➡️ บทกวีจากพม่า⬅️ 🔸 ในวัยเลือดเดือด ยุคแสวงหา ชีวิตในมหา'ลัย ผมมีเพื่อนเป็นแกนนำ นศ.พม่า ยุคหนี "ซอหม่อง" ของ SLORC เข้ามาหลบอยู่ในไทยนับสิบคน เราสนิทสนมไว้ใจกัน ชนิดที่ผม สะสมประสบการณ์ ได้พบเจอทั้งสันติบาล ทั้งท้องที่ และสีเขียวๆ อย่างทหารมาครบ
▪️ Aung San Suu Kyi House : Yangon ▪️
🔸เวลาผ่านไป ภาระกิจที่หวังบอกให้โลกรู้ ว่า เกิดอะไรขึ้นในพม่า ไปไกลได้ประมาณหนึ่ง ตัวหลัก ก็เลือกจะกลับเข้าป่า ไปแจมกับเพื่อนฝูง ที่ฝังตัวอยู่กับชนกลุ่มน้อย ตามตะเข็บชายแดน และอีกกลุ่มใหญ่ ในค่ายที่ อ.สวนผึ้ง
▪️
🔸วันร่ำลาจากกัน เรานั่งเล่นกีต้าร์ สลับกันร้องเพลง กันเฉพาะเราไม่กี่คน และจังหวะหนึ่งทั้งกลุ่ม ก็หยิบกระดาษ มาขีดเขียนกวีสารพัดบท กับคำร่ำลาไว้ให้ผม มากมาย
▪️
🔸เหตุหนนั้น โตมา ผมก็เรียนรู้อีกตามวัยว่า ปัญหาตามชายแดนอันมากมาย จากเหตุในพม่า ไทยเราก็แก้ปัญหาของไทยเราไป ก็ไม่ใช่เพื่อใคร ก็เพื่อให้ไทยเราก่อนเป็นหลัก ส่วนทางพม่าเอง เขาก็แก้ปัญหาของพม่าไปไม่ต่างกัน และที่ไม่ได้ลึกลับอะไร คือทั้งไทยและพม่า ต่างร่วมมือกันแก้ปัญหา หนใหญ่หนนั้นไปด้วยกัน
🔸การหนีตายจากแรงล้อมปราบ จนเสียชีวิตกันเกินนับในร่างกุ้ง ลามไปทั่ว จนทะลักจากเมืองเข้าสู่ป่า ในรหัส วดป 8888 หนนั้น แทบไม่ต่างอะไรกับเหตุการณ์ 6 ตุลาฯ 19 ของเรานัก ที่พรรคคอมมิวนิสต์ในป่าเขาไทย ได้พลังของคนหนุ่มสาวจากเมือง สู่ชนบทป่าเขามา ชนิดไม่รู้เนื้อรู้ตัว
▪️
🔸นานนับปี ที่ผมไม่ได้เจอเพื่อนพม่าที่ยังหลงเหลือ และเมื่อนึกจะย้อนกลับไปเยี่ยมเยียนกัน วันหนึ่งผมก็ขับรถดิ่งไปที่ตรอกเล็กๆ ที่ทั้งหมดเคยใช้หลบซ่อนตัว ซึ่งยุคนั้นการกินอยู่ของ "เพื่อน" กลุ่มนี้ก็ลำบากลำบนสิ้นดี ... ถั่วเหลืองถูกต้มจนนิ่ม ก่อนจะกวนจนเละ และตักราดกินกับข้าวแทบจะทุกมื้อ จนผมต้องขนสารพัดอาหารแห้งที่บ้าน มาแบ่งให้เพื่อนกินอยู่เรื่อย
▪️
🔸วันนั้นตรงที่เก่า ผมไม่เจอกับใครที่รู้จัก แต่ก็พอจะมีคนที่รู้ว่า ให้ไปตามหาพวกที่เหลือได้ที่ไหน และที่อพาร์ทเม้นท์ใหม่ ใหญ่ริมถนน มันกลายเป็นที่อยู่กัน ชนิดที่ไม่ต้องหนี หรือหลบซ่อนใครอีกแล้ว เพราะมีข้อตกลงของปัญหานี้ ระหว่างทางการไทย กับพม่าอยู่ชัด
▪️
🔸หลังต่อสายจากฟร๊อนท์ ขึ้นไปบนห้องพัก และบอกไปว่าผมมาหา ไม่นานที่เห็นเดินอาดๆเข้ามา คือเพื่อนพม่าที่พอคุ้นตา แต่ที่แปลกตา คือสาวไทยหน้าตาสะสวย ที่เดินเคียงข้างมาด้วย
▪️
