ความคิดเห็นบนคำถาม
คำตอบ (13)
- การให้อภัยทานและอโหสิกรรมเป็นมหากุศลอย่างหนึ่ง การให้อภัยคนที่สำนึกผิดนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยาก เพราะเป็นการร่วมมือกันของทั้งสองฝ่าย แต่การให้อภัยคนที่ไม่ได้สำนึกผิดนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นพอสมควร เพราะเราให้อภัยเขาเพียงฝ่ายเดียว ส่วนเขายังไม่ได้สำนึกผิด ในตอนที่เรายังไม่ได้ให...
- ไม่เป็นไรค่ะ เจอกันชาติหน้าก็ไปฟัดกันอีกทีก็แล้วกันนะคะ
- อภัยไม่ได้ เพราะยังคิดแค้นอยู่ในใจคนที่เป็นทุกข์จริงๆคือเราเองเมตตาตัวเอง ปลดปล่อยความโกรธ ความแค้น ออกจากใจเรา
- ถ้าเป็นคนดี แต่ทำเรื่องที่ผิดพลาดโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เกิดผลกระทบกับคนอื่น เช่นทำให้เกิดอุบัติเหตุ คนแบบนี้สมควรได้รับการอภัย เพราะเนื้อแท้แล้วเขาก็ยังเป็นคนดีอยู่แต่ถ้าคนที่มีความประพฤติระยำ มีความบกพร่องในด้านจิตสำนึก มีพฤติกรรมผิด...
- ก็เฉยๆ ไปค่ะแค่อย่าคิดอาฆาตแค้นเคืองต่อกันม่ายงั้นเกิดต้องมาเจอะกันใหม่ในชาตินี้ รึชาติหน้าอีกหน ก็คงจะยุ่งยากใจแย่เลยอ้ะค่ะ...
- ทำให้ได้สิเป็นผลดีต่อใจตัวเองทำตัวเป็นเสมือนผู้พิพากษาก็พอตัดสินตามกรรมที่กระทำ
- ก็ไม่ต้องให้อภัย...ก็ได้ป่ะครับ เราไม่จำเป็นต้องอภัยให้ทุกคนบนโลก และการที่ไม่ให้อภัย ชีวิตเราก็ไม่ได้แย่ อาจจะสบายดีด้วยซ้ำ ที่ไม่ต้องฝืนทำเรื่องที่ทำให้"เราเกลียดตัวเอง" ต่างคนต่างอยู่ เรื่องของมรึง เรื่องของกรู แค่นั้นครับ 🙂
- อย่าลืมว่าหัวใจของเราได้ให้อภัยไปแล้ว นั่นสำคัณที่สุด ถ้ามีรูปคู่ที่เคยมีความสุขร่วมกันให้หยิบรูปนั้นขึ้นมาดูแล้วก็ทำตามหัวใจตนเองครับ อย่าปล่อยให้ทิฐิครอบงำเราเด็ดขาด ทำลายทิฐิของตนเองเสียก่อน ขืนปล่อยให้นานไป ตัวเรานั่นละที่จะกลายเป็นคนที่ไม่มีน้ำใจเสียเอง
- การที่เราจะให้อภัยหรือไม่ให้อภัย มันมีเรื่องหนึ่งที่ เค้าบันทึกเราตลอดเวลา เรื่องของวิญญาณทั้งหก ที่ตาเราเห็น หูเราได้ยิน ตาเห็นภาพหูเราได้ เห็นกิริยาคนนั้นคนนี้ ที่แสดง เห็นมือไม้ขาตัวเอวไปทำอะไีร ความรู้ทุกข์สุข โมโหโกรธเกลียด มันก็มีการบันทึกจดจำลงไปที่ธาตุทั้งสี่ เราไปด่าว่าใ...
