#46 TOB - บทที่ 1️⃣4️⃣ Postscript — บทส่งท้าย (3) :
ด้วยพลังแห่งความเฉื่อย พวกเราสามารถเปลี่ยนแปลงประเทศได้
🛑 #คำเตือนจากผู้เขียน (2)
Ordinary people can and must force the government elected by the people and by referendum, to carry out the tasks for which they were elected.
ประชาชนคนธรรมดาสามารถและต้องบังคับรัฐบาลที่ถูกเลือกโดยประชาชนและโดยประชามติ ให้ดำเนินงานตามที่พวกเขาได้รับเลือกมา
Ordinary people possess enormous power. As Arki said (See Chapter 10) one of the greatest weapons that humans possess - thanks to their intelligence - is the power of inertia. It is a non-violent force and that is best, as violence breeds more violence. Christ said, ‘He who lives by the sword will die by the sword’.
ประชาชนคนธรรมดามีพลังมหาศาล อย่างที่อาร์กิกล่าว (ดูบทที่ 10) หนึ่งในอาวุธที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์มี - ขอบคุณสติปัญญาของพวกเขา - #คือพลังแห่งความเฉื่อย #มันเป็นพลังที่ไม่ใช้ความรุนแรงและนั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด #เพราะความรุนแรงก่อให้เกิดความรุนแรงเพิ่มขึ้น พระคริสต์ทรงตรัสว่า “ผู้ที่ใช้ดาบจะตายด้วยดาบ”
In Beijing, China, a man on his own and unarmed was able to stop a tank with his presence alone. How did he achieve that❓ Because the soldiers in the tank didn’t DARE run him over, they were enthralled by the self-sacrificing act of the unarmed man.
ในปักกิ่ง ประเทศจีน ชายคนหนึ่งที่อยู่คนเดียวและไร้อาวุธสามารถหยุดรถถังด้วยการปรากฏตัวของเขาเพียงลำพัง เขาทำได้อย่างไร❓ เพราะทหารในรถถังไม่กล้าที่จะทับเขา พวกเขาถูกสะกดด้วยการเสียสละตนเองของชายผู้ไร้อาวุธ
Millions of people witnessed it on television.
คนนับล้านได้เห็นเหตุการณ์นี้ทางโทรทัศน์
Ghandi managed, on his own, to prevent terrible bloodshed. Lord Mountbatten himself realised that if he’d sent 50 000 troops to Calcutta, they would have been massacred and yet, Gandhi, one man, averted a massacre through non-violent means.
คานธีสามารถป้องกันการนองเลือดครั้งใหญ่ได้ด้วยตัวคนเดียว ลอร์ดเมาท์แบทเทนเองตระหนักว่าถ้าเขาส่งทหาร 50,000 นายไปกัลกัตตา พวกเขาจะถูกสังหาร แต่คานธี คนๆเดียว สามารถป้องกันการสังหารหมู่ผ่านวิธีการที่ไม่ใช้ความรุนแรง
Once, in Arki’s planet, they blocked the roads with so-called ‘broken down’ vehicles: there were 10 000 of them. The police contingent knew it was done on purpose, but they couldn’t do anything about it. When the fire brigade or an ambulance had to pass, the people arranged to let them through by pushing their vehicles out of the way. They then pushed them back to where they were.
That is the power of inertia. They didn’t move; didn’t eat; didn’t scream. They were silent - confronting the forces of law and order. Obviously, they said, they would be more than happy to clear the road - but how could they, without mechanics…❓ The country was paralysed. They had no banners, no slogans, there was no shouting or yelling; just quiet defiance.
✴️ ครั้งหนึ่งในดาวของอาร์กิ พวกเขาปิดถนนด้วยยานพาหนะที่อ้างว่า ‘เสีย’: ซึ่งมีถึง 10,000 คัน กองกำลังตำรวจรู้ว่ามันถูกทำโดยเจตนา แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อรถดับเพลิงหรือรถพยาบาลต้องผ่าน ผู้คนจัดการให้พวกเขาผ่านโดยเข็นยานพาหนะออกไป จากนั้นก็เข็นกลับไปที่เดิม
นั่นคือพลังแห่งความเฉื่อย พวกเขาไม่ขยับ ไม่กิน ไม่ตะโกน พวกเขาเงียบ - เผชิญหน้ากับกองกำลังรักษากฎหมายและความสงบ แน่นอน พวกเขากล่าวว่า พวกเขาจะยินดีมากที่จะเคลียร์ถนน - แต่จะทำได้อย่างไรโดยไม่มีช่าง…❓ ประเทศเป็นอัมพาต ไม่มีป้าย ไม่มีคำขวัญ ไม่มีการตะโกนหรือร้องตะโกน มีเพียงการท้าทายอย่างเงียบๆ
They waited to hear from their adversary, who was sinking deeper and deeper into his lies and deceitfulness. A letter had already been sent to the government, which was well aware of their demands and knew why they were there. The name of the person who sent the letter was Mr Citizen...
