีวิตชาวจีน มันอาจสำคัญกว่าไต้หวันด้วยซ้ำไป…
ทำไมทิเบตจึงสำคัญกับจีนนัก
อันนี้คงต้องบอกว่า มันก็ไม่ต่างอะไรกับเรื่อง
แม่น้ำสินธุ ของอินเดียและปากีสถาน
ก็คือเรื่องน้ำ
ที่ราบสูงทิเบตหรือเขตปกครองพิเศษทิเบตนั้น
เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำใหญ่ ระดับนานาชาติหลายสาย
จากหิมะที่ละลายบนเขตที่ราบสูง ติดต่อกับหิมาลัย
และหัวใจของจีน ก็คือแม่น้ำแยงซีเกียงรวมถึงแม่น้ำโขง
ที่มีต้นกำเนิดจากที่นั่น
ยังมี สินธุ สาละวิน ที่ผ่านจีนในบางช่วงอีก
ซึ่งคนจีนจะเรียกว่า ซินตู้เจียง และ นู่เจียงตามลำดับ
ซึ่งแม่น้ำเหล่านี้ มีส่วนมากกับความมั่นคงของจีน
ทั้งทางด้านอาหาร พลังงาน และเป็นเส้นทางคมนาคม
โดยรวม แม่น้ำเหล่านี้ มีความสำคัญกับเศรษฐกิจ
และความเป็นอยู่ของชาวจีนอย่างมาก
จึงไม่แปลกอะไร ที่จีนจะรีบควบคุมทิเบตทันทีที่มีโอกาส
หลังจบสงครามโลกครั้งที่สอง และพรรคคอมมิวนิสต์
ชนะต่อฝ่ายเจียงไคเชกอย่างเด็ดขาด
…แต่ก็นั่นแหละ แม่น้ำพวกนี้ไม่ได้สำคัญกับแค่จีน
มันสำคัญกับทุกที่ที่ไหลผ่านเข่นกัน…
…กับชาติเล็กอื่น มันก็ไม่เท่าไหร่ แต่ปัญหาคือมันสำคัญ
กับอีกยักษ์เอเซียด้วยเช่นกัน ก็คือ อินเดีย….
ถ้าพูดถึงทิเบต นี่คือจุดร้าวของจีนและอินเดียมาตลอด
มันอาจสำคัญที่สุด ยิ่งกว่าพื้นที่ทับซ้อนใดๆของพวกเขา
หลังจีนเข้าควบคุมทิเบต และดาไลลามะหนีในปี 2502
อินเดียก็อุ้มชูการกระทำต่างๆของดาไลลามะมาตลอด
เพราะอินเดียนั้นรู้ว่า ถ้าดีกับดาไลลามะได้
ก็จะซื้อใจชาวทิเบต ไว้คอยทิ่มแทงจีนได้เช่นกัน
ธรรมศาลา ภายใต้การสนับสนุนของอินเดีย
จึงเหมือนผงชิ้นใหญ่ในตาลของจีนมาตลอด
และจะเขี่ยทิ้งก็ลำบาก เสี่ยงเจ็บตัวเกินไป
ภายใต้ความสัมพันธ์ลุ่มๆดอนๆ ของสองยักษ์เอเชีย
มันก็เพราะเหตุผลนี้แหละมากที่สุด
ไม่ว่าฉากหน้าใน BRICS จะถูกสร้างมาสวยอย่างไร
สองชาตินี้ก็ยังซ่อนมีดไว้ด้านหลังรอยยิ้มใส่กันเสมอ
ยิ่งมาหลังการปะทะของอินเดียและปากีสถานด้วยแล้ว
ทางอินเดียดูจะตึงกับจีนมากขึ้นเยอะ จนแทบไม่มองหน้ากัน
เมื่อจีนนั้นสนับสนุนปากีสถานแบบออกนอกหน้าจนเกินไป
เมื่อสบช่องว่าองค์ดาไลลามะ จะประกาศผู้สืบทอด
และไม่ยอมรับปันเจนลามะ ที่ทางจีนแต่งตั้งให้
อินเดียก็เสียบ และเสี้ยมทันที
โดยให้ทางรัฐมนตรีกระทรวงการจัดการชนเผ่า
ซึ่งก็เป็นชาวพุทธเช่นกัน ออกมาบอกว่า ทางปักกิ่ง
ไม่มีสิทธิตัดสินใจ เลือกผู้สืบทอดตำแหน่ง
ของดาไลลาะมะ มีเพียงพระองค์เท่านั้น ที่ตัดสินใจได้
ทางจีนประท้วงทันที ว่าอินเดียไม่ควรก้าวก่ายเรื่องภายใน
