ขบวนการนารีพิฆาตในพุทธกาล
สมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเริ่มประกาศพระพุทธศาสนาใหม่ๆมหาชนจำนวนมากศรัทธาและออกบวชตามพระพุทธองค์ ทำให้พวกเดียรถีย์ซึ่งเป็นนักบวชนอกพระพุทธศาสนาเสื่อมจากลาภสักการะเป็นเช่นแสงของหิ่งห้อยในยามที่พระอาทิตย์ส่องแสง ความศรัทธาที่พวกตนเคยได้รับกลับถดถอยลงไป จึงหาทางกำจัดพระพุทธองค์ด้วยการกลั่นแกล้งทุกวิถีทาง
พวกเดียรถีย์ปรึกษาหารือกันว่า "เพราะพระสมณโคดมแท้ๆทำให้พวกเราได้รับความเดือดร้อน ลาภสักการะที่เคยมีก็หดหายไปหมด ถ้าหากปล่อยให้เหตุการณ์ดำเนินไปเช่นนี้ เห็นทีพวกเราคงต้องยํ่าแย่แน่ ต้องรีบหาทางแก้ไขโดยด่วน" พวกเขาช่วยกันคิดหาอุบายที่จะทำลายพระพุทธศาสนา ในที่สุดก็คิดจะใส่ร้ายพระพุทธองค์ด้วยการใช้นางจิญจมาณวิกาซึ่งเป็นหญิงรูปงามเป็นเครื่องมือทำลายพระพุทธศาสนา
วันหนึ่ง นางเดินมุ่งหน้าเข้าไปในวัดพระเชตวัน แต่งตัวเรียบร้อยถือดอกไม้ของหอมเข้าไป สวนทางกับสาธุชนที่ฟังธรรมแล้วและกำลังเดินออกจากวัด ผู้คนเกิดความสงสัยจึงไต่ถามว่า "นี่เธอจะไปไหนล่ะ" นางตอบว่า "ประโยชน์อะไรของท่านทั้งหลายด้วยที่ที่เราไป" ครั้นลับสายตาของผู้คนแทนที่นางจะเข้าไปในวัด กลับแวะไปพักค้างที่อารามพวกเดียรถีย์ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับวัดพระเชตวันนั่นเอง
รุ่งเช้าเมื่อสาธุชนออกจากเมืองจะไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า นางทำทีเหมือนเพิ่งออกจากวัดพระเชตวันแล้วเดินสวนทางออกมา ครั้นมีผู้ถามว่า "แม่นาง เมื่อคืนเธอไปนอนที่ไหนมา" นางตอบว่า "ประโยชน์อะไรของท่านทั้งหลายด้วยที่ที่เราอยู่" นางอดทนทำเช่นนี้อยู่ 2 เดือน เมื่อถูกถามอีกก็ตอบว่า "ฉันพักอยู่ในพระคันธกุฎีเดียวกันกับพระพุทธเจ้า" พุทธบริษัทฟังแล้วเกิดความคลางแคลงสงสัย ผู้ที่เป็นปุถุชนอยู่บางคนก็เชื่อ และเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์หนาหูมากขึ้นทุกวัน
เวลาล่วงไป 4 เดือน นางทำทีเหมือนเริ่มตั้งครรภ์โดยเอาผ้ามาพันท้องเพื่อให้คนเชื่อกันว่า นางตั้งครรภ์กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผ่านไป 9 เดือน นางทำเป็นท้องแก่โดยเอาไม้กลมวางที่หน้าท้องแล้วเอาผ้าห่มทับอีกชั้นหนึ่ง เย็นวันหนึ่งในขณะที่พระบรมศาสดาทรงแสดงธรรมแก่มหาชน นางเดินเข้าไปท่ามกลางมหาชนยืนต่อหน้าพระพักตร์ของพระพุทธองค์ พลางร้องตะโกนใส่ว่า
"พระองค์น่ะดีแต่แสดงธรรมให้คนอื่น หม่อมฉันครรภ์แก่แล้ว ไม่เห็นมาสนใจเลย ทำไมพระองค์ไม่รีบไปหาสถานที่สำหรับคลอดลูกของเราล่ะ ถ้าหากพระองค์ไม่ทำเองก็น่าจะบอกอุปัฏฐากให้จัดการให้ก็ได้"
