ภาระที่น่าแบก
มัทธิว 11:25-30 TH1971
[25] ขณะนั้นพระเยซูทูลว่า <<ข้าแต่พระบิดา ผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และโลก ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ ที่พระองค์ได้ทรงปิดบังสิ่งเหล่านี้ ไว้จากผู้มีปัญญาและผู้ฉลาด แต่ได้สำแดงให้ผู้น้อยรู้ [26] ข้าแต่พระบิดา พระองค์ทรงเห็นชอบดังนั้น
[27] <<พระบิดาของเรา ได้ทรงมอบสิ่งสารพัดให้แก่เรา และไม่มีใครรู้จักพระบุตร นอกจากพระบิดาและไม่มีใครรู้จักพระบิดานอกจากพระบุตร และผู้ที่พระบุตรประสงค์จะสำแดงให้รู้ [28] บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข
[29] จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพและใจอ่อนน้อม และจิตใจท่านทั้งหลายจะได้พัก [30] ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา>>
ภาระหนักเป็นสิ่งที่คนส่วนมากไม่ชอบ แต่จะไม่ให้มีเลยก็เป็นไปไม่ได้กับทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลกนี้ครับ
แต่ภาระที่พระเจ้าให้กับภาระที่โลกให้นั้นต่างกัน สำหรับภาระที่พระเจ้าให้กับมนุษย์คือการเรียนรู้ที่จะเชื่อวางใจพระเจ้าผ่านทางพระคำหรือพระเยซูคริสต์
ถ้าไม่มีพระเจ้าพระเยซูมันก็ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนให้กับสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นแล้วหรือกำลังจะเกิดขึ้น แล้วก็ได้แต่จมอยู่ในความหวาดกลัวและใช้ชีวิตอยู่ในกรอบแคบๆ ที่พวกผู้มีอำนาจขีดเส้นให้อยู่หรือตาย
ผู้คนที่ไม่มีพระเจ้านี้ก็ได้แต่ดิ้นรนที่จะขึ้นไปอยู่ในจุดที่มีอำนาจ เพราะรู้สึกว่านั่นคือจุดที่มั่นคงปลอดภัยมากที่สุด หลายคนก็ยอมทำทุกอย่างแม้จะต้องเสี่ยงตายผิดกฏหมายหรือศีลธรรม สุดท้ายก็ต้องพิการหรือเสียชีวิตก่อนเวลาอันควร ส่วนผู้มีอำนาจก็พยายามจะรักษาอำนาจนั้นไว้ให้ได้แม้ต้องแลกกับชีวิตของหลายๆคน
ชีวิตบนโลกมันจึงปล่อยวางพักผ่อนไม่ได้เลยจริงๆ เพราะมันไม่มีที่ไหนให้ความรู้สึกปลอดภัยได้อย่างแท้จริงเลยบนโลกใบนี้ครับ ไม่แปลกนะที่เห็นหลายคนเลือกที่จะจบชีวิตตัวเองหรือปล่อยสติหลุดไปเลย บ้าบอไปเลยไม่อยากจะรับรู้อะไรอีกต่อไป
แต่เมื่อได้หันกลับมาหาพระเจ้า พระองค์ทรงควบคุมรับผิดชอบอยู่ครับ และกำลังดำเนินไปตามแผนการของพระองค์ที่ได้กำหนดไว้ล่วงหน้าหมดแล้ว กับคนที่ไม่เชื่อก็จะรบราฆ่าฟันกันและจบลงที่โลกนี้ถูกเผาไหม้เป็นจุล ดวงวิญญาณของผู้ที่เชื่อจะถูกพระเจ้ารับกลับสู่สวรรค์ ส่วนบรรดาผู้ที่ไม่เชื่อจะไปอยู่ที่นรกกับมารซาตานวิญญาณชั่ว
ข้อ[25] ขณะนั้นพระเยซูทูลว่า <<ข้าแต่พระบิดา ผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และโลก ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ ที่พระองค์ได้ทรงปิดบังสิ่งเหล่านี้ ไว้จากผู้มีปัญญาและผู้ฉลาด แต่ได้สำแดงให้ผู้น้อยรู้ [26] ข้าแต่พระบิดา พระองค์ทรงเห็นชอบดังนั้น
กับการได้กลับมาหาพระเจ้าหรือได้รู้ความจริงนี้ถือนับเป็นพรที่ใหญ่ที่สุดแล้วสำหรับมนุษย์ครับ ชีวิตบนโลกอาจดูเป็นคนไม่มีความสามารถความเก่งหรือทรัพย์สมบัติอะไรเลย ก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะชีวิตขึ้นกับพระเจ้าพระเยซู ไม่ได้ขึ้นกับสิ่งอื่นครับ ยิ่งมีมากก็ยิ่งห่างไกลจากพระเจ้ามาก เพราะใช้เวลาหมดไปกับการปรนนิบัติสิ่งเหล่านั้นแทนที่พระเจ้าครับ