🔸แต่ที่ต้องขยี้ตา เพราะไม่แน่ใจว่า จากที่เคยเห็นว่านุ่งโสร่ง สะพายย่าม เป็นนักรบ นักคิด นักปฎิวัติ แต่วันนี้กลับมาในลุ๊ค แจ๊กเก๊ตยีนส์สไตล์บูติก พร้อมคาดแว่นตาดำเหน็บหัว ดูไม่ต่างนายแบบดัง ที่หลุดมาจากนิตยสารวัยหวานยุคนั้น
▪️
🔸เราทักทายพูดคุยกันพักใหญ่ จนถึงเวลาที่ต้องร่ำลากลับ และก่อนขับรถไปจนลับตา ผมมองย้อนไปที่ "เพื่อนพม่า" ในมือ NGO กลางเมืองหลวงประเทศไทยอีกหน... และสมองก็คิดไกลไปถึง ไอ้พวกที่กลับเข้าป่าไปก่อน อย่างไอ้โจโจหม่อง ไอ้หม่องเอ หรือไอ้ชาน พวกนั้นขึ้นมาตะหงิด
🔸ไม่รู้ว่าป่านนี้ มันจะเป็นตายร้ายดีกันยังไง เพราะหลังกลับไปไม่นานหนนั้น กะเหรี่ยงคริสต์ของนายพลโบเมี๊ยะ ก็ถูกถล่มแตก ส่วนฉานทางไทยใหญ่ ทางนี้ยิ่งหนัก เพราะขุนส่า ที่เคยรบเอาเป็นเอาตายกับพม่า แกเลี้ยวรถยูเทิร์น เข้าร่วมกับรัฐบาลทหารพม่า หน้าตาเฉย
▪️
🔸เด็กหนุ่มเด็กสาว ที่หนีเข้าป่ามา หวังจะพึ่งพาหลบภัย เลยกลับต้องเสียวสันหลังเพราะกลัวจะถูกส่งกลับไปตาย เพียงเพราะข้อตกลง ที่ขุนส่า มีกับรัฐบาลพม่า ว่าตัวจะไม่ถูกส่งตัว ไปดำเนินคดียาเสพติดในอเมริกา
🔸ส่วนนักปฎิวัติชุดยีนส์ที่ผมเพิ่งเห็น ทางนี้ยิ่งดูไม่ต้องห่วง เพราะในเมืองหลวงไทย ในกำมือ NGO เขามีอยู่มีกิน มีเงินให้ใช้ มีสาวให้กอด แถมยังมีเวลา ได้ย้อมหัวเป็นสีเหลือง ไม่ต่างฝรั่ง เผ่าพันธุ์เดียวกับ ที่เคยบุกเข้ายึดพะโค รุกเข้ามัณฑะเลย์ จับคิงส์สีป่อ ใส่เรือโยนไปไว้อินเดีย จนตายหนโน้น...
▪️ภาพ : LIFE Magazine ▪️
🔸ขับรถพ้นออกมาไกล ในหัวผมยังคิดไถลไปหลายเรื่อง คิดถึงคนที่ไป และคิดถึงคนที่อยู่ คิดไปถึงการแก้ปัญหาอันมากมาย ที่เคยได้เห็นกับตา ของทั้งทางการเรา และก็ทำความเข้าใจ ถึงการแก้ปัญหา ของทางการเขา
▪️
🔸เหตุรัฐประหารใน ไม่กี่วันที่ผ่านมา ทำให้ผมรื้อบทกวี เก่าเก็บ ที่ "เพื่อน" เขียนไว้ให้ เมื่อกว่า 30 ปีก่อน ขึ้นมาอ่านอีกหน และข้อความ ที่อยู่ระหว่างบันทัด ที่ผ่านกาลเวลามา ... "ความสว่าง" คือสิ่งที่ผมได้รับ และในนาทีนี้ กับเหตุการณ์ในเมียนมาร์ ผมจึงเลือกจะทอดสายตา และมองข้ามไปสู่อีกฝั่ง ในบ้านของเพื่อน และนิ่งมองทุกอย่าง อย่างเข้าใจ.
▪️
▪️
▪️
✔️ ภาพถ่ายต่างกรรมต่างวาระ
📸 All Photos by Tui Kajondej
⭕ วันต้นไม้แห่งชาติ - สมเด็จย่า
⭕ ต้นหมัน - สมเด็จพระเทพฯ
⭕ รวมเรื่องร้อยเรื่องราว
🌸 เขียนทุกเรื่องด้วยความสนุก เพื่อความสุขของผู้เขียนเอง และไว้สะสมเรื่องเขียนไว้จดจำ ในมุมสนุกตรงนี้ 🌸
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
