สุดปลายฟ้าที่มีเธอ ตอนที่ 2 : ขวดแก้วแห่งคำสัญญา
ทั้งคู่ฝังคำสัญญาไว้ในขวดแก้ว ว่าจะพบกันอีกครั้งที่ “สุดปลายฟ้า”
เสียงคลื่นกระทบฝั่งยังคงแผ่วเบา...
ราวกับท่วงทำนองที่ทะเลบรรเลงให้กับหัวใจสองดวงที่ยังไม่เข้าใจความหมายของคำว่า “รัก” อย่างถ่องแท้ แต่กลับรู้ดีว่ามันอบอุ่นอย่างประหลาดทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน
เย็นวันนั้น ท้องฟ้าริมทะเลแต้มสีส้มอ่อนละมุน ลมอุ่นพัดเส้นผมของฟ้าให้พลิ้วไปตามแรงคลื่น เธอก้มลงเก็บเปลือกหอยเล็ก ๆ ขึ้นมาจากทราย ก่อนจะหันไปมองเด็กชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ — เด็กชายที่ชื่อ พีท
“เราจะไม่ได้เจอกันนานเท่าไหร่เหรอ?”
เสียงของฟ้าเบาเหมือนกลัวจะกลืนหายไปกับสายลม
พีทยิ้ม เงียบไปชั่วครู่ก่อนตอบ “ไม่รู้สิ... แต่เราจะต้องกลับมาหากันอีกแน่ ๆ ฟ้าเชื่อพีทไหม?”
ดวงตาของเด็กหญิงไหววูบ เธอพยักหน้าเชื่องช้า แล้วหัวเราะบางเบา “งั้นเราต้องมีเครื่องหมายอะไรไว้สิ จะได้ไม่ลืม”
พีทนิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบ ขวดแก้วใสเล็ก ๆ ที่เก็บจากร้านของพ่อมาออกจากกระเป๋า “ขวดนี้ไง เราเขียนคำสัญญาใส่ไว้ แล้วฝังไว้ตรงนี้ ถ้าสักวันเรากลับมาที่สุดปลายฟ้าอีกครั้ง เราจะเปิดมันดูด้วยกัน”
“ที่สุดปลายฟ้า?” เธอถามซ้ำ
“อืม...ตรงที่ฟ้ากับทะเลแตะกันนั่นแหละ ที่สุดปลายฟ้าของเรา”
คำพูดนั้นเหมือนภาพวาดที่อ่อนโยนและบริสุทธิ์จนหัวใจเล็ก ๆ ของทั้งคู่จดจำไว้ไม่มีวันลืม ฟ้าหยิบกระดาษแผ่นเล็กขึ้นมา เขียนด้วยลายมือกลม ๆ ว่า
“ถ้าพบขวดนี้อีกครั้ง...แปลว่าเรายังไม่ลืมกัน”
พีทยิ้ม แล้วเขียนต่อท้ายว่า
“และเราจะกลับมาที่สุดปลายฟ้า — พร้อมหัวใจเดิมของเรา”
พวกเขาม้วนกระดาษใส่ในขวด ปิดฝาแน่น แล้วใช้ช้อนเล็ก ๆ ขุดหลุมตรงโคนต้นสนริมชายหาด ลมทะเลพัดเอากลิ่นเค็มอ่อน ๆ ลอยปะปนกับเสียงหัวเราะของเด็กสองคนที่ยังไม่รู้เลยว่า วันหนึ่ง “คำสัญญา” นี้จะกลายเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ระหว่างกัน
ก่อนกลับ พีทหันมามองหน้าเธออีกครั้ง
“ถ้าพีทไปไกลกว่านี้ ฟ้าจะยังคิดถึงพีทไหม?”
ฟ้ายิ้ม เธอไม่ตอบ เพียงแต่เอานิ้วแตะริมฝีปากแล้วชี้ขึ้นฟ้า
“ถ้าพีทคิดถึงฟ้า...ให้มองฟ้า แล้วฟ้าจะมองกลับเสมอ”
คำตอบนั้นเรียบง่าย แต่กลับสลักลึกอยู่ในใจของเด็กชายคนนั้นไปตลอดกาล
กาลเวลาผ่านไป...
แสงแดดและคลื่นทะเลไม่เคยเปลี่ยน แต่คนสองคนกลับห่างไกลจากชายหาดนั้นไปคนละทาง
ฟ้าเติบโตขึ้นเป็นหญิงสาววัยทำงานในเมืองหลวง เธอไม่เคยกลับไปที่ทะเลแห่งนั้นอีกเลย แต่บางคืน...เมื่อเหนื่อยล้าและหัวใจเงียบงันเกินไป เธอมักเปิดคอมพิวเตอร์เก่าเครื่องเดิม ที่มุมจอมีโฟลเดอร์หนึ่งชื่อว่า “จากวันวานของเรา”
ภายในมีไฟล์อีเมลเก่าหลายฉบับที่เธอเคยส่ง...
ชื่อผู้รับคือ peet_sky@hotmail.com
เธอไม่เคยได้รับการตอบกลับเลยสักครั้ง
แต่ก็ไม่เคยลบมันออกเช่นกัน
.
.นลินฟ้า พิมพ์สกุล
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
