มีอำนาจมาก มีเงินมาก ใช้ทำบุญก็ได้มาก ใช้ทำบาป ก็บาปมหันต์
พระเจ้าอุเทน เป็นพระราชาแห่งเมืองโกสัมพี แคว้นวังสะ ทรงมีพระมเหสี 3 พระองค์ คือ พระนางสามาวดีพระนางวาสุลทัตตาและพระนางมาคันทิยา โดยพระนางสามาวดีและหญิงสหาย 500 คน มีโอกาสได้ฟังธรรมและบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันแล้ว
ส่วนพระนางมาคันทิยาก่อนที่จะได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าอุเทน บิดาตั้งใจจะยกนางให้เป็นภรรยาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่พระองค์ปฏิเสธเพราะทรงหลุดพ้นแล้วจากกิเลสทั้งปวง และทรงแสดงธรรมจนบิดามารดาของนางบรรลุธรรม แต่นางมาคันทิยาไม่ได้ซาบซึ้งในพระธรรมเทศนาเพราะใจผูกอาฆาตที่พระพุทธองค์ทรงปฏิเสธนาง นางคิดว่า เมื่อตนมีอำนาจ ได้เป็นใหญ่ และมีทรัพย์แล้ว จะล้างแค้นพระสมณโคดมให้ได้
ต่อมาเมื่อพระนางมาคันทิยาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าอุเทนแล้ว ครั้งหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาที่เมืองโกสัมพี พระนางมาคันทิยาดำริว่า “เราจักทำกรรมที่ควรทำแก่พระสมณโคดมให้ได้” จึงให้ค่าจ้างแก่ชาวเมืองแล้วกล่าวว่า “พวกเจ้าพร้อมด้วยทาสและกรรมกร จงด่า จงบริภาษ พระสมณโคดมให้หนีไปจากเมืองนี้”
ชาวเมืองที่เป็นมิจฉาทิฏฐิเมื่อได้รับค่าจ้างแล้วจึงตามด่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า "เจ้าเป็นโจร เจ้าเป็นพาล เจ้าเป็นบ้า เจ้าเป็นอูฐ เจ้าเป็นวัว เจ้าเป็นลา เจ้าเป็นสัตว์นรก เจ้าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน สุคติของเจ้าไม่มี เจ้าหวังได้ทุคติอย่างเดียว" แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงธรรมโปรดคนที่ด่าเหล่านั้นจนศรัทธาและได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันทั้งหมด
เมื่อพระนางมาคันทิยาทำอะไรพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ ก็หันมาเล่นงานพระนางสามาวดีและสหายซึ่งเป็นสาวิกาของพระพุทธองค์แทน โดยใช้วิธีใส่ความเพื่อให้พระเจ้าอุเทนลงโทษแต่ก็ไม่สำเร็จ จนกระทั่งวันหนึ่งพระราชาเสด็จไปพระราชอุทยานพระนางมาคันทิยาจึงสั่งให้คนขังพระนางสามาวดีและสหายไว้ในปราสาทแล้วจุดไฟเผาทั้งเป็น
เนื่องจากกรรมเก่าตามมาส่งผลพระนางสามาวดีและสหายทั้ง 500 คน จึงไม่อาจหลีกหนีได้ พระนางจึงให้โอวาทแก่หญิงสหายว่า “การจะกำหนดรู้จำนวนชาติที่พวกเราถูกไฟเผาอย่างนี้ตลอดระยะเวลาที่เวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารนั้น
แม้พุทธญาณก็ทำไม่ได้โดยง่าย ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ไม่ประมาทเถิด" หญิงเหล่านั้นซึ่งเป็นพระโสดาบันอยู่แล้วจึงตั้งใจทำสมาธิ บางคนก็ได้บรรลุธรรมขั้นสูงขึ้นไป คือ เป็นพระสกทาคามีบ้าง เป็นพระอนาคามีบ้าง แล้วก็เสียชีวิตในกองเพลิงทั้งหมด
เมื่อพระเจ้าอุเทนสืบทราบว่า พระนางมาคันทิยาเป็นคนบงการจึงรับสั่งให้จับพระนางและคนที่เกี่ยวข้องทั้งหมด แล้วให้ขุดหลุมลึกประมาณสะดือที่พระลานหลวง ให้คนเหล่านั้นลงไปในหลุมเอาดินร่วนกลบ ให้เกลี่ยฟางไว้ข้างบนแล้วจุดไฟเผา ในเวลาที่หนังถูกไฟไหม้ ทรงรับสั่งให้ไถด้วยไถเหล็กให้ร่างกายแต่ละคนขาดเป็นท่อน ๆ และรับสั่งให้เชือดเนื้อจากสรีระของพระนางมาคันทิยาตรงที่มีเนื้อล่ำๆด้วยมีดอันคมกริบแล้วให้ทอดและเคี้ยวกินเนื้อนั้นเพราะพระเจ้าอุเทนทรงโปรดพระนางสามาวดีมากจึงทรงแค้นเคืองพระนางมาคันทิยาอย่างมาก
ข้อคิด และแหล่งอ้างอิง
1. การที่พระนางมาคันทยาได้เป็นพระมเหสีของกษัตริย์คือพระเจ้าอุเทนนั้น ทำให้พระนางมีอำนาจมาก และมีทรัพย์มาก ถ้าใช้อำนาจและทรัพย์นั้นในการสร้างบุญก็จะได้บุญมาก แต่เมื่อนำมาสร้างบาปก็ได้บาปมากเช่นกัน ส่วนคนธรรมดาทั่วไปการที่จะหาโอกาสมาทำร้ายพระนางสามาวดีและสหายทั้ง 500 คน ในพระราชวังนั้น ไม่ใช่เรื่องจะทำได้ง่าย หรือ การจะจ้างชาวเมืองจำนวนมากให้ตามด่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ต้องใช้ทรัพย์มากคนธรรมดาทั่วไปก็ทำได้ยาก
2. ในยุคปัจจุบันก็เช่นกันบางคนมีบุญได้เป็นผู้นำประเทศใหญ่ระดับมหาอำนาจ มีคนมาก มีทรัพยากรมาก แต่นำมาใช้ในการก่อสงคราม ฆ่าคน เบียนเบียนประเทศเล็ก จึงได้บาปมหันต์ แต่ถ้าใช้อำนาจและทรัพยากรที่มีในการสร้างบุญ ก็จะสร้างบุญได้มากกว่าชาวบ้านธรรมดา
หรือ บางคนมีบุญได้เป็นนักการเมือง ได้บริหารประเทศ บางคนเป็นข้าราชการระดับสูง แต่ใช้อำนาจหน้าที่ในทางมิชอบ รับสินบน เป็นเหตุให้ประชาชนเดือนร้อน ประเทศด้อยพัฒนา ก็จะได้บาปมาก แต่ท่านใดใช้อำนาจและตำแหน่งที่มีในการทำความดีและสร้างบุญ ก็จะสร้างบุญได้มากกว่าประชาชนคนธรรมดา
3. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 40 หน้า 269 - 301
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
