ตอนที่ 1 — ชีวิตเรียบง่ายของแม่หม้ายสาวออฟฟิศ
แสงแดดยามเช้าส่องลอดม่านผืนเก่าที่ซีดจนแทบไม่เหลือสีเดิมเข้ามาในห้องเช่าเล็กๆ ของจุ๋ม เธอตื่นตั้งแต่ตีห้าเหมือนทุกวัน ลุกขึ้นต้มน้ำร้อนเพื่อเตรียมโอวัลตินแก้วเล็กให้ลูกชายวัยห้าขวบ ก่อนจะรีบจัดเสื้อผ้าและเอกสารสำหรับทำงานออฟฟิศ เธอเป็นพนักงานฝ่ายธุรการ เงินเดือนเพียงพอให้ใช้จ่ายประจำเดือนแบบพอถูไถ แต่ไม่มากพอจะเหลือเก็บเป็นกอบเป็นกำ
เช้าของเธอมักเริ่มด้วยความวุ่นวายเล็กๆ ในบ้าน ลูกชายงอแงบ้างเพราะไม่อยากไปโรงเรียน เธอต้องปลอบ ต้องอุ้ม ต้องเร่งเวลาให้ทันรถสองแถวที่จะผ่านหน้าปากซอย พอส่งลูกเสร็จ เธอหอบกระเป๋าเข้ารถเมล์ที่แน่นขนัด เหงื่อซึมออกตามไรผม ทั้งที่วันยังไม่ทันสาย ความเหน็ดเหนื่อยกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับเธอ
ที่ออฟฟิศ จุ๋มทำงานอย่างขยันขันแข็ง เอกสารกองเต็มโต๊ะ รอยยิ้มสุภาพถูกยกขึ้นมาบ่อยครั้ง แม้ในใจจะกังวลเรื่องค่าเช่า ค่าเทอมลูก และเงินผ่อนตู้เย็นที่ยังไม่หมด แต่เธอไม่เคยบ่นให้ใครฟัง เธอรู้ดีว่าในโลกของแม่หม้าย ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจความเหนื่อยล้าแบบที่เธอเผชิญ
บางครั้ง เวลานั่งพักกลางวัน มองเพื่อนร่วมงานที่มีสามีคอยมารับ-ส่ง มีคนซื้ออาหารมาให้ เธอเผลอถามตัวเองในใจว่า
“แล้วฉันล่ะ? จะต้องแข็งแรงไปอีกนานแค่ไหน… จะไม่มีใครมาแบ่งเบาบ้างเลยหรือ?”
ชีวิตประจำวันของจุ๋มเหมือนเรือที่ลอยอยู่กลางแม่น้ำ นิ่งสงบแต่เต็มไปด้วยภาระที่ถ่วงให้หนัก เธอไม่ขาดแคลนจนถึงขั้นอดมื้อกินมื้อ แต่ก็ไม่เคยมีโอกาสใช้ชีวิตสบายๆ หรือเดินเล่นอย่างที่ใจต้องการ ทุกค่ำคืนหลังเลิกงาน เธอกลับบ้าน รีบทำกับข้าวให้ลูก ทำการบ้านกับลูก แล้วกอดลูกจนหลับไป เสียงหัวใจเล็กๆ ของลูกคือกำลังใจเดียวที่เธอมี
แต่ในความเงียบของค่ำคืน หลังจากทุกอย่างสงบลงแล้ว เธอมักถามตัวเองซ้ำๆ ว่า
“ผู้หญิงอย่างฉัน… จะมีโอกาสเจอความรักอีกครั้งไหม?”
ความรักที่ไม่ใช่แค่ความหวั่นไหว แต่เป็นความเข้าใจ เป็นคนที่พร้อมนั่งฟังเวลาเธอเหนื่อย พร้อมปรึกษาในวันที่เจอเรื่องยาก และพร้อมบอกว่า “เธอไม่ได้อยู่คนเดียวนะ”
บางครั้งเธอหัวเราะเยาะตัวเองว่า คงเป็นเพียงความฝันสำหรับแม่หม้ายลูกติด แต่ลึกๆ ในใจ เธอก็ยังคงหวัง… ว่าสักวันใครสักคนอาจมองเห็นคุณค่าของเธอ มากกว่าสถานะหรืออดีตที่เคยพังทลาย
เธอคิดเสมอว่า หากมีใครสักคนเข้ามาแบ่งเบา ไม่จำเป็นต้องช่วยเรื่องเงินทองก็ได้ แค่มีใครให้ปรึกษา มีไหล่ให้พักบ้าง คงทำให้ชีวิตของเธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวจนเกินไป
แล้วคุณล่ะ… เคยรู้สึกแบบนี้ไหม?
เคยทำหน้าที่ทุกอย่างเพียงลำพัง ทั้งเป็นแม่ เป็นพ่อ เป็นคนหาเงิน และยังต้องเป็นกำลังใจให้ตัวเอง?
คุณคิดว่าคนอย่างจุ๋มควรปิดใจเพราะกลัวความผิดหวังซ้ำ หรือควรกล้าเปิดใจอีกครั้งเพื่อโอกาสใหม่?
เป้าหมายที่เธอวาดไว้ในหัวไม่ได้ยิ่งใหญ่เกินเอื้อม เธอไม่ได้ฝันอยากมีชีวิตหรูหรา เพียงแค่หวังว่าจะมีครอบครัวเล็กๆ ที่อบอุ่น มีคนรักที่ไม่ทอดทิ้ง และมีอนาคตที่มั่นคงให้ลูกได้อุ่นใจเท่านั้น
และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว…
จากแม่หม้ายสาวออฟฟิศผู้ใช้ชีวิตเรียบง่าย แต่ยังซ่อนความหวังเล็กๆ ไว้ในหัวใจ ว่า “วันหนึ่ง ชีวิตอาจจะมีใครสักคนที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงได้จริงๆ
โดย
เรื่องเล่าจากแดนไกล
#เรื่องเล่า
#นิยายที่มาจากเรื่องจริง
#ชีวิตของคนต่างแดน
เที่ยว Lofoten
เที่ยวออสโลด้วยตัวเองที่ไหนดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
