ความคิดเห็นบนคำถาม
คำตอบ (7)
- เพราะเรื่องที่ต้องแบกรับมากขึ้น และเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องแบกรับน้อยลง I Guess
- นี้เวลาเครียดอะไรก็ชอบร้องไห้ จากที่เคยอ่านเหมือนจะเป็นกลไกขับสารบางอย่างในสมองที่หลั่งออกมามากเกิน เพราะงั้นถ้าอยากร้องก็ร้องอย่าไปกลั้นหรือกดอารมณ์ ร้องเสร็จค่อยมาทบทวนว่าเกิดอะไรทำไมถึงร้อง อาจจะไปร้องในมุมส่วนตัว...
- เมื่อเราผ่านโลกมาได้ระยะหนึ่ง มันทำให้เราเติบโตขึ้นแต่ ไม่ได้บอกว่าความเป็นเด็กน้อยในใจเรามันจะโตตาม เรามีความเป็นเด็กในตัวเองเสมอ ก็ไม่แปลกที่เราเติบโตทางร่างกาย แต่จิตใจเราไม่ได้เติบโตตามเราจะเสียน้ำตาง่ายและจะง่ายมากขึ้นอีกถ้าเรา...
- เคยเจอแต่ส่วนมากร้องยากขึ้น..แต่ถ้าคุณร้องไห้ง่ายขึ้น นั่นเป็นเพราะอารมณ์คุณอ่อนไหวง่ายต่อทุกข์สถานการณ์ และเมื่อตอนคุณยังเยาว์วัยนั้นคุณถูกเลี้ยงดูอย่างดี ไม่ให้ต้องมีอะไรมากระทบมากมาย เลยไม่รู้สึกทุกข์ร้อนในอารมณ์ แต่พอคุณโตขึ้นคุณต้องผจญอะไรๆด้วยตนเอง ความอ่อนไหวในอารมณ์...
- ร้องไห้ง่ายขึ้น ไม่เกี่ยวกับโตขึ้น แต่เกี่ยวกับความคาดหวังมากขึ้น พอพลาดหวังจึงเสียใจเสียน้ำตา แต่ตอนเป็นเด็กความคาดหวังก็แค่เล่นสนุก กินอิ่ม นอนหลับ ไร้เรื่องกังวลใจ น้ำตาเลยไม่ค่อยไหลถ้าไม่หกล้มแรง ๆตอนนี้โตแล้ว จะร้องไห้ก็ไม่แปลก แต่ต้องแยกให้ออกว่าร้องจากเรื่องอะไร
- เคลียดอะเน้อ บางเรื่องปล่อยวางยาก ร้องออกมาดีแล้ว ไม่แนะนำให้เก็บสะสมไว้นะคะ หาที่เหมาะให้ระบาย เช่นคนที่ไว้ใจได้