พวกเขารอฟังจากคู่ต่อสู้ ซึ่งจมลึกลงไปในคำโกหกและการหลอกลวงของเขาเรื่อยๆ จดหมายถูกส่งไปถึงรัฐบาลแล้ว ซึ่งรู้ดีถึงข้อเรียกร้องของพวกเขาและรู้ว่าทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นั่น ชื่อของคนที่ส่งจดหมายคือ #นายพลเมือง…
As Arki said, when 100 000 people calmly lie down on a tarmac, a railway line or in the streets and say to the police, ‘I wan’ t to go home, please take me home, I am ill, I beg you to take me home’, the police couldn’t possibly hurl tear-gas into a crowd of sick people, for no reason, could they❓
✴️ อย่างที่อาร์กิกล่าว เมื่อคน 100,000 คนนอนลงอย่างสงบบนถนนลาดยาง ทางรถไฟ หรือบนถนน และพูดกับตำรวจว่า “ฉันอยากกลับบ้าน กรุณาพาฉันกลับบ้าน ฉันป่วย ฉันขอร้องให้คุณพาฉันกลับบ้าน” ตำรวจคงไม่อาจยิงแก๊สน้ำตาใส่ฝูงชนที่ป่วยโดยไม่มีเหตุผลได้ใช่ไหม❓
With the power of inertia, the people brought the entire nation to a standstill, without violence.
#ด้วยพลังแห่งความเฉื่อย_ประชาชนทำให้ทั้งประเทศหยุดชะงัก_โดยไม่ใช้ความรุนแรง
The outcome was quick to follow. The ‘fat financiers’, who carried much financial control in the business world (the stock market crash, the rise and fall of gold prices) and were in cahoots with the corrupt politicians, started to panic because they stood to lose millions of dollars in the market.
ผลลัพธ์ตามมาอย่างรวดเร็ว ‘นักการเงินอ้วนพี’ ผู้มีอำนาจควบคุมทางการเงินในโลกธุรกิจอย่างมาก (ตลาดหุ้นล่ม ราคาทองขึ้นลง) และสมคบคิดกับนักการเมืองที่ทุจริต เริ่มตื่นตระหนก เพราะพวกเขาอาจสูญเสียเงินหลายล้านดอลลาร์ในตลาด
For every coin the people in the street lost by not working, they were losing hundreds of thousands. So, in the name of their sacred money, they had to do something - and the people won.
ทุกเหรียญที่คนในถนนสูญเสียจากการไม่ทำงาน พวกเขากำลังสูญเสียเป็นแสนๆ ดังนั้น ในนามของเงินอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา พวกเขาต้องทำอะไรสักอย่าง - #และประชาชนชนะ
Little by little, you’re being conditioned. That’s what our extra-terrestrial friends are concerned about. You’re a human being, not a robot. WAKE UP NOW.
#ทีละเล็กทีละน้อย_คุณกำลังถูกปรับสภาพ #นั่นคือสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ต่างดาวของเราเป็นกังวล คุณเป็นมนุษย์ ไม่ใช่หุ่นยนต์ #ตื่นเถอะ_ตื่นเดี๋ยวนี้
Have you ever wondered, just to give you an example, what would happen if the electricity went out in a supermarket with the new cash registers and the new barcode system of recording prices❓ The check-out assistants wouldn’t even be able to add up the goods - the codes on most articles would make it an impossible task.
Has it ever crossed your minds that the encoding stops you, the consumer from knowing the price of a tin of baked beans, unless you go through the list you’re given❓ But that’s an arduous task. So you are less and less aware of how much you’re spending and, imperceptibly, the financiers take control of your own money.
คุณเคยสงสัยไหม แค่ยกตัวอย่างให้คุณฟังนะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไฟฟ้าดับในซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีเครื่องคิดเงินใหม่และระบบบาร์โค้ดใหม่สำหรับบันทึกราคา❓ พนักงานแคชเชียร์จะไม่สามารถคิดรวมราคาสินค้าได้ - รหัสบนสินค้าส่วนใหญ่จะทำให้มันเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ คุณเคยคิดไหมว่าการเข้ารหัสนี้ทำให้คุณ ผู้บริโภค ไม่สามารถรู้ราคาของกระป๋องถั่วอบ เว้นแต่คุณจะดูรายการที่ให้มา❓ แต่นั่นเป็นงานที่ยากลำบาก ดังนั้นคุณจึงรู้น้อยลงเรื่อยๆ ว่าคุณกำลังใช้จ่ายเท่าไร และอย่างแทบไม่รู้ตัว นักการเงินก็เข้าควบคุมเงินของคุณเอง
I knew a charming little shopkeeper who had a problem with his cash register. I arrived while it was being repaired. He sold me two articles at one dollar thirty eight cents each. It took him about three minutes to work out the total on a piece of paper, and he ended up giving me two dollars thirty four change from the five dollars I had handed him, simply because he’d lost the habit of making such a simple addition, even on paper.