และว่าให้ระวังท่าที คำพูดมากกว่านี้
แต่ทางรัฐบาลนิวเดลี ก็ยักไหล่ รัฐมนตรีคนเดิม
ยังจะเข้าร่วมงานวันเกิดขององค์ดาไลลามะแบบไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งในงานมีความเป็นไปได้สูง ว่าพระองค์
อาจประกาศผู้สืบทอด คือ กาเดน โพธิ รังทรัส
อย่างเป็นทางการ
ซึ่งการที่มีระดับสูงของอินเดียเข้าร่วมลักษณะนี้
มันย่อมเหมือนการยอมรับของรัฐบาลอินเดีย
แน่นอน ทางปักกิ่งไม่โอเคแน่ล่ะ แต่จะยังไงต่อไป
ก็คงต้องมาดูกันต่อไป
…แต่ที่แน่ๆ นี่จะเป็นการฉีกรอยร้าวของจีนและอินเดีย
ให้ใหญ่และลึกขึ้นแน่นอน ลักษณะนี้ มันเหมือนอินเดีย
กำลังเอาคืนจีนจากกรณีของปากีสถานก็ว่าได้….
ทิเบตอาจมีภาพเป็นดินแดนทางศาสนาแสนสงบ
แต่ความจริงที่อยู่เบื้องหลัง มันค่อนข้างโหดร้าย
และเต็มไปด้วยเลือดและน้ำตามาตลอดประวัติศาสตร์
จีนนั้นใช้ประวัติศาสตร์สมัยราชวงศ์เข้าครอบครองทิเบต
เหมือนที่กล่าวอ้างในประเด็นทะเลจีนใต้ และไต้หวัน
ซึ่งความจริง การกล่าวอ้างลักษณะนี้ มันไม่ควรได้รับการยอมรับสักเท่าไหร่อยู่แล้ว ตามกฎเกณฑ์ของรัฐชาติสมัยใหม่
เนื่องจากทิเบต ไม่ใช้แคว้น หรือมณฑลของจีน
แต่มีลักษณะเหมือประเทศราษฎร์ หรือเมืองขึ้นมากกว่า
ก่อนราชวงศ์จีนนั้นจะสิ้นสุดลง พวกเขาก็เสียทิเบตไปแล้ว
การกล่าวอ้างของจีนนั้น จะอย่างไรก็ขาดความชอบธรรม
ไม่ต่างจากกรณีของไต้หวันที่เคยเสียให้ญี่ปุ่น
แต่เพราะจีนนั้นเป็นหนึ่งในชาติที่ชนะสงครามโลกครั้งที่สอง
ในนามฝ่ายสัมพันธมิตร จึงได้นั่งในตำแหน่งคณะมนตรี
ความมั่นคงถาวรของสหประชาชาติไปด้วย จึงทำแบบนี้ได้
แน่นอน ปัจจุบันทิเบตไม่มีอะไรจะทำได้ในการเป็นอิสระ
แต่การครอบงำของจีนนั้น จะอย่างไรก็คงไม่มีทางสมบูรณ์
…เพราะนี่คือดินแดน ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์นับพันล้าน
ผ่านแม่น้ำที่ไหลมาจากมัน …
…และไม่ใช่เพียงแม่น้ำแต่มันคือแม่น้ำระดับสัญลักษณ์
ของสองชาติใหญ่ในเอเชีย …
…คงคา สินธุ คือสัญลักษณ์ และสำคัญมากตามคติความเชื่อ
ของศาสนาพราหมณ์…
…ส่วนแยงซีเกียง คือมังกรน้ำ ที่เป็นสัญลักษณ์
แห่งความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินจีน มาหลายพันปี…
สองยักษ์จึงยอมกันเรื่องนี้ไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง
…และนี่ คืออีกหนึ่งจุดร้อนของโลก ที่รอวันระเบิด…
…ที่เราจะมองข้ามไม่ได้เลย…
…ยิ่งกว่าโกลานในตะวันออกกลางซะอีกนะ….
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
