กวาดลานวัดและเจดีย์ มีอานิสงส์มาก
พระอรหันต์รูปหนึ่งชื่อพระโพธิสัมมัชชกเถระ ได้เล่าประวัติการสร้างบุญในอดีตชาติไว้ว่า ชาติหนึ่ง เราเก็บใบโพธิ์ที่ถูกทิ้งไว้ ณ ลานพระเจดีย์เอาไปทิ้ง ด้วยบุญนั้นทำให้เราได้อานิสงส์ 20 ประการ เมื่อเรายังท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อยภพใหญ่ ได้เกิดใน 2 ภพคือในเทวดาและมนุษย์ (ไม่ไปทุคติเลย)
เมื่อจุติจากเทวโลกมาสู่มนุษยโลกเราเกิดใน 2 สกุล คือ สกุลกษัตริย์และสกุลพราหมณ์ (เป็นตระกูลสูง) เรามีอวัยวะน้อยใหญ่สมบูรณ์ สูงใหญ่ รูปสวย (สง่างาม) สะอาดสะอ้าน เต็มเปี่ยม ไม่บกพร่อง เราเกิดในภพใดภพหนึ่ง คือ ในเทวโลกหรือมนุษยโลก ในภพนั้นเรามีผิวพรรณเหมือนทองคำ เปรียบดังทองคำที่นายช่างหลอมแล้ว ผิวของเราอ่อนนุ่ม สนิท สุขุมละเอียดอ่อนอยู่ตลอดเวลาเพราะใบโพธิ์อันเราทิ้งดีแล้ว
ในคติไหนๆก็ตามที ฝุ่นละอองไม่ติดในสรีระของเรา ที่ตัวของเราไม่มีเหงื่อไหลเพราะความร้อนลมแดดหรือเพราะความร้อนของไฟก็ตาม ในกายของเราไม่มีโรคเรื้อน ฝี กราก ตกกระ หูดและหิดเปื่อยเลย เมื่อเกิดในภพน้อยภพใหญ่ ไม่มีโรคในกาย ไม่มีความบีบคั้นที่เกิดขึ้นทางใจเลย ไม่มีใครเป็นข้าศึกเลย นี้เป็นวิบากแห่งการทิ้งใบโพธิ์
เมื่อเกิดในภพน้อยภพใหญ่ เรามีโภคทรัพย์ไม่บกพร่องเลย ไม่มีภัยจากไฟ จากพระราชา จากโจรและน้ำ ทาสหญิงชายและคนเดินตามประพฤติตามจิตของเรา เมื่อเกิดในมนุษยโลกในปริมาณอายุเท่าใด อายุของเราไม่ลดไปจากปริมาณอายุนั้น ดำรงอยู่ตราบเท่าสิ้นอายุ คนใน คนนอก ตลอดถึงชาวนิคม ชาวรัฐ ล้วนแต่เป็นผู้ช่วยเหลือใคร่ความเจริญปรารถนาความสุขแก่เรา นี้เป็นวิบากแห่งการทิ้งใบโพธิ์
ในทุกๆภพ เราเป็นคนมีโภคทรัพย์ มียศ มีศิริ มีญาติ พวกพ้อง ไม่มีเวร หมดความสะดุ้งในกาลทั้งปวง เมื่อเรายังท่องเที่ยวอยู่ในภพ เทวดา มนุษย์ อสูร คนธรรพ์ ยักษ์ และรากษส ล้วนแต่ป้องกันรักษาเราทุกเมื่อ
ในอวสานเราได้บรรลุศิวโมกข์มหานฤพานอันยอดเยี่ยม (เป็นพระอรหันต์) เมื่อก่อนเรามีใจยินดีเก็บใบโพธิ์เอาไปทิ้งจึงเป็นผู้พร้อมเพรียงด้วยอานิสงส์ 20 ประการนี้ทุกทิพาราตรีกาล เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว กิจในพระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว
คำอธิบาย และแหล่งอ้างอิง
1. จากตัวอย่างนี้จะเห็นการกวาดวัด กวาดลานดีย์ ทำความสะอาดพุทธสถาน หรือ ทำความสะอาดพระพุทธรูปนั้นมีอานิสงส์มาก เราควรหาโอกาสเข้าวัดเพื่อไปสั่งสมบุญนี้กันบ่อยๆ
2. บุญที่ทำให้ท่านได้บรรลุเป็นพระอรหันต์นั้น ไม่ใช่เฉพาะบุญที่ท่านเก็บใบโพธิ์ที่ลานเจดีย์ไปทิ้งในชาตินั้นอย่างเดียว เป็นผลบุญรวมที่สร้างมาหลายชาติ แต่บุญนั้นเป็นบุญสำคัญและท่านประทับใจจึงกล่าวไว้ในประวัติ
3. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 72 หน้า 199 - 202
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