นางได้ด่าพระตถาคตเจ้าในท่ามกลางพุทธบริษัทโดยไม่มีความละอายต่อบาปแม้แต่น้อย พระพุทธองค์ทรงนิ่งพลางตรัสด้วยพระสุรเสียงอันสงบราบเรียบว่า "ดูก่อนน้องหญิงคำที่เธอกล่าวนั้น มีแต่เพียงเราและเธอเท่านั้นที่รู้" ทรงนิ่งด้วยพระพักตร์ที่เป็นปกติ มหาชนที่มีศรัทธาตั้งมั่นก็ไม่หวั่นไหว แต่หลายคนเกิดความคลางแคลงสงสัย
นางจิญจมาณวิกาด่ามิได้หยุดปากจนเป็นเหตุให้อาสนะของท้าวสักกะเกิดอาการร้อน ทรงสอดส่องทิพยจักษุลงมารู้ว่า หญิงงามแต่ใจทรามกำลังกล่าวตู่พระตถาคต ทรงดำริว่า "เราจะต้องเป็นผู้ชำระคดีนี้ด้วยตัวเอง" จากนั้นก็เสด็จมาพร้อมกับเทพบุตร 4 องค์ เทพบุตรได้แปลงเป็นลูกหนูเข้าไปกัดเชือกที่ผูกท่อนไม้ไว้แล้วทำลมให้พัด นางมัวแต่ยืนด่าไม่ทันระวังตัวไม้กลมที่มัดไว้ก็กลิ้งตกลงบนหลังเท้าของนาง ทำให้นางได้รับความเจ็บปวดทรมานมาก
เมื่อมหาชนรู้ความจริง ต่างพากันไล่ทุบตีนางด้วยความโกรธแค้น นางตกใจมากเพราะรู้ว่าความแตกแล้วจึงรีบวิ่งหนี ทันทีที่ลับคลองจักษุของพระพุทธองค์เท่านั้น แผ่นดินหนา 240,000 โยชน์ไม่สามารถจะรองรับกรรมอันชั่วช้าที่นางทำไว้ จึงแยกออกเป็นช่องเปลวไฟตั้งขึ้นดูดนางลงไปสู่อเวจีมหานรกทันที เนื่องจากกรรมที่นางก่อขึ้นในครั้งนี้เป็นกรรมหนัก คือ ใส่ร้ายพระบรมศาสดาผู้บริสุทธิ์จึงได้รับผลกรรมทันตาเห็น
คำอธิบาย และอ้างอิง
1. ขบวนการนารีพิฆาตในปัจจุบันเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น ผู้หญิงต้องการเงินพระศาสนาจากพระภิกษุ จึงวางแผนให้ท่านติดกับแล้วข่มขู่รีดทรัพย์หากไม่ให้ก็จะแฉ ซึ่งพระภิกษุที่ไม่ทันมารยาหญิงก็มีโอกาสพลาดได้ หรืออาจจะมีกรณีที่หญิงนั้นรับจ้างมาเพื่อให้สึกพระเพื่อผลประโยชน์ของคนบางกลุ่ม
2. การใช้แผนนารีพิฆาตจนเป็นเหตุให้พระภิกษุที่ปฏิบัติดีหลงกลและต้องสึก เป็นการประหารชีวิตท่านให้ตายจากเพศนักบวช เป็นบาปมหันต์กรรมนี้จะส่งผลให้ผู้เกี่ยวข้องในการสึกพระภิกษุรูปนั้นๆ อายุสั้น เพราะพระเป็นอายุพระพุทธศาสนา การสึกพระเป็นการตัดอายุพระพุทธศาสนาเมื่อตายไปแล้วก็จะตกนรกยาวนาน
3. ขบวนการทำลายพระพุทธศาสนามีมานานแล้วยิ่งในยุคปัจจุบันมีสื่อเผยแพร่หลายช่องทางยิ่งทำได้ง่ายขึ้น ชาวพุทธควรระมัดระวังในการรับชมสื่อเหล่านั้น ไม่ควรนำเรื่องที่สื่อนำเสนอมาตัดสินพระทั้งหมด ไม่ควรวิพากษ์วิจารณ์ในทางลบ เพราะยังไม่แน่ชัดว่า เรื่องจริงๆ เป็นอย่างไร ไม่ควรแชร์ข่าวเหล่านั้นด้วย ถ้าเรื่องนั้นจริง เราก็ไม่ได้อะไร แต่ถ้าเป็นเรื่องเท็จ เป็นขบวนการทำลายพระ เป็นขบวนการทำลายพระพุทธศาสนา ผู้ที่เชื่อสื่อ แชร์สื่อเหล่านั้น และด่าพระจะได้บาปหนัก
4. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 42 หน้า 255 - 261
อ่านเพิ่มเติม
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
