ความคิดเห็นบนคำถาม

ความคิดที่ว่า แก่แล้วค่อยศึกษาธรรมะ หูตาก็ไม่ดีศึกษาอะไรก็ไม่ค่อยกระจ่างเหมือนตอนหนุ่มๆที่หูตายังดี ไม่รู้ความหมายของบทสวด ปฏิบัติก็มีแต่สงสัย มันสายไปไหมครับ ?
23 ส.ค. เวลา 00:59 • ความคิดเห็น • 11 คำตอบ
คำตอบ (11)
  • ที่รอเพราะไม่พร้อม ถ้าพร้อมคงไม่รอ
  • ผมว่าไม่มีอะไรสายเกินไป ยกเว้นคุณเสียชีวิตแล้ว เรียนรู้ธรรมะตอนชราก็ดี ถ้าหูตาเสื่อมแล้ว ก็ให้พระหรือคนอื่นอธิบาย สงสัยก็ถาม แต่ต้องรู้จักตั้งคำถาม (Questioning) ที่ดีด้วย
  • ถ้าผู้ถามได้แก่ไปแล้ว เกรงว่าจะสายไปก็จะบอกว่าไม่สายไปหรอกครับ ดีกว่าตายไปโดยไม่ได้ศึกษาไม่ได้ปฏิบัติ
    1
    แต่ถ้าผู้ถามยังไม่แก่...อย่ารอครับ...
  • คิดอยากทำอะไรก่ะทำซะ
    ถึงเวลาแล้วจะมานั่งเสียดาย
    ว่าทำไมน้อไม่ทำซะตั้งแต่
    มีโอกาส...
  • ไม่สายคะ!!
    คำว่าธรรมมะ
    เริ่มตอนไหนก็ได้ เมื่อต้องการจะเข้าถึงธรรมจริงๆ
    ธรรม ศึกษาได้ตั้งเเต่เด็กไปจนถึงชรา...
  • มันไม่มีคำว่าสายหรอกค่ะ มันอยู่ที่คุณเริ่มก่อนคุณก็สงบก่อน..ซึ่งคุณต้องเลือกว่าจะสงบก่อน หรือจะใช้ชีวิตด้วยความแข็งแรงที่วุ่นวาย
    มันต่างกันแน่นอนค่ะ คนที่มีธรรมในใจไม่ใช่คนเชยโดยสิ้นเชิง แต่คือคนฉลาดทางอารมณ์ ความสว่างมันทำให้เราตัดสินใจได้คม สติปัญญาที่คม ย่อมฟัดกับปั...
  • ผู้มีบุญจริงคือผู้เข้าใจธรรมะตั้งแต่อายุยังน้อยค่ะ
  • แก่แล้วค่อยศึกษาธรรมะ
    ถ้าใครจะคิดแบบนั้น.......
    และยังมีบอกอธิบายเรื่องสุขภาพ
    สภาพร่างกาย เสื่อม ของความแก่ต่ออีก...
  • เคยได้ยินได้ฟังมาว่า เรื่องราวทั้งหลายในโลก ล้วนเป็นอารมณ์ ทีอุปโลกน์ หลอกจิตให้ยึดถือ ใช้กาวาจาใจ หลงใหล อยากได้ ยินดี ..โดยที่เราไม่รู้ตัวว่า สิ่งได้นั้นมีแต่กรรม เราก็มองไม่ออก เงินทอง ทรัพย์สิน บ้านช่อง มองไม่ออกเรื่องการคล้องเวรกรรม เราก็ไม่รู้ตัวว่า อะไรนั้น ดึงลูกตา ให้ไป...
  • มันแล้วแต่คนมากกว่า ธรรมะไม่มีคำว่าสาย ศึกษาเมื่อไหร่ก็ได้
    ยิ่งอายุมาก ผ่านประสบการณ์มามาก ย่อมเข้าใจความหมายที่แอบแฝงอย่างลึกซึ้ง มากกว่าคนที่ผ่านโลกมาน้อย เข้าใจแค่ตามคำสอน การปล่อยวางของคนที่ยังไม่เคยผ่านโลก กับ ผ่านมาจนเข้าใจ เห็นมาจนเบื่อ มันก็ต่างกันนะ...