17 ส.ค. เวลา 07:59 • ไลฟ์สไตล์

ตอนที่ 3 — วันที่คลื่นซัดแรงที่สุด

คืนนั้นอากาศเย็นจัด ลมพัดกระแทกหน้าต่างจนดังเป็นจังหวะ เสียงก้าวเท้าหนัก ๆ ของเขาดังขึ้นมาจากหน้าประตู นุ้ยรู้สึกได้ทันทีว่าเขากลับมาด้วยอารมณ์ไม่ดี กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยมาก่อนร่างสูงของเขาจะก้าวเข้ามา
เขาเริ่มบ่นเสียงดังว่าบ้านไม่สะอาด ทั้งที่นุ้ยเพิ่งถูพื้นเสร็จ เขาถามว่าทำไมอาหารไม่เหมือนที่เคยกิน นุ้ยพยายามอธิบายว่าเธอใช้วัตถุดิบที่หาได้ใกล้บ้าน แต่ไม่ทันจบประโยค เสียงฝ่ามือกระแทกโต๊ะก็ดังลั่น
นุ้ยพยายามเงียบเพื่อลดความขัดแย้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่หยุด มือใหญ่คว้าข้อมือเธอแน่นจนรู้สึกเหมือนกระดูกจะหัก ก่อนจะผลักเธอชนกำแพงแรงพอให้หัวกระแทก เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงในหู ปนกับเสียงเขาตะโกนซ้ำ ๆ ว่าเธอ “ไร้ประโยชน์”
หลังจากเขาปิดประตูห้องนอนเสียงดัง นุ้ยนั่งนิ่งอยู่บนพื้น น้ำตาไหลร้อนผ่าว แต่หัวใจกลับเย็นชา คำของแม่ลอยเข้ามาในหัว “ลูกเอ๊ย…คลื่นแรงแค่ไหนก็ต้องพายเรือหนี ถ้ายังอยากมีชีวิต”
นั่นเป็นครั้งแรกที่นุ้ยรู้สึกชัดว่า ถ้าเธอยังอยู่ต่อ วันหนึ่งเธออาจไม่มีโอกาสได้โทรกลับไปบอกแม่ว่า “หนูยังอยู่ดี” อีกเลย
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เขายังหลับ นุ้ยเก็บเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชิ้นและเอกสารสำคัญใส่กระเป๋าใบเล็ก เธอสวมเสื้อกันหนาวตัวหนา ก้าวออกจากบ้านเงียบ ๆ แล้วเดินไปตามถนนที่ปกคลุมด้วยหิมะ ลมหายใจกลายเป็นไอสีขาวในอากาศ
นุ้ยตรงไปยังป้ายรถเมล์ ใช้เงินเหรียญที่เก็บไว้ลับ ๆ ซื้อตั๋วไปยังศูนย์ช่วยเหลือผู้หญิงที่เธอเคยเห็นในโฆษณาของชุมชน การก้าวขาขึ้นรถเมล์ในวันนั้น เหมือนก้าวแรกที่เธอกลับมาถือพายชีวิตไว้ในมือของตัวเองอีกครั้ง
นุ้ยยังไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเจออะไร แต่สิ่งเดียวที่เธอมั่นใจ คือเธอจะไม่กลับไปให้คลื่นซัดซ้ำอีกต่อไป
ชีวิตของนุ้ยจะเป็นอย่างไรต่อไป ❤️❤️ ฝากติดตาม EP ต่อไป
#เรื่องเล่าต่างแดน
#ชีวิตที่เปลี่ยนแปลง
โฆษณา