ความคิดเห็นบนคำถาม
ถ้าความจริง ชีวิตคือความทรมาน ความพยายามคือเครื่องหลอกลวง ที่ถูกฉาบทาด้วยความหวัง เพื่อบดบังความทุกข์ ปิดบังด้วยคำนิยามที่สวยหรู แต่แท้จริงชีวิตคือความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ที่รอวันรู้สึก คุณรู้สึกไหม ?
4 ก.ค. 2023 เวลา 02:12 • ปรัชญา • 18 คำตอบ
คำตอบ (18)
- สุดยอดคำตอบเปิดมาก็เจอคำถามนี้ แต่ทว่าคำถามนี้กลับลึกซึ้ง จนยากที่จะบรรยาย คำถามนี้ดูคล้ายมองโลกในแง่ลบ แต่ทว่ามันคือความจริงและจริงที่สุดคำถามแบบนี้มนุษย์ที่มีอารมณ์ลึกซึ้งหลายคน เคยเฝ้าฝันและถามตัวเองมานานนับหลายชั่วอายุคน ว่าแท้จริงแล้วชีวิตคืออะไรกันแน่ อะไรกันหนอที่ทำให้เร...
- 1
- ไม่ทุกข์ ไม่สุข เดินทางสายกลาง ตามอารมณ์ตัวเองให้ทัน ความพยายามไม่ใช่เครื่องหมายหลอกลวง และความหวังเป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะทำให้หลายคนมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อวันพรุ่งนี้ ฉะนั้นหากยังมีหวังก็สามารถมีวันพรุ่งนี้ เำื่อให้เราได้พยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุด .. หลับตาแต่ครั้งเดียวทุกอย่างก็คือ...
- รู้สึกน่ะ แต่ตอนนี้ไม่ล่ะ ไม่เป็นแบบนั้นแล้วค่ะฉันรุ้สึกเบาสบาย ชีวิตมีความสุขมากขึ้น เพราะคำว่าปล่อยวาง ค่ะ😊
- พอดี ความรู้สึกด้านทุกช์ทรมานของเราออกจะรู้สึกช้ามากๆๆเดาว่าเราคงเป็นไบโพโลาร์ ชนิดเด่นด้าน mania มากเกินกว่าdepressed จนสุดขั้วละมังคะะ 😅🤭☺️
- ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้มีสองด้านหรือเป็นของคู่ เรียกว่ายมกปาฏิหาริย์ มีมืด~สว่าง ดำ~ ขาว สุข~ทุกข์ ดี~ชั่ว สมหวัง ~ผิดหวัง ดีใจ ~เสียใจ ยึดมั่นถือมั่น ~ ปล่อยวาง ขยัน ~ ขี้เกียจ ฯลฯ นี่คือการมองโลกตามความเป็นจริงค่ะ ถ้าเรายอมรับความจริงข้อนี้ได้ เราจ...
- เอาความจริงชีวิตก็ไม่ใดแย่ขนาดนั้นแต่ชีวิตก็มีสุขมีทุกข์อยู่ที่ตัวเราทำหรืออยู่ที่เราทำตัวคิดมากกับทุกเรื่องเรื่องบางเรื่องก็ปล่อยไปบ้างสุดท้ายก็จะผ่านมันไปใดทุกเรื่อง
- ขอเห็นต่างกับมุมมองที่ก่อเกิดคำถามความทรมานไม่ใช่ความจริงของชีวิต แต่เป็นท่าทีที่ชีวิตมีต่อความจริงของชีวิต ซึ่งแต่ละคนมีไม่เหมือนกันความจริงชีวิตนั้น ผมเห็นว่าคำอธิบายที่ครอบคลุมคือ ความเป็นอนิจจังทุกขั...
- ถ้าเราพิจารณาใคร่ครวญดีๆ ชีวิตมันอยู่ที่ตรงไหน ดับไปที่ตรงไหน ที่เค้าก็พูดถึงลมหายใจ เข้าออก เรื่องของกาย เรื่องของอารมณ์ จิตเรานั้นเมื่อมาอยู่อาศัยในเรือนกาย กายที่เป็นที่ตั้งของทุกข์ ทุกข์ที่ต้องดูแลกายที่เป็นเหมือนบ้านที่จิตอาศัย บ้านที่มีอารมณ์..มีเสียงความนึกคิดอะไรต่างมากมา...
- ผมไม่รู้สึกนะ เพราะผมผ่านจุดตกต่ำที่สุดของชีวิตมาแล้ว ผมรู้ว่าคนที่เกิดมาไม่ครบ32นั้นเจ็บปวดแค่ไหน วันหนึ่งผมเคยเดินไม่ได้เป็นอาทิตย์ นอนดูทีวีเห็นกีฬาวิ่งแข่ง รู้สึกอิจฉาคนเดินได้ทันที แล้วสมมุติว่าเราแขนขาด,ตาบอด,หรือนอนติดเตียงล่ะ...ผมว่าคงตกนรกทั้งเป็นแน่ๆ สำหรับผม.