มันจึงไม่ใช่เรื่องที่น่าอิจฉาเลยนะครับกับคนมั่งมีของโลก พวกเขากำลังติดกับดักของมารซาตานที่ใช้สิ่งต่างๆ มากมายของโลกมาให้เพื่อจะได้มาไม่ถึงพระเจ้าครับ กับคนที่รับมาก็เหมือนปลาที่งับเหยื่อติดเบ็ดของเขาเข้าไปแล้วครับ จะรีบถอนตัวออกมาได้ยังไง มันต้องคิดเรื่องนี้ครับสำหรับคนที่มีมาก
[27] <<พระบิดาของเรา ได้ทรงมอบสิ่งสารพัดให้แก่เรา และไม่มีใครรู้จักพระบุตร นอกจากพระบิดาและไม่มีใครรู้จักพระบิดานอกจากพระบุตร และผู้ที่พระบุตรประสงค์จะสำแดงให้รู้ [28] บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข
พระเจ้าส่งพระเยซูลงมาให้กับมนุษย์ทุกคนครับ เป็นหนทางรอดแท้ทางเดียวที่พระเจ้าจัดเตรียมให้กับทุกคน เหมือนเรือในยุคโนอาห์ที่ช่วยให้รอดได้ตอนที่น้ำมาครับ พระเยซูจะช่วยให้ผู้ที่เชื่อวางใจในพระองค์รอดได้เช่นกัน ทั้งโลกนี้และโลกหน้าครับ มนุษย์เราจะสามารถพักสงบได้อย่างแท้จริงก็ตอนที่ได้เข้ามาอยู่ในพระองค์แล้วนี่ครับ เหมือนคนกับสัตว์ในเรือยุคโนอาห์ทุกชีวิตรอดหมดในวันที่ภัยพิบัติมา
ไม่มีทรัพย์สมบัติอำนาจบารมีอะไรของโลกนี้จะสามารถมาช่วยได้จริงในวันที่ภัยพิบัติเข้ามา นอกจากพระเยซูครับ กับพระคำหรือพระสัญญาของพระเจ้าจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ลช่วยทำให้เราได้รู้ว่าพระองค์กำลังทำอะไรให้กับเรา และกับคริสตจักรของพระองค์ช่วยให้เราได้เห็นการทำงานของพระองค์
2 พงศาวดาร 20:20 TH1971
[20] และเขาทั้งหลายได้ลุกขึ้นแต่เช้าและออกไปในถิ่น ทุรกันดารถึงเทโคอา และเมื่อเขาออกไป เยโฮชาฟัทประทับยืนและตรัสว่า <<ยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย จงฟังข้าพเจ้า จงวางใจในพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และท่านจะตั้งมั่นคงอยู่ จงเชื่อบรรดาผู้เผยพระวจนะของพระองค์ และท่าน จะสำเร็จผล>>
[29] จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพและใจอ่อนน้อม และจิตใจท่านทั้งหลายจะได้พัก [30] ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา>>
ภาระของพระเจ้านี้จึงเป็นภาระที่มีค่าน่าแบกไว้ที่สุดแบบนี้ครับ เพราะมันกลับได้พักผ่อนเมื่อเข้าไปแบก มันต่างจากภาระของโลกนี้ทุกเรื่องเป็นภาระหนักหมดเลยครับเอาเข้าจริงๆ ไม่มีภารกิจไหนที่มาช่วยให้พักผ่อนได้จริงๆเหมือนภาระของพระเจ้าครับ
เหมือนกับซีโมนที่ถูกทหารโรมันเกณฑ์ให้มาแบกกางเขนของพระเยซู ตอนแรกเขาคงเต็มด้วยคำบ่น แต่จากจุดที่เขาได้เริ่มก้าวเข้ามาแบกกางเขนนั่น เขาได้เริ่มสัมผัสได้เรียนรู้ถึงพระคุณพระเจ้าที่ส่งพระเยซูลงมา จนไปถึงกลโกธาที่ๆพระเยซูได้ถูกตรึงตายเพื่อบาปผิดของเขา มันเรียกเป็นความยากลำบากไม่ได้เลยครับกับการแบกกางเขนถ้าหากเทียบกับโทษที่เขาสมควรจะได้รับจริงๆ แต่มันผ่านพ้นไปได้เพราะมีพระเยซูที่พระเจ้าส่งมารับแทนให้แบบนี้ครับ
กับภาระที่พระเจ้ากำลังมอบให้กับเราตอนนี้ก็เช่นกันครับ กับการเรียนรู้ที่จะเชื่อวางใจพระองค์ผ่านพระคำและคริสตจักรอ่านฟังพูดและประกาศเรื่องราวของพระองค์ มันเป็นเส้นทางที่มีค่ามากที่สุดของมนุษย์ เพราะสามารถนำไปสู่ชีวิตทั้งผู้ให้และผู้รับครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