He trusts the machine, as do thousands of others like him. People put their trust in credit cards and computers, they’re wrong because, imperceptibly, they’re no longer thinking for themselves, they’re letting the financiers add up for them. Imperceptibly, they’re no longer ‘in control’.
ผมรู้จักคนขายของชำที่น่ารักคนหนึ่งที่มีปัญหากับเครื่องคิดเงินของเขา ผมไปถึงขณะที่มันกำลังถูกซ่อม เขาขายสินค้าให้ผมสองชิ้นราคาชิ้นละหนึ่งดอลลาร์สามสิบแปดเซ็นต์ เขาใช้เวลาประมาณสามนาทีในการคำนวณยอดรวมบนกระดาษ และสุดท้ายเขาทอนเงินให้ผมสองดอลลาร์สามสิบสี่เซ็นต์จากห้าดอลลาร์ที่ผมให้ไป เพียงเพราะเขาเลิกคุ้นกับการบวกเลขง่ายๆ แม้แต่บนกระดาษ
เขาไว้ใจเครื่องจักร เช่นเดียวกับคนอื่นๆอีกหลายพันคนเหมือนเขา ผู้คนไว้ใจบัตรเครดิตและคอมพิวเตอร์ พวกเขาผิด เพราะอย่างแทบไม่รู้ตัว พวกเขาไม่ได้คิดด้วยตัวเองอีกต่อไป พวกเขาปล่อยให้นักการเงินบวกเลขแทนพวกเขา อย่างแทบไม่รู้ตัว พวกเขาไม่ได้ ‘ควบคุม’ อีกต่อไป
Let’s do a little experiment together, and you’ll see what I’m talking about.
มาทำการทดลองเล็กๆด้วยกัน แล้วคุณจะเห็นว่าผมกำลังพูดถึงอะไร
Are you ready❓ Right, a few lines up, I did an addition for you and explained that I’d bought two dollars seventy six worth of goods, and that the shopkeeper handed me two dollars thirty four in change from five dollars. Fortunately, you weren’t the shopkeeper, as I would have made you lose ten cents. I did that deliberately to catch you out.
If, however, you are among those who stopped when reading the paragraph to check the sum, then that indicates that you’re not easily led. If you fall into the second category, of those who didn’t check, you’d better change your attitude now. You’re a human being, containing a Divine fragment, be proud of it, and stop behaving like a sheep.
พร้อมไหม❓ ตกลง สองสามบรรทัดที่ผ่านมา ผมทำการบวกเลขให้คุณและอธิบายว่าผมซื้อของมูลค่าสองดอลลาร์เจ็ดสิบหกเซ็นต์ และคนขายทอนเงินให้ผมสองดอลลาร์สามสิบสี่เซ็นต์จากห้าดอลลาร์ โชคดีที่คุณไม่ใช่คนขาย เพราะผมจะทำให้คุณเสียสิบเซ็นต์ ผมทำแบบนั้นโดยเจตนาเพื่อจับผิดคุณ
อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณอยู่ในกลุ่มคนที่หยุดขณะอ่านย่อหน้านั้นเพื่อตรวจสอบผลรวม นั่นแสดงว่าคุณไม่ใช่คนที่ถูกชักจูงได้ง่าย ถ้าคุณอยู่ในประเภทที่สอง ของคนที่ไม่ได้ตรวจสอบ คุณควรเปลี่ยนทัศนคติของคุณตอนนี้ คุณเป็นมนุษย์ที่มีประกายอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ภายใน จงภูมิใจในสิ่งนั้น และ #เลิกทำตัวเหมือนแกะ
You’ve already read this book to the end, that’s wonderful in itself. Wonderful❓ Yes, because that shows that you are interested in more than just your steak and chips, hamburger, sauerkraut or a glass of beer. So there you go❗
🛑 #คุณได้อ่านหนังสือเล่มนี้จนจบแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่วิเศษในตัวมันเอง วิเศษงั้นหรือ❓ ใช่ เพราะนั่นแสดงว่าคุณสนใจมากกว่าแค่สเต็กและมันฝรั่งทอด แฮมเบอร์เกอร์ กะหล่ำปลีดอง หรือเบียร์แก้วหนึ่ง ดังนั้นไปต่อกันเถอะ❗
(((มีต่อ)))
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
